روی سایت دلنوشتهٔ مغلوب | Dizzy (خانم گیج)کاربر انجمن یک رمان

[Dizzy]

***
- استلا؟
- بله؟
- نگران توئم!
- نگران من؟ چرا عزیزم؟
- نگران این‌که مبادا بیمار شوی!
می‌دانی که دوری‌ات کشنده است؟​

 

[Dizzy]

***
پدر!
می‌خواهم برایت بگویم.
از حکایت عاشقی‌ام؛
این‌که چگونه عاشق او شدم... .
یکی بود، یکی نبود.
جز او
در دلم کسی نبود!​

 

[Dizzy]

***
پدر حالت چطور است؟!
این‌جا همه‌ی ما خوبیم
فقط دامادت درخواست طلاق دخترت را
داده است؛
بیماری مادر بیش از حد تصور دکترش پیش‌روی کرده است
و خواهر هر شب بیرون از خانه
می خوابد،
همسایه‌ها ما را نگاه نمی‌کنند.
پدر جان!
می‌بینی
حال همه‌ی ما خوب است... .
​

 

[Dizzy]

***
می‌دانی چرا نام حرف‌هایم را
مغلوب گذاشتم؟!
چرا که بین این‌همه سختی و گرفتاری،
عشق تو بود که
بر من غالب شد و مرا
از پای انداخت... .​

 

[Dizzy]

***
عشق خوب من، سلام!
چند وقتی می‌شود که از رفتنت
می‌گذرد.
چند وقت که نه، برای من چند سالی است
که می‌گذرد... .
در این تنهایی‌های بعد از تو،
دنیای کوچک دخترانه‌ام را بهتر شناختم!
نبودی،
با رفتنت تنهایی سرشار از
ناگفته‌ها را به من هدیه کردی؛
و من از تو ممنونم!
ازت ممنونم که دوری از من را
انتخاب کردی!
ازت ممنونم من را بزرگم کردی!
ازت ممنونم که دنیای پر از واهمه‌ی
از دست دادنت را از من گرفتی... .
عشق خوب من، دنیا به کامت!​

 

[Dizzy]

***
مهربانی را از تو آموختم.
عشق را با تو تجربه کردم.
نهایت دوست داشتن یک انسان را،
با تو فهمیدم!
اما امروز، اینجا، حالا که ندارمت
و غرق در نبودن‌هایی که می‌شد
باشم، هستم؛
کلام آخر را می‌گویم و برای همیشه
از دنیای فکر نبودنت، خود را رها می‌سازم!
در این گرمای تابستان، از تو خداحافظی می‌کنم؛
باشد دنیای خوبی برایت... .​

 

[R.FANAYI]

​