شاعر‌پارسی اشعار سینا بِه منش

[VAN]

دستانم بوی گل می داد، مرا گرفتند
به جرم چیدن گل و به کویر تبعیدم کردند!
و یک نفر نگفت
شاید گلی کاشته باشد!

 

[VAN]

آخر قصه هایم
به خانه ی کلاغی رسیدم
که
به خانه اش نرسیده بود!
***
بازنده منم
که در را باز میگذارم
شاید که بازگردی
دزد هم که بیاید
چیز مهمی برای بردن نمی یابد
مهم من بودم
که تو بردی!

 

[VAN]

قرار بود
کلاغ هم
کنار قناری و شباویز
حق داشته باشد بخواند
حالا کجائید نغمه های شاد ؟
فقط کلاغ مانده و
قاری غم‌های بی قرار ما

 

[VAN]

قرار بود شعری شوم
پیش از مرگ مولفم
مرگ مخاطبم
قرار بود کسی مرا زمزمه کند
سر قرار
کنار آبشاری در شمال
میان دو بوسه
سربازی
که برنگشت
از جنوب
کلامی شدم
کلافه
حسی غیرمشترک
ترجمه واژه ای بی معنی
مثل صلح
به معنای جنگ
هیچکس چشم انتظار من نیست
اما
همیشه می آیم
از هر طرف که بیایم
من یک بمب هستم
با بم ترین صدای دنیا
که آواز هایتان را
از یادتان می برم
زمین را که ببوسم
بوسه هایتان را
قسم می خورم
سرم به سنگ هم بخورد
عمل میکنم
به حرفم.

 

[VAN]

در آن روز بارانی
کمی سرعتم را کم کردم
شناختمش
جلوی پایش
لحظه ای
ایستادم

خدا
سوار شد!
و فرمود :
مستقیم برو!

 

[VAN]

رهگیر رویاهایش نمی شوی
صبح
شقایقی را می بوسید
وبعد
لب برکه ای
پاهایش در نوازش آب
بی آنکه بدانی
بارها نگاهش تا افقهای دور
رفت و برگشت
تا مثل هر پرنده مهاجری
با حلقه ای در دست
به آشیانش برگردد و
نغمه هایش را
برای تو بخواند .

 

[VAN]

بعد از خواندن
بسوزانش
درست مثل مردی که …
درست مثل مردی که
اشتباه گرفته بود
ستاره را با آرزو
شعر را با زندگی
مردی که فکر می کرد
انسان پرنده است
با یک نگاه
می توان پرید
به آن سوی میله ها
فکر می کرد
با تکرار همیشه همین چند واژه
می توان همراه بود تا ابد
چند واژه که به همین راحتی
می توان سوزاند
این بار فقط
پس از خواندن بسوزانش...

 

[~naz]

با یک گل،
بهار نمی‌شود!
یک برگ خشک، اما
تمام پاییز است...​

 

[~naz]

مهتاب بر مرداب هم می‌تابد!
با من سخنی بگو...

***
از یخ نبود،
دل شمعی
که آب شد...​

 

[~naz]

یاری باید به یاری بیاید
تا یادی از یاد برود،
زخمه بر زخمی،
نوای بی‌نوایی...​