دلنوشته مجموعه دلنوشته دژم | ivy کاربر انجمن یک رمان

[ivy]

نام دل‌نوشته: دُژَم
نویسنده: ivy [SAEEDEH.T]
مقدمه:
ما
دو سوی یک پل بودیم؛
پلی از جنس تردید،
که زیر سنگینی نگاه‌های خاموشمان،
فرو ریخت.
حالا تنها چیزی که میان ما مانده،
رودی است
دُژَم و بی‌قرار،
که تمام خشم آسمان را
در خود می‌کشد.
این رود،
نه برای رسیدن است،
نه برای بازگشت.
فقط جاری است،
تا ابد،
میان من و تو...

 

[Ftm.gh]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ivy]

دستت را روی شانه‌ام بگذار؛
حتی اگر از یادت رفته باشد
که این شانه‌ها،
برای گریستن تو ساخته شده‌اند.
نقش‌های ناتمام تو
در خاطرم
مانند دانه‌های برف آب می‌شوند
اما هر قطره،
دریایی است
که در من طوفانی بی‌پایان برمی‌انگیزد.

 

[ivy]

باران،
از شانه‌های درختان
می‌لغزد.
خزان، نامت را
بر برگ‌های زرد نوشته است.
من
در میان این باران و خزان
گم شده‌ام
بی‌آنکه بدانم
چگونه می‌توان
تو را دوباره یافت.

 

[ivy]

چشم‌هایم را می‌بندم
و تو را
در خلسه‌ای بی‌پایان
می‌بینم؛
اما هر بار که
دست دراز می‌کنم
به سوی تو،
فاصله‌ها
بیشتر می‌شوند؛
مثل خوابی که
هر بار
کمی بیشتر
از بیداری می‌ترسد.

 

[ivy]

ماه،
رد پای محو تو را
در شن‌های سیاه شب
کشیده است؛
اما این رد پا
هرگز
به تو نمی‌رسد.
فقط می‌رقصد،
رها و بی‌قرار،
در اسارتِ نوری
که هرگز
تمام نمی‌شود.

 

[ivy]

رنگ‌ها،
در هم می‌ریزند
میان سایه‌های بی‌پایان.
طرحی از نبودنت،
بر بوم خاکستریِ ذهنم جاری می‌شود.
صدای گام‌هایت،
هنوز در خلأ کوچه‌های خاموش طنین دارد
و من،
میان این پژواک‌های گمشده،
تکه‌تکه می‌شوم...

 

[ivy]

شب را به تاریکی گیسوانت گره زده‌ام؛
آن‌جا که باد، نامت را
آهسته نجوا می‌کند.
چشمانم، خسته از آسمانی که
ستاره‌هایش را
در نگاه تو گم کرده است.
تو نیستی،
و سکوت
جهان را
در آغوش خود بلعیده است.

 

[ivy]

عطرِ تو،
گلی است که در کویر شکفته است؛
همچون امیدی در بی‌پناهیِ شب‌های بی‌نام.
من هنوز
در کوچه‌های خالی
دنبال ردپایت
می‌گردم.
اما هر بار که نزدیک می‌شوم،
عطرِ تو
مانند سرابی دور می‌شود.

 

[ivy]

هر شب،
در آینه‌های شکسته
چهره‌ات را می‌بینم؛
تکه‌تکه شده،
اما هنوز زیبا.
می‌خواهم این تکه‌ها را
به هم بدوزم؛
اما دستانم
کافی نیستند
برای جمع کردن تمامِ تو.
هر تکه،
خنجری است
که قلبم را می‌درد.