همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

آشفته‌دلان را هوس خواب نباشد
شوری که به دریاست به مرداب نباشد

هرگز مژه برهم ننهد عاشق صادق
آن را که به دل عشق بُوَد خواب نباشد

در پیش قدت کیست که از پا ننشیند
یا زلف تو را بیند و بی‌تاب نباشد

چشمان تو در آینه‌ی اشک چه زیباست
نرگس شود افسرده چو در آب نباشد

گفتم شب مهتاب بیا نازکنان گفت
آن جا که منم حاجت مهتاب نباشد

مهدی_سهیلی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﺍﯼ ﺩﻝ ﺯ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺭﺳﻢِ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻣﻄﻠﺐ
ﻭﺯ ﮔﺮﺩﺵِ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺮﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﻄﻠﺐ

ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻃﻠﺒﯽ ﺩﺭﺩِ ﺗﻮ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮔﺮﺩﺩ
ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺑﺴﺎﺯ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻄﻠﺐ ...

#خیام

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرامتر از آهو ، بی باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید ، زنجیر پی زنجیر...

#مولانا

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

#سعدی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهی بجز گریز برایم نمانده بود

این عشق آتشین پر از درد بی امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود

#فروغ_فرخزاد

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق دریاییست قعرش ناپدید

#مثنوی_مولانا

جوهر عشق قدیم است
#شمس_تبریزی
عشق بر هیچ بنیادی استوار نیست،
دریاییست بی پایان،
بدون آغاز و پایان ......

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

فریب معرفت باغبان
مخور ای گل

اگر چه آب می دهد،
گلاب می گیرد



#صائب_تبریزی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

تو گفتی: من به غیر از دیگرانم
چُـــنینم در وفاداری، چنـانـــم

تو غیر از دیگران بودی که امروز
نه می‌دانی، نه می‌پرسی نشانم!

#فریدون_مشیری

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

امشب اگر یاری کنی، ای دیده توفان می کنم
آتش به دل می افکنم، دریا به دامان می کنم
می جویمت، می جویمت، با آن که پیدا نیستی
می خواهمت، می خواهمت، هر چند پنهان می کنم
زندان صبرآموز را، در می گشایم ناگهان؛
پرهیز طاقت سوز را، یکسر به زندان می کنم
یا عقل تقوا پیشه را، از عشق می دوزم کفن
یا شاهد اندیشه را، از عقل عریان می کنم
بازآ که فرمان می برم، عشق تو با جان می خرم
آن را که می خواهی ز من، آن می کنم، آن می کنم


#سیمین_بهبهانى

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

از هر بیت میتوان درسی اموخت
غزلی فوق العاده زیبا


حاصل عمر تو افسوس شد و حرمان
عیب خود را مکن ایدوست ز خود پنهان

وقت ضایع نکند هیچ هنرپیشه
جفت باطل نشود هیچ حقیقت دان

هیچگه نیست ره و رسم خردمندی
گرسنه خفتن و در سفره نهفتن نان

دهر گرگیست گرسنه، رخ از او برگیر
چرخ دیویست سیه دل، دل ازو بستان

پا بر این رهگذر سخت گرانتر نه
اسب زین دشت خطرناک سبکتر ران

موج و طوفان و نهنگست درین دریا
باید اندیشه کند زین همه کشتیبان

هیچ آگاه نیاسود درین ظلمت
هیچ دیوانه نشد بستهٔ این زندان

ای بسا خرمن امید که در یکدم
کرد خاکسترش این صاعقهٔ سوزان

تکیه بر اختر فیروز مکن چندین
ایمن از فتنهٔ ایام مشو چندان

بی تو بس خواهد بودن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.