در حال تایپ رمان آی‌دی: مرده‌نشین | رأیا کاربر انجمن یک رمان

[Raiya]

بی‌اراده، مات و مبهوت با چشم‌های لرزان زمزمه کردم:
- یعنی چی؟
نگاه شارایل لحظه‌ای رویم ماند و با سیگارش، به مدارک روی میز اشاره‌ای کرد.
- می‌دونی اون مدارک رو کی جمع کرده؟
چه ربطی داشت؟ گیج سر تکان دادم. ابروهایم درهم رفتند.
- شخصی ملقب به... شاه‌سم!
دیالوگ محمدمهدی در ذهنم تکرار می‌شد. «من شاه‌سم توام!». واقعا منظورش چه بود؟
- پس می‌دونی شاه‌سم در واقع کیه؟
- نه‌‌...
- آشوب رهاورد، مادرت! خودم این لقب رو بهش دادم...
یک‌جورهایی بی‌میل، با حرص و نیشخند ادامه داد:
- مثل یه سم بدون پادزهر بود، روی هر چیزی دست می‌ذاشت، نابودش می‌کرد؛ نقشه‌ی نابودی خیلی از رقبای اندیش رو کشید، شبیه اسمش آشوب به پا می‌کرد، زهر می‌ریخت و با برنامه، به هدفش می‌رسید... همین باعث شد احتیاط...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Raiya]

مغزم از یک‌جا جلوتر نمی‌رفت، تقلا می‌کرد و احساساتم، درکشان نمی‌کردم. بهت؟ ناراحتی؟ خشم؟ استرس؟ ناامیدی؟ نمی‌فهمیدم. خودم را یک گوشه‌ی دنیا منزوی و ناتوان می‌دیدم.
- آشوب می‌خواست اسمت رو شاهان بذاره، خیلی روش فکر کرده بود، اولین باری بود می‌دیدم اون‌قدر به یه چیز علاقه نشون می‌ده، دوستت داشت، جدی می‌گم، وقتی با اون اخلاق سردش شاه قلبم صدات می‌زد، یه جورایی مسخره می‌شد، بهش نمی‌اومد.
گردنم خشک شده بود؛ وقتی برای بالا آوردن سرم تکانش دادم، صدا داد. شارایل بی‌توجه، گویی در گذشته غرق شده باشد، سیگارش را می‌کشید و ادامه داد:
- این‌جوری نبود که این بخشش به من ربطی داشته باشه، به نظرم بچه‌ی آشوب وارث خوبی برای اندیش می‌شد، همین‌قدر کافی بود.
ناگهان، صورتش غیرعادی درهم...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Raiya]

پوزخندی زد. طعنه‌آمیز ادامه داد:
- خوب شناخته بودم... پیش از این که دستم بهش برسه، چنان خودسوزی کرد که جسد بچه کاملا نابود شد و جسد خودش...
با ابرو به در اشاره کرد.
- نمی‌تونی بگی دیگه جسد انسانه.
نفس عمیقی کشید.
- حتی اگه مرگش دردناک بود، این انتقامی نبود که من می‌خواستم. ساده تموم شد، خیلی ساده... حتی نتونستم درس عبرتش کنم! نمی‌تونستم بگذرم، مردن به خواست خودش، پوچ شدن، همین؟!
با مکث کوتاهی ادامه داد:
- جسدش رو نگه داشتم. میل انتقامم خاموش نمی‌شد تا این که خیلی اتفاقی، تصویرت رو روی تلفن همراه یکی از هم‌کارهام دیدم. انگار نوه‌ش قرار بود به یکی از مهدکودک‌‌های نیک‌آیین بره. اون‌قدر شبیهش بودی که تصادفی نباشه. برای گرفتن فقط یه تار موت، رقم زیادی رو پیش یکی از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Raiya]

ذره ذره مغزم داشت من را می‌کشت. تبعات حرف‌های شارایل را می‌فهمیدم و معنای حرف‌های محمدمهدی را کشف می‌کردم.
دو نفری که شب تولدم مرده بودند، بی‌دلیل نمردند، شارایل کشته بودشان و رویش سرپوش گذاشته بود. طفلی که مرده به دنیا آمد، منِ زنده بودم و جسد جای‌گزینی که از پیش درگذشته بود. زنی که خودسوزی کرد، برای محافظت از من دست به این کار زد.
هیچ نحسی‌ بی‌دلیلی نبود. همه چیز منطق خودش را داشت. همه چیز به خاطر شارایل و منی که از خون کثیف او داشتم زاده می‌شدم...
بچه‌ی نامشروع نحس نبودم ولی اضافی چرا! هنوز هم اگر به دنیا نمی‌آمدم، هیچ چیز به آن‌جا نمی‌کشید...
نمی‌دانم چگونه، از کجا اما محمدمهدی همه را می‌دانست. حقیقت آن شب، تولدم، مامان و شارایل وحشی...
گفته بود می‌ترسد به من...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Raiya]

دم گوشم با صدای سردی لب زد:
- همه‌ی این‌ها رو گفتم که بدونی کی هستی، چرا و توسط کی داری عذاب می‌شی و می‌میری... یه عذاب و مرگ آگاهانه، اولین و آخرین لطفیه که به عنوان پدرت در حقت می‌کنم؛ به هر حال، تو از خون منی!
پدر؟ لطف پدرانه؟ خنده‌دار بود. عصبانی‌ام می‌کرد. دندان‌هایم را روی هم ساییدم. دست‌هایم را مشت کردم. این بار نزدیکم بود، پس برگشتم و آب دهانم را در صورتش ریختم.
جا خورد و به جهنم که جا خورد. دست روی خیسی صورتش گذاشت. قلبم تند می‌تپید؛ از خشم و فشار بود. رگ‌هایم داشتند برجسته می‌شدند.
در صورتش براق شدم و شمرده گفتم:
- اگه می‌تونستم، تا آخرین قطره‌ی خونی که از تو دارم رو می‌کشیدم؛ خون شغال به خون کثیف تو شرف داره!
جوابش، یک کشیده‌ی محکم بود. یک طرف صورتم تیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.