مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[₰جادوگرِخویش₰]

آن دل که گم شده‌ست هم از جان خویش جوی
آرام جان خویش ز جانان خویش جوی

اندر شکر نیابی ذوق نبات غیب
آن ذوق را هم از لب و دندان خویش جوی

دل؛
یا مولاه دلم تنگ آمده.
شیشه ی دلم ای خدا زیر سنگ آمده.

 

[m.sina]

دل؛
یا مولاه دلم تنگ آمده.
شیشه ی دلم ای خدا زیر سنگ آمده.

سنگ شکاف می‌کند در هوس لقای تو
جان پر و بال می‌زند در طرب هوای تو

آتش آب می‌شود عقل خراب می‌شود
دشمن خواب می‌شود دیده من برای تو

 

[Tara Motlagh]

سنگ شکاف می‌کند در هوس لقای تو
جان پر و بال می‌زند در طرب هوای تو

آتش آب می‌شود عقل خراب می‌شود
دشمن خواب می‌شود دیده من برای تو

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را
ساقی بیار آن جام می، مطرب بزن آن ساز را

 

[m.sina]

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را
ساقی بیار آن جام می، مطرب بزن آن ساز را

چرا ما با تو ای معشوق طناز
به صلحیم و تو با ما در نبردی

نصیحت می‌کنندم سردگویان
که برگرد از غمش بی روی زردی

 

[Tara Motlagh]

چرا ما با تو ای معشوق طناز
به صلحیم و تو با ما در نبردی

نصیحت می‌کنندم سردگویان
که برگرد از غمش بی روی زردی

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر

ز وصل روی جوانان تمتعی بردار
که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر

 

[m.sina]

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر

ز وصل روی جوانان تمتعی بردار
که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر

دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست
گر دردمند عشق بنالد غریب نیست

دانند عاقلان که مجانین عشق را
پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

 

[فلورا.]

دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست
گر دردمند عشق بنالد غریب نیست

دانند عاقلان که مجانین عشق را
پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

پیام ترا دیدم سیر خندیدم

از ظلم بیداد زمانه دلگیر رنجیدم

پند اندرز ترا من نکردم گوش

چون درس عشق ترا دیر فهمیدم

 

[Tara Motlagh]

مونالیزا بی لبخند
شیراز بی‌ حافظیه
پاییز بی باران
دریا بی موج
همه را تجسم کن
من بی تو
همان‌ قدر نچسب و دلگیرم

 

[فلورا.]

مونالیزا بی لبخند
شیراز بی‌ حافظیه
پاییز بی باران
دریا بی موج
همه را تجسم کن
من بی تو
همان‌ قدر نچسب و دلگیرم

آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل

لبخند گاه‌گاهت صبح وب باران

 

[delnia]

ساحل

ساحل آن باشد که امنیت در او لنگر کند

جای دست انداز موج بحر را ساحل مخوان