در حال تایپ رمان همسایه حیاط مشترک | پریا . ظ کاربر انجمن یک رمان

[pariya_z]

نام رمان :

همسایه حیاط مشترک

نام نویسنده:

پریا . ظ

ژانر رمان:

عاشقانه ، درام ، جنایی

کد رمان: 5778
ناظر رمان: L.latifi❁
خلاصه: آدمی را توان گریز از مصائب نیست. باید با آن‌ها جنگید و پشت سر گذاشتشان. زندگی پر است از پستی‌ها و بلندی‌هایی که سرانجام روزی اهمیت خود را از دست خواهند داد. در بدترین روزها امیدوار باش که همیشه زیباترین باران از سیاه‌ترین ابرها می‌بارد.

 

[M A H D I S]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

من کجام؟ چرا همه جا تاریکه؟!
چقدر بوی نم خاک رو احساس می‌کردم. نکنه... نکنه مردم؟ یه صدایی اومد گوش‌هام رو تیز کردم، صدای در بود بعدش هم صدای قدم‌هایی که هر لحظه نزدیک‌تر میشد ، اول دست‌هام باز شد و تو یک لحظه چشم بندم از رو چشمام برداشته شد. سریع چشامو بستم چون باریکه نوری که از بالا به صورتم برخورد می‌کرد چشام رو می زد.
- ترسیدی؟
- وای خدایا، نه! این... این صدا... صدای بهروز بود چشمامو باز کردم و قیافه نحسش رو درست روبروی صورتم دیدم که روپاهاش جلوم زانو زده بود. یک لحظه انگار تموم جرأتی که داشتم تو دست‌هام جمع شد، معطل نکردم و یه سیلی محکم به صورتش زدم جوری که دستم به گزگز افتاد؛ سریع دو نفر اومدن تو که با اشاره دست بهروز همون جا سر جاشون میخکوب شدن.
وقتی سعی کردم درست ببینم‌شون تازه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

اون روزها به ضرب هزار تا قرص و کوفت و زهرمار شب‌ها رو به صبح می‌رسوندم و صبح هم از شدت سرگیجه و حالت تهوع دوباره با قرص خودم رو خواب می‌کردم. دقیقاً یک هفته بعد از چهلم پدر و مادرم عموم اومد تو اتاقم؛ درحالی‌که حال روحیم مثل همیشه افتضاح بود و از فرط سردرد سرم رو تو دست‌هام گرفته بودم، به احترامش لبه تخت نشستم تا به حرف‌هاش گوش بدم:
- ببین آوین تو الان نوزده، بیست سالته، بچه که نیستی! مرگ حقه. من می‌میرم تو می‌میری همه می‌میمرن، قانون طبیعتِ.
سرمو انداختم پایین تا اشک‌هایی که تو چشم‌هام جمع شد رو نبینه.
- قدیما هم سن وسالای تو دو تا بچه بغلشون بود. به خودت بیا دختر این چه حالیه برا خودت درست کردی؟
بی محابا اشکام سر خوردن و از گونه‌هام شروع کردن به ریختن روی لباسام، درحالی‌که لحنش آروم‌تر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

واقعاً از تعجب داشتم شاخ درمی‌آوردم! به خاطر اون قسمت از حرف‌هایی که درمورد تدارک دیدن و پول خرج کردن تو مراسم داداش خودش بود! چه‌جوری عمو همچین چیزی رو به روی من میاره! درحالی‌که سعی می‌کردم خونسردی خودم رو حفظ کنم گفتم:
- می‌دونم هنوز هم قدردان زحمت‌هاتون هستم که کنارم بودید و ممنون که به فکر من هستید! به آقای مجد میگم هرچی هزینه کردید پستون بده. در مورد پسرعمو هم همون‌جوری که خودتون گفتید همه جا پر از دختره لزومی نداره یه افسرده و سیر از زندگی رو واسش بگیرید. اصلاً من خودم آدرس چند تا دختر خوبم بهتون میدم. خودم در حال حاضر علاقه‌ای به تشکیل زندگی ندارم، خودمم و خودم. بهروز به چشم من یه برادرِ نه همسر! همین. نمی‌خواد به خاطر مراقبت از مثلاً من یا نمی‌دونم اموال من! ( این جاش رو ازقصد و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

همین که اومدم بازم ادامه بدم پرید وسط حرفم و درحالی‌که به جلو خم میشد گفت:
- کی گفته من مخالفم؟ فقط خواستم از همین اول کار سنگامون رو وا بکنیم می‌دونم خیلی سوسول هم تشریف داری و من هم حوصله بچه نق‌نقو و سوسول ندارم!
یه لحظه ماتم برد. بلند شدم.
- تو می‌فهمی داری چی میگی؟ مواظب حرف زدنت باش! درسته حالم بده ولی مگه عهد بوقه که با ازدواج بخواد حالم خوب شه! من اون آدمی که خودت و عمو فکر می‌کنید نیستم ! یه هفته دیگه کم‌کم برمی‌گردم دانشگاه؛ پا گذاشتن تو مسیر هدف‌هام فقط می‌تونه بهم کمک کنه سرپاشم؛ بهتره خودت از طرف من اینا رو به عمو بگی، من دیگه حرفی ندارم!
- نه بابا! آروم برو برسیم بهت! دانشگاه؟ اون دانشگاهتو بزار دم کوزه آبشو بخور! فکر کرده ما تو فکر حال روحیشیم اسکول! دانشگاه مانشگاه تمام...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

