در حال تایپ رمان گل برفی | بریسکا کاربر انجمن یک رمان

[briska]

قدم زدن روی برف حس خوبی برایم داد. دلم می‌خواست ساعت‌ها وقتم را در هوای آزاد بگذرانم؛ اما جاده به گوشه‌ای ختم شد و ادامه آن توسط جنگلی احاطه شده بود که امروز با پیمودن آن به غار کوشک‌بوکو رفتیم. هنوز برای برگشت به خانه زود بود؛ ولی هوا تقریباً داشت تاریک می‌شد. محال بود بخواهم ریسک کنم. مخصوصاً با فیلم ترسناکی که دیشب با بچه‌ها دیده بودیم، ترس زیادی به من وارد شده بود. البته کاری که دنیز و دست‌یارش موگه انجام دادند را سانسور می‌گیرم. چاره‌ای نبود. برگشتم و با گذاشتن پا روی رد پاهایم به جلو حرکت کردم. جاده برفی کم‌کم داشت پشت سایه‌ای از تاریکی محو می‌شد و این برای من که ترس از تاریکی داشتم، استرس ایجاد می‌کرد. از دور که چشمم به علی افتاد، دلم گرم شد. البته لبخند کجی که شرارت از آن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[briska]

با انچه زینب به من گفته بود، ذهنم سنگین شد، برای چند دقیقه نیاز به فکر کردن داشتم. حسم می‌گفت، محمد همانی است که من و موگه دنبالش بودیم. باید عشقم در جریان قرار می‌گرفت؛ اما یادم آمد که موقع چت کردن گفته بود:
- (شارژم تمومه)
ترس وجودم را فرا گرفته بود، بنابراین با ترسی که قلبم را می‌خورد، رو به زینب کرده، گفتم؛
- باید موگه رو از خونه بکشیم بیرون همین الآن!
نگران نگاهم کرد. با مکث کوتاه ادامه دادم:
- حس می‌کنم تو خطره!
گفت:
- خب، برگردیم خونه!
حق با او بود، سری تکان داده و به سمت در حیاط قدم برداشتم. اما با چیزی که یک‌هو از فکرم گذشت، قدم‌هایم آهسته شد. با توجه به پیام‌های موگه و صحبتی که با محمد در غار داشت، مادرش می‌توانست کمکم کند.
- حالت خوبه علی؟
صدای زینب بود، کنارم ایستاد. به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.