اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار چه بگویم | زین العابدین کاربر انجمن یک رمان

[شرور]

سینه ها پر درد و چهره ام شرمسار است
زندگی درین دنیا برکسی چو من عار است
دیده بگشودم دیدم جهانی سرشار از ظلم
دیده ام از دیدن این پلیدی ها تاراست

 

[شرور]

دائم این دل من در تپش است
بین دل و عقلم کشمکش است
میخارد این سرم و درد دارد همی
چه گویم کز چرب یا از شپش است

 

[شرور]

بسوزی زندگی که اینگونه آبم کردی
گرفتی نفسم و عکس در قابم کردی
جوونی بودم شاداب پیر شدم هیهات
خوشیم گرفتی و داخل درعذابم کردی

 

[شرور]

درد گرفته دلم و کلی غم دارم
اشکم نمیاد ولی چشمی نم دارم
کاسه چه کنم چه کنم گرفتم دستم
تو بگو خدایا چه چیزی کم دارم

 

[شرور]

از زندگانیم گله دارم مُرده ام در جوانیم
شرمنده پیریم ازین طرز زندگانیم
دارم به سر هوای روز های برباد رفته را
یاریم کن ای اجل که زودتر بمیرانیم

 

[شرور]

بنگر ای آسمان اما گریه هایم را نبین
زین دلم خبر داری غم هایم را نچین
تنها و دل شکسته افتاده ام اینجا
شادیم را ندیدی غصه هایم را ببین

 

[شرور]

ببار باران ببار باران منم امشب گریه دارم
عزیزی رفته ز پیشم در نبودش غمخوارم
بشکسته بال و پرم چون زلیخا هیرانم
یوسفم من زلیخایم رفته چشم به در دارم

 

[شرور]

در دلم غمهایی انباشته شده
انواع درد و الم کاشته شده
چه گویم زندگی بد ساخته با ما
میل از زنده بودن برداشته شده

 

[شرور]

خواستم بگویم دوستت دارم اما نشد
در زندگی خودم تورا کم دارم اما نشد
رفتی و پشت سرت را هم نگاه نکردی
چون بچه ها چشم به در دارم اما نشد

 

[شرور]

مشو غرِّه به جوانی جوانی گذر است
هرچه اندوخته ای درین دنیا حَدَر است
سالها باد در گلو انداخته و بی حیایی
بدان بابترین کار دنیا آخرت سفر است