در حال تایپ رمان معاهده طلایی | برهون کاربر انجمن یک رمان

[برهون]

***
اریس با بی‌علاقگی کتاب دیگری برداشت، چشمانش لحظه‌ای بر روی دستان مشت‌شده کاساندر درنگ کرد. این گستاخی... این نشانهٔ امیدی کور بود. و او می‌دانست چگونه امید را به ناامیدی مطلق بدل کند؛ پس در حالی که بی‌هدف صفحه‌های کاهی را ورق می‌زد گفت:
- چرا خودم رو به‌خاطر یک موش به زحمت بندازم؟ متاسفم؛ ولی هیچ علاقه‌ای به درمان اون احمق ندارم.
کاساندر از غضب مشتی به یکی از قفسه‌های چوبی کتاب کوبید که تکان سختی خورد و صدای مشتش با نوای برخورد جلد‌های نفیس مخلوط شد. او فکر می‌کرد تمام بازی را می‌داند، گمان می‌کرد می‌تواند آن دختر را در میان انگشتانش به رقص در آورد؛ اما نمی‌دانست که خودش آن عروسک خیمه‌شب‌بازی خواهد بود. اریس کتاب را در جای خود قرار داد و با آرامش به سوی کاساندر چرخید. وقار و فراغت او...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[برهون]

اریس مقابل دروازه مهر و موم شده ایستاد. خاطرهٔ صدها سال اسارت هم‌چون خوره به روحش می‌خزید. آرام زنجیرهای کلفت و سرد را با انگشتانش لمس کرد. سر بلند کرد و به جواهر روبلیت که می‌درخشید خیره شد. بناگاه احساس کرد قلبش فشرده شد و مایعی به طعم آهن از مجرای گلویش بالا آمد. به سرعت دهانش را پوشاند و سرفه‌های خشک با شدت از دهانش بیرون پرید. ضعف بر پاهای کشیده او چیره شد و موجب سفت‌شدن دستش به دور زنجیر شد. خون سرخی که دستش را چسبناک کرده، برایش همچون نزارنما بود. نفس‌هایش سنگین بیرون می‌آمد، قطره‌ای از خون به آرامی از میان لب‌های سرخ و نیمه بازش جدا شد و بر زمین چکید. دستش را مشت کرد و پشت آن را روی دهانش کشید. پوزخندی زد، نیم‌قدم به عقب برداشت و در میان خیالاتش مرا مخاطب قرار داد:
- من تسلیم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.