چالش "برگی از احساس شعر و دست نوشته‌ها"

[قند]

من
جزیی از توام،
دیگر نه زمان و نه مرگ
هیچ یک عطش مرا
از سرچشمه ی وجود و خیالت
بی نیاز نمیکند...

#احمد_شاملو

 

[قند]

برای قلبم چه طرحی بریزم
تا عاشقت نباشد؟
لبانم را چه بیاموزم
که تو را نبوسد
و طاقتم را
که دندان بر جگر بگذارد؟
به شعرم چه بگویم
که منتظرم باشد تا بعد؟
و حال آنکه روزی که تو را نبینم
بی نهایت است...

#نزار_قبانی

 

[قند]

دردی عظیم دردی‌ست
با خویشتن نشستن
در خویشتن شکستن

#حمید_مصدق

 

[قند]

کنون که سرمست عشق‌ام،
به عطرها علاقه‌مند شده‌ام.
پیش از این برایم اهمیتی نداشت که گل‌ها معطرند.
حالا عطرشان را چنان احساس می‌کنم که گویا چیزی تازه می‌بینم.
می‌دانم که آن‌ها پیش از این نیز معطر بوده‌اند، همان‌طور که می‌دانم خود من هم وجود داشته‌ام.
این‌ها چیزهایی‌ست که همه در ظاهر می‌دانیم.
اما اکنون آن‌ها را با نفس کشیدن از پس پشت‌سرم در می‌یابم.
اینک گل‌ها عطر دل‌پذیری دارند که می‌بویم‌شان.
حالا گاهی بیدار می‌شوم و می‌بویم پیش از آن‌که ببینم.

#فرناندو_پسوآ

 

[قند]

تار‌های بی کوک و کمان باد ولنگار
باران را گو بی آهنگ ببار
غبارآلوده از جهان تصویری واژگونه در آبگینه بی‌قرار
باران را گو بی‌مقصود ببار
لبخند بی‌صدای صد هزار حباب در فرار
باران را گو به ریشخند ببار
چون تار‌ها کشیده و کمان کش باد آزموده‌تر شود
و نجوای بی کوک به ملال انجامد
باران را رها کن و خاک را بگذار تا با همه گلویش سبز بخواند
باران را اکنون گو بازیگوشانه ببار

#احمد_شاملو

 

[قند]

روی علف‌ها چکیده‌ام؛
من شبنمِ خواب‌آلود یک ستاره‌ام
که روی علف‌های تاریک چکیده‌ام
جایم اینجا نبود
نجوای نمناکِ علف‌ها را می‌شنوم
جایم اینجا نبود.

#سهراب_سپهری

 

[قند]

و ميدونى، من به دست ها خيلى نگاه ميكنم. غريبه‌ان اين دست ها.
همه چى رو زود لو ميدن، پيرى اول از همه روى دست ها ميشينه.
ترس روى دست ها ميشينه.
وقتى عاشق ميشى، دست هات اول از همه عاشق ميشن ...

#ونسان_ونگوگ

 

[قند]

با قیامِ سبزه ها از خاک
با طلوعِ چشمه ها از سنگ
با سلامِ دلپذیرِ صبح
با گریزِ ابرِ خشم آهنگ
سینه ام را باز خواهم کرد!!
همرهِ بالِ پرستوها
عطرِ پنهان مانده ی
اندیشه هایم را
باز در پرواز خواهم کرد.

#سیاوش_کسرایی

 

[قند]

معشوقِ من
گویی ز نسل‌های فراموش گشته است

گویی که تاتاری
در انتهای چشمانش
پیوسته در کمینِ سواری‌ست
گویی که بربری
در برقِ پُر طراوتِ دندان‌هایش
مجذوبِ خونِ گرمِ شکاری‌ست

#فروغ_فرخزاد

 

[قند]

زیرا که من
ریشه‌های تو را دریافته‌ام
زیرا که صدای من
با صدای تو آشناست

«_آیدا...؟ آیدای من؟
این جا بود؟ کنار من بود؟
این طعم دبش که روی لب‌های خودم احساس می‌کنم طعم آخرین بوسه‌ی اوست؟
این لالایی سکرآوری که مرا این طور مرا به خواب فرو برد، نفس او بود؟
زانوی او بود که گذاشت سرم را بر آن بگذارم؟
باور نمی‌کنم. آخر این خوشبختی خیلی بزرگ است؛ این یک رویاست!
در فراسوهای عشق، تو را دوست می‌دارم
در فراسوهای پرده و رنگ
در فراسوهای پیکرهایمان...

#احمد_شاملو
مثل خون در رگ های من