شعر مجموعه اشعار جهانی که ما را نداشت | رها سلطانی کاربر انجمن یک رمان

[*RaHa._]

[به نام آن‌که واژه را آینه کرد و در نگاه هر شعر، نقشی از خودش گذاشت]

نام مجموعه: جهانی که ما را نداشت
ژانر: عاشقانه، تراژدی
شاعر: رها سلطانی
قالب: رباعی
مقدمه:
نه در مه، نه در ماه، نه در خواب‌ها
نه در قصه، نه در شب مهتاب‌ها

جهانی که ما را نداشت از نخست
فقط داشت دلتنگی و اضطراب‌ها

دو دل، بی‌قرار، از دو سوی زمین
دو فانوس خاموش، در آغوش چین

جهانی که ما را به‌هم نرساند
پر از جاده بود و نبود یقین

نه سهم تو از من، نه سهم من از تو
فقط آه، فقط شعر، فقط جست‌وجو

همیشه یکی دیرتر از یکی بود
جهانی که ما را نداشت... این‌چنین بود.

 

[ᎩᎧᏦᎩᏗ]

•| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛ لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
"قوانین بخش اشعار کاربران"
***
پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
"تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار"
***
پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ دهید و از کیفیت اشعار خود آگاه شوید....​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*RaHa._]

با چشم تو خواب را سفر می‌کردم
در سایه‌ی تو، جهان دگر می‌کردم
اما تو در آن جهان دوری بودی
که هر شب از آن عبور می‌کردم... .

 

[*RaHa._]

من نیمه‌ی گم‌شده‌ات بودم ای ماه
اما دل این زمانه می‌خواست جداه
تو در دل فردا قدم می‌زدی و
من مانده‌ به دیروز، به یک رویای بی‌راه

 

[*RaHa._]

دست تو اگر به دست من بند نبود
حتماً که گناه ما، نه؛ این بند نبود
تقصیر زمینی‌ست که بی‌عاشقی‌ست
جهانی که ما را نداشت، چند نبود؟

 

[*RaHa._]

گفتم که تو را جهان من جا نداد
این عشق، درون لحظه معنا نداد
ما هر دو رسیدیم، ولی دیر، دیر
جهانی که ما را نداشت، ما نداد

 

[*RaHa._]

در خواب تو بودم و تو خواب نبودی
در بُعدِ غریبی، که در آن خانه نبودی
در لحظه‌ی بی‌صدا صدایم کردی
اما چه دریغ! آن‌سوی زمان، تو نبودی

 

[*RaHa._]

دل‌دادگی‌ام به تو سررشته نداشت
این عشق، به وقت خویش سرنوشته نداشت
ما بودیم، اما در زمانی دگر
جهانی که ما را نداشت، رشته نداشت

 

[*RaHa._]

تو آن‌سوی شیشه‌ی زمان ایستادی
در لحظه‌ی بی‌دفاع، من را صدا دادی
اما چه غریب بود آن فاصله‌ها
من سوختم و تو هیچ نفهمیدی چه به روز دل من دادی

 

[*RaHa._]

در خلا این جهان، صدایم خالی بود
حس تو، فقط خیال احتمالی بود
انگار تمام عشق، در فرض بماند
نه واقعی‌ بودی، نه خیالی بود