مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[فلورا.]

چشم به جای دیگرو دل جای دیگرست
گردون جدا ستاره جدا سیر می کند

- صائب تبریزی

ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

جهانیان همه گر تشنگان خون منند
چه باک زان همه دشمن، چو دوستدار تویی

 

[FakhTeh]

ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

جهانیان همه گر تشنگان خون منند
چه باک زان همه دشمن، چو دوستدار تویی

زندگی دوست ما بود و چنین ما را کشت
وای از مرگ اگر دشمن آماده‌ی ماست...
- سعید صاحب‌علم

 

[فلورا.]

زندگی دوست ما بود و چنین ما را کشت
وای از مرگ اگر دشمن آماده‌ی ماست...
- سعید صاحب‌علم

زندگی راستین شما زمانی است که

کاری برای کسی انجام دهید

که توان جبران محبت شما را نداشته باشد !

 

[m.sina]

زندگی راستین شما زمانی است که

کاری برای کسی انجام دهید

که توان جبران محبت شما را نداشته باشد !

محبت با کسی دارم کز او باخود نمی‌آیم
چو بلبل کز نشاط گل فراغ از آشیان دارد

نه مردی گر به شمشیر از جفای دوست برگردی
دهل را کاندرون باد است ز انگشتی فغان دارد

 

[FakhTeh]

محبت با کسی دارم کز او باخود نمی‌آیم
چو بلبل کز نشاط گل فراغ از آشیان دارد

نه مردی گر به شمشیر از جفای دوست برگردی
دهل را کاندرون باد است ز انگشتی فغان دارد

از باد همه پیام او میشنوم
وز بلبل م**س.ت نام او میشنوم

این نقش عجب که دیده‌ام بر در دل
آوازهٔ آن ز بام او میشنوم

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

از باد همه پیام او میشنوم
وز بلبل م**س.ت نام او میشنوم

این نقش عجب که دیده‌ام بر در دل
آوازهٔ آن ز بام او میشنوم

این جهان آینه و هستی ما نقش و نگار
نقش در آینه آخر چه قدر خواهد ماند


عشق دل را چه خیال است به ما بگذارد
به صدف سینه چاکی ز گهر خواهد ماند

 

[FakhTeh]

این جهان آینه و هستی ما نقش و نگار
نقش در آینه آخر چه قدر خواهد ماند


عشق دل را چه خیال است به ما بگذارد
به صدف سینه چاکی ز گهر خواهد ماند

تا دل ز علایق جهان حر نشود
اندر صدف وجود ما در نشود

پر می نشود کاسهٔ سرها ز هوس
هر کاسه که سرنگون بود پر نشود

 

[m.sina]

تا دل ز علایق جهان حر نشود
اندر صدف وجود ما در نشود

پر می نشود کاسهٔ سرها ز هوس
هر کاسه که سرنگون بود پر نشود

دلم دل از هوس یار بر نمی‌گیرد
طریق مردم هشیار بر نمی‌گیرد

بلای عشق خدایا ز جان ما برگیر
که جان من دل از این کار بر نمی‌گیرد

 

[FakhTeh]

دلم دل از هوس یار بر نمی‌گیرد
طریق مردم هشیار بر نمی‌گیرد

بلای عشق خدایا ز جان ما برگیر
که جان من دل از این کار بر نمی‌گیرد

ببخشا ای پسر بر من ببخشا
مکُش در عشق خیره چون منی را

بیا اینک نگه کن رودکی را
اگر بی‌جان روان خواهی تنی را

 

[m.sina]

ببخشا ای پسر بر من ببخشا
مکُش در عشق خیره چون منی را

بیا اینک نگه کن رودکی را
اگر بی‌جان روان خواهی تنی را

نازنینم رنجش از دیوانگی هایم خطاست
عشق را همواره با دیوانگی پیوند هاست


شاید اینها امتحان ماست با دستور عشق
ورنه هرگز رنجش معشوق را عاشق نخواست