یه فکری به ذهنم رسید باید وانمود می‌کردم بیدار شدم تا بلکه بترسن و از خونه برن. شروع به سر و صدا کردن، چراغ اتاق رو روشن کردم، در اتاق و در سرویس‌ها رو باز و بسته می‌کردم. بعد از چند دقیقه انگار موفق شدم، چون صداشون قطع شد، همین که فعلاً یه جایی خودشون رو قایم کرده باشن واسه من غنیمتِ!
نمی‌تونستم بخوابم، کلی فکر کردم؛ من باید از اون جا فرار می‌کردم. انگار چاره دیگه‌ای نبود! وقتی پامو بذارم بیرون، مستقیم میرم پیش وکیل خونوادگی‌مون آقای مجد! حتماً کمکم می‌کرد! اینا عملاً برای دزدی اومدن! چه علنی چه به اسم ازدواج! فکر کردن با آدم ساده لوحی طرف هستن ولی نشون‌شون میدم با کی طرفن!
گاوصندوق رمز داشت اما خب با کلید هم باز می‌شد و من خوش‌بختانه می‌دونستم مامانم کلیدش رو داشت و کجا می‌ذاشتش. لحظه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

سارا همکلاسی دوران دبیرستان و دوستم بود، سریع جواب دادم؛ سارا تازه از مسافرت برگشته بود و از هیچی خبر نداشت اتفاق‌هایی که افتاده بود رو براش تعریف کردم و طفلی بدتر از خودم شوک شده بود. ازش خواستم واسم برای جا بگرده، می‌دونستم برا اونم سخته اما ازش خواهش کردم اگه جایی رو سراغ داشت بهم بگه.
ناامیدتر از همیشه بودم، باید از اون‌جا می‌رفتم ولی نمی‌دونستم کجا! نمی‌خواستم دوباره امشب هم برگردن این‌جا و بالا رو بگردن. باید این چند روز خیالشون رو از جانب خودم راحت می‌کردم.گوشی رو برداشتم و به عموم زنگ زدم با سردی جواب داد؛ بهش گفتم که با حرف‌هاش موافقم؛ اونم پوزخندی زد و فهمیدم الان تو دلش میگه دختره فکر کرده حالا حتماً موافقت اونم لازمه! بعد از کمی مکث گفت:
- بهترین تصمیم رو گرفتی، پس دیگه از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

کوله‌امو آوردم؛ تموم کتاب‌ها و جزوه‌هام رو داخلش گذاشتم. راستش می‌دونستم احتمالاً تا مدت طولانی نمی‌تونم برگردم پس بهتر دیدم کتاب‌هام رو با خودم ببرم شاید یک زمانی خواستم ازشون استفاده کنم! چند تا یادگاری عزیز که داشتم رو هم تو همون کوله گذاشتم و زیپش رو بستم و زیر تخت جوری قایمش کردم که معلوم نباشه. یه کوله کوهنوردی هم داشتم تو اونم چند دست لباس و یک سری خرت و پرت شخصی ریختم. با این‌که گشنه‌م بود ولی ترجیح دادم بخوابم. شب که شد از اتاقم بیرون اومدم و پایین رفتم. همه تو هال خوشحال نشسته بودن و داشتن حرف می‌زدن که حرفشون با دیدن من نیمه‌کاره موند حدس زدم موضوع بحث‌شون من بوده باشم! زیر لبی سلام کردم و رفتم داخل اشپزخونه؛ همین که رفتم پشت سرم بهروز اومد.
- به‌به بالاخره چشم‌مون به جمالتون...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[pariya_z]

- نه عزیزم تو چرا ؟
می‌دونستم تعارف الکی می‌کنه، به زور دستش دادم، تو یه کاغذ هم رمز رو نوشتم و دادم بهش.
سریع بلند شد و درحالی‌که نمی‌تونست خوشحالیش رو پنهون کنه گفت:
- زود برمی‌گردم عروس.
ازش خواستم عجله نکنه و یه چیز خوشگل بخره. لحظه شماری می‌کردم پاش رو از در بذاره بیرون؛ همین که رفت بدوبدو کوله پشتیم رو برداشتم و سریع به اتاق کار رفتم. یه اهرم کوچیک زیر کشوی میز پدرم بود که وقتی می‌کشیدیش یه گوشه از تابلوی رو دیوار باز میشد. با کلید بازش کردم. وقتی داخلش رو دیدم نفسم رو پوفی دادم بیرون. هرچی بود و نبود رو تو کوله ریختم؛ یه سری برگه و فایل و مهر، پول، طلا و... به اتاقم برگشتم، تو یه حرکت کوله کوهنوردی رو هم برداشتم.آخرین نگاهم رو به اتاقم انداختم و سریع از در زدم بیرون؛ یه نفس راحت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.