در حال تایپ رمان معاهده طلایی | برهون کاربر انجمن یک رمان

برهون · 30/9/25

کد رمان:‌ 5691
ناظر: MAEIN

خلاصه:
در انتهای روشنایی همیشه تاریکی در کمین است!
سرنوشتی ترسیم شده با خون که در پیمانی کهن ریشه دارد. معامله‌ای پر خطر و احساساتی نابجا که همچون طلسمی قلب‌ها را فریب می‎‌دهد اما حقیقت چیست؟!
شرارت و دیوانگی زهر خود را بر تمام ذهن‌ها تزریق می‌کنند. باید آن را پذیرفت، یا خون بر زمین ریخت؟
تلخی بی‌انتهای سیب طلایی که تنها برای فرد مقدس شیرین خواهد بود، دنیا را تغییر خواهد داد.

Raha~ · 30/9/25

795136_60e37fa2aa8f2b5b6992be8bb9684e4c (1).jpg

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...

برهون · 30/9/25

مقدمه:
من همه و هیچ هستم!
آن اشک‌های آسمان که زمین را خیس می‌کند، آن موج خروشان در میان افکار و هر کلامی که بر زبان جاری می‌شود.
من پیمان کهنی هستم که در رگ‌های خاندان تکتوس جاری است و موجودی از دنیای ظلمات مرا به تصویر می‌کشد. وجودم عشق سوخته‌ای است که اسطوره‌ای را به جنون کشاند.
من آن تقدیر مطلق و مقتدر هستم که رازهای وجودتان را شکل می‌دهم و از تماشای فتوحات خود در مسند قدرت لذت می‌برم.
مهره‌ها بر روی صفحه شطرنج بی‌اراده به حرکت در می‌آیند؛ اینک زمان بازی کیهان است...
هیچ جوان‌مردی در این قضاوت نیست!
هنگامی که حقیقت به سلطنت برسد، آشفتگی پدیدار خواهد شد؛ اما هیچ چیز از گذشته فراموش نمی‌شود.
اکنون بنشینید و تماشا کنید که چطور با طمع، روباه جنگل را به آتش...

برهون · 1/10/25

روز موعود فرا رسیده است. آسمان از جبر نیروی عظیم من سر خود را خم کرده و اشک می‌ریزد. صدای شیون و ناله ابرهای خاکستری به گوش می‌رسد و تن این انسان‌های جاهل را به لرزه در می‌آورد. باد با سرعت و شدت می‌دود تا این خبر را به گوش مادر طبیعت برساند که فاجعه‌ای در راه است!
با کمری خمیده، همچون مورچه‌ای کوچک قدم بر می‌دارد. غضب و عصیان ذهنش را به چالش می‌کشند، زانوانش هر لحظه سست‌تر می‌شوند؛ اما ترس درونش همچون ستونی در زیر آوار بنیاد تنش را به دوش می‌کشد. دیوارهای مرمرین و تیرک‌های گچی دستاویز او می‌شوند؛ با این حال زهر منتشر شده در رگ‌هایش افسون خواب را زمزمه می‌کند. گوش به زنگ منتظر اتفاقی غیر قابل پیش‌بینی است؛ ولی جز صدای باران و هو‌هوی طوفان هیچ نمی‌شنود. سایه‌ها در روشنی رعد و برق پدیدار...

برهون · 3/10/25

آن زمزمه آهنگین ناگهان تمام دنیای او را در برگرفت. همه‌چیز، حتی درد زخم‌هایش را به فراموشی سپرد. انگار حرکت کردن را از یاد برده و احساسی عجیب تمام تنش را فرا گرفته بود که نمی‌دانست نامش چیست!
انگار گوش‌هایش به دهانی تبدیل شده و هر آوایی که در فضا پخش می‌شد را می‌بلعیدند. آرامشی که وجودش را احاطه کرده بود انگار به او اطمینان می‌داد که دیگر در خطر نیست. صدا که از دور به گوش می‌رسید؛ حال کمی نزدیک و واضح‌تر شده بود و علاوه بر آن، صدای کفش‌های زن بر کف مرمرین طنین خاصی در آن زمزمه ایجاد می‌کرد. کاساندر خود را به دست فراموشی سپرده بود و در دریایی آرام و موزون غرق می‌شد که مملو از نغمه سرایان کهن بود.
زنان این موجودات با ظرافت و شکننده، هم‌چون افسونگران زیبایی هستند که تمام دنیا متعلق به...

برهون · 7/10/25

سرگشتگی و سربستگی در ذهن کاساندر جولان می‌داد. لب‌های بی‌رنگ و سنگینش از یک‌دیگر فاصله پیدا کرده بود و نمی‌توانست کلام ذهنش را آشکار کند. اثرات زهر در جسمش هویدا می‌شد. لرزش دستانش بیش از پیش شده بود و چهره آن زن غریب متدرجاََ به جهان ظلمات می‌پیوست. کاساندر که خود را در آشیانه گرگ می‌دید قصدی برای تسلیم شدن در برابر ناخوشی‌های بدنی خود نداشت.
تمسخر به صورت خمیازه‌ای از میان لب‌هایم خارج شد. چطور یک انسان می‌توانست آن‌قدر جان سخت و سمج باشد؟! فکر می‌کردم که تا به حال اجل به دنبالش خواهد آمد. اریس مقابل او بر زمین نشست. خنجر برای طرح زدن بر روی پوستش به یک حرکت کوچک نیازمند بود. لبخند منحوسی که بر روی لبش نشسته بود؛ حتی توسط خدایان نیز قابل پاک شدن نبود و این ترس را بر قلب بی‌قرار کاساندر...

