در حال تایپ رمان بذرهای سرزمین نهان | محمد جواد وفایی نویسنده انجمن یک رمان

Death Stalker · 8/2/25

کد رمان: 5803
ناظر: @Kalŏn

خلاصه:
گمان می‌کنند بند شروع ماجرا با دزدیدن انگشتر خانوادگی "مکتاش‌ها" پاره شده؛ اما این بند خیلی وقته پیش توسط کس دیگری دریده شده بود، خانه‌ها ویران می‌شوند، کودکان می‌گریند و شمع‌ها دانه‌به‌دانه خاموش می‌‌شوند. در این میان، جهان نهان که در دل زمین جا باز کرده نمایان می‌شود...

AROOS MORDE · 8/2/25

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...

Death Stalker · 5/12/25

مقدمه:

ماه از آسمان نگاه می‌کرد؛ اما نه به آن مرد. ماه به خاطر می‌آورد که زمانی این مرد چیز دیگری بوده. کسی که برای نور ستاره‌ها شعر می‌گفت، نه نفرین؛ ولی آدم‌ها تغییر می‌کنند. گاهی سریع‌تر از فصل‌ها، گاهی عمیق‌تر از گودال‌های زمین، گاهی غمگین‌تر از شیون‌های مادر برای نوزادش.
او روی لبۀ پرتگاه ایستاده بود، جایی که باد با خودش نجوا می‌برد و ترانه‌های گمشده را از یاد رفته‌ها قرض می‌گرفت. قلم در دستش نه ابزار نوشتن، که سلاحی بود برای جنگیدن با سکوت؛ سکوتی که حالا دیگر پر شده بود از فریادهایی که هیچ‌کس نشنیده بود و یا نمی‌خواست شنیده شود.
کاغذ روی زانویش لرزید. جوهر، سیاه و غلیظ مثل خون خشکیده، روی کلمات جاری شد:
- عزیزترین مهتاب من! تو دیگر روی خود را از من برنتاب. می‌دانم که مرا می‌بینی،...

Death Stalker · 6/12/25

فصل اول:

«شید» انگشتانش را در هم پیچاند و سایید. گویی می‌خواست جرقه‌ای از گرما بیافریند. جوری خودش را مانند یک کاغذ جمع و مچاله کرده بود انگار سرما را قورت داده بود. واقعا کسی با این اوضاع به او لقب «شعله‌‌ی سرد» را داده بود؟ پسر با پرخاش گفت:‌
- باورم نمی‌شه. اون کلاغ لعنتی تا این‌جا دنبالمون آمده؟ به نظرت جاسوسی‌مون رو می‌کنه؟
هوای مسافرخانه‌ی «تِستاور» سرد نبود؛ آتش در دل بخاری دیواری می‌غرید و گرمایی غلیظ و تنبل به فضا می‌پاشید، تنبل‌تر از آن که شید را گرم نگه دارد. با این حال، مکانی بود که بویش با حرارت سازگاری نداشت. بوی کهنگی چوب، خاکستر مرطوب، و زیرِ آن همه، رگه‌های تند و ترشِ عذابی قدیمی که از کف به مشام می‌رسید. گویی سنت دیرینه‌ی اینجا بود که هر مسافری پس از خوردنِ غذایش، بخشی...

Death Stalker · 6/12/25

خورشید این بار دیگر واقعا در آسمان گم شد، گویا دیگر نمی‌خواست پیدا شود؛ باد اما آن هم با بوی خاک خیس و چوب کهنه، لابه‌لای کوچه‌های میکاستون می‌خزید و در گوش هر رهگذری چیزی پچ‌پچ می‌کرد. شید شال‌گردنش را تا نیمه صورت بالا کشیده بود و در لباس‌های سیاهش چیزی از راهزنان آن کوچه‌های خاموش کم نداشت؛ آن دسته آدم‌هایی که انگار از دل سایه‌ها ساخته شده‌اند. کالی کلاهش را پایین‌تر کشید، چنان‌که تنها چشم‌هایش پیدا بود و هر دو قدم‌هایشان را بی‌صدا میان خیابان‌های ناهموار شهر ادامه دادند.
سُم اسب‌هایی که از کنارشان گذشت. سربازان دولتی بودند، صورت بیشترشان دیده نمی‌شدند؛ اما از صورت کسانی که کلاه‌خودی نداشتن بی‌حوصلگی برمی‌تابید. شاید هم کمی اضطراب.
کالی، بی‌آن‌که چشم از سربازانی که دور می‌شدند بردارد،...

Death Stalker · جمعه ساعت 23:15

و کالی که در اعماق وجودش می‌دانست هیچ چیز ساده‌ای در انتظارشان نیست، تنها یک لحظه به پنجره نگریست، به آن حفره‌ی عجیب که اکنون چون مردمکی باز در چهره‌ی شهر به نظر می‌رسید. سپس به دنبال شید به راه افتاد و باد مسابقه‌ای با آن‌ها داد تا ببینند چه کسی زودتر می‌رسد.
خیابان اصلی و کوچه‌های فرعی با صداهایی بیگانه زمزمه می‌کردند؛ گریه‌ی نوزادی که شاید هرگز قطع نشود، فریاد زنی که شاید هرگز پاسخ نگیرد و سؤال‌هایی که شاید جوابی برایشان پیدا نشود. جهان در حال ریزش بود و دود، آن دود غلیظ و گزنده، هر لحظه بزرگ‌تر می‌شد و آسمان را می‌بلعید، همچون لکه‌ی زشتی که بر پارچه‌ای ابریشمی فرو ریزد.
شید، برخلاف جریان رودِ وحشت‌زده‌ی آدم‌ها پیش می‌رفت، فرز و چابک و بی‌صدا، چون سایه‌ای که میان رؤیاها می‌خزد. کالی...

در حال تایپ رمان بذرهای سرزمین نهان | محمد جواد وفایی نویسنده انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

Death Stalker

امضا : Death Stalker

AROOS MORDE

امضا : AROOS MORDE

Death Stalker

امضا : Death Stalker

Death Stalker

امضا : Death Stalker

Death Stalker

امضا : Death Stalker

Death Stalker

امضا : Death Stalker

موضوعات مشابه