برهون · 10/10/25

***
هنگامی که چشمانش را باز کرد، چنان انرژی مضاعفی را در وجود خود احساس می‌کرد که انگار پس از قرن‌ها از خواب بیدار شده است. سبکی بدن و آرامش خیالش بسیار محال بود و این بیش از پیش او را به شگفتی وا داشت. اگر به جای سقف پر نقش و نگار کتابخانه سلطنتی آینه‌ای مقابلش قرار می‌گرفت، ممکن بود با آن لبخند حتی خودش را نشناسد. نفسش را محکم به بیرون پرتاب کرد و از روی فرش قرمز ابریشمی که در میان قفسه‌‌ها انداخته شده بود بلند شد.
- پس بالاخره تصمیم گرفتی بیدار بشی!
کاساندر با بهت و ترسی ناگهانی که از صدای اریس درون قلبش تزریق شده بود، چنان گردنش را به سمت صدای او چرخاند که نوای اعتراض مهره‌های گردنش به گوش رسید و با چشمان گرد شده به او که انگشت اشاره‌اش را به زیر چانه می‌کشید خیره شد. نمی‌توانست آن...

برهون · 14/10/25

کاساندر انگار توسط تاریکی بلعیده شده بود. افسانه‌هایی از هزاران سال پیش که در کتاب‌های تاریخی نگاشته شده بود، در مغزش تکرار می‌شد. بی‌اختیار به انتهای کتابخانه که فاصله چندانی نداشت نگاه کرد. قسمت مهروموم شده خانواده سلطنتی که توسط یک در از بخش دیگر جدا می‌شد و جواهر قرمز در بالای دروازه که بیش‌تر از همیشه می‌درخشید. می‌دانست که نیاکانش به سهولت چنین جایگاهی را تصاحب نکرده‌اند؛ زیرا قدرت همیشه خواهان تاوان است. این قانون من است، اگر خواهان فرمانروایی هستی؛ بدلی به همان اندازه تقدیم خواهی کرد.
پشت آن در رازهای اجدادش پنهان بود که برای قرن‌ها هیچکس اجازه ورود به آن‌جا را نداشت؛ ولی برای او چنین موضوعاتی تنها داستان‌های ترسناک دوران کودکی بود که در بزرگسالی خنده‌دار جلوه می‌کرد. کاساندر...

برهون · چهارشنبه ساعت 11:57

دروازه کتابخانه ناگهان باز شد و مردی بلند قد وارد شد. کاساندر با بهت به مشاورش نگاه کرد. به نظر راهِ طولانی را دویده بود که کمی مکث کرد، نفسی عمیق کشید که صدایش در فضا پیچید. اریس لبخندش را گسترش داد و به پوزخندی بدل کرد. بدون توضیحی با قدم‌های آرام به سمت جایگاه کتاب‌دار رفت و روی میز نشست، دستش را زیر چانه زد و با چشمانی که شیطنتی خاص در آن دیده می‌شد به صحنه مقابلش خیره شد.
الیاس بالاخره شانه‌های خمیده خود را کمی صاف کرد. موهای عسلی رنگ تیره خود را از مقابل صورتش کنار زد که چشمان سبز_خاکستری‏‌اش نمایان شد. تنها چیزی که کاساندر توانست از آن نگاه بخواند آشفتگی محض بود؛ اما الیاس انگار به تازگی متوجه حضور او شده بود با قدم‏‌هایی بلند نزدیک شد، شانه‌های اربابش را با دستان قدرتمندش فشرد،...

برهون · شنبه ساعت 13:51

کاساندر مقصد خود را از قبل انتخاب کرده بود. با اتمام مراسم در سکوت منتظر ماند تا سالن خالی شود. حالا که او نیز فرصتی برای تصاحب تخت پادشاهی پیدا کرده بود، می‌توانست نگاه‌های کنجکاو و خصمانه را بر روی خودش احساس کند. الیاس یک قدم نزدیک شد و با کمری که همچنان خمیده بود گفت:
- سرورم، باید بریم.
کاساندر همانطور که به مرمرهای سیاه کف زمین خیره شده بود، سرش را بالا و پایین برد؛ سپس به سرعت از تالار خارج شد. کشتی سرنوشتِ او در جریانی قرار گرفته بود که هیچ کنترلی بر روی آن نداشت. نگرانی در کنار احساس قدرت درون ذهنش هیاهو برپا کرد و اولین دانه طمع بر زمین قلبش کاشته شد؛ اما با مشتی که درون شکمش خورد هشداری در انتهای وجودش او را از مخاطرات آینده آگاه کرد. شاهزادگان دوم و سوم با پوزخندی تحقیرآمیز...

در حال تایپ رمان معاهده طلایی | برهون کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

برهون

نو ورود

Raha~

مدیر ارشد

امضا : Raha~

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

برهون

نو ورود

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 28)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 0, کاربر: 0, مهمان: 0)