چکیده نگار چکیده‌نگار رمان تیرمستی | FATEME078 نویسنده افتخاری انجمن یک رمان

[FATEME078❁]

نام رمان: تیرمستی
نام نویسنده : فاطمه فاطمی ( fateme078)
ژانر: #اجتماعی #عاشقانه #تراژدی

خلاصه: در مواجهه با طوفان‌های زندگی تنها دسته‌ای هستند که مقاومت می‌کنند و خودشان را نجات می‌دهند. داستان این رمان درمورد یکی از همین نجات یافته‌هاست. زویایی که از دوست و دشمن ضربه می‌خورد اما قوی‌تر از قبل بلند می‌شود، حتی اگر دست سرنوشت او را از پا دربیاورد.

 

[FATEME078❁]

شاید اگر تمامِ وقتمان‌ را صرف تنفر بی‌دلیل از آدم‌های اطراف‌مان نمی‌کردیم، زمان بیشتری برای عشق‌ ورزیدن به آدم‌هایی داشتیم که دل‌مان در گروشان بود.

 

[FATEME078❁]

زویا: آدم‌ها تو این دنیا فقط دو تا انتخاب دارن تا احساس خوشبختی کنند! اولیش زندگی با آدمیه که دوستش دارن. دومی زندگی با آدمی که درکشون کنه!
حامد: و اگه هیچ کدوم رو نداشتن باید برن بمیرن؟!
زویا: آدمی که احساس خوشبختی نکنه خودبه‌خود می‌میره!

 

[FATEME078❁]

- یادمه اون اوایل آشنایی‌مون اندازه یه نخود انگشت تو با چاقو بریدی و انقدر داد و بیداد کردی که همه فکر کردیم کل انگشت تو قطع کردی... الان حتی به روی خودت نمیاری پاهات بریده!
با یادآوری خاطره‌ای دور، تلخ می‌خندم.
- برای هر دردی گریه کنم، غصه بخورم، داد بزنم؛ آخرش چی می‌شه؟ درد کوچیک‌تر می‌شه؟

 

[FATEME078❁]

تنهایی آدمی را تکه‌تکه می‌کند و هر تکه‌اش را جایی پنهان می‌کند. انسان تا بیاید و تکه‌هایش را پیدا کند و کنار هم قرار دهد، مهلت زندگی کردنش تمام می‌شود و به مرگ سلام می‌کند!

 

[FATEME078❁]

متعلق به هیچ‌کجا بودن درد دارد. انگار هیچ‌ اتاقی، سهم تو نیست. هیچ خانه‌ای، ملک تو نیست. و هیچ سرزمینی، وطن تو نیست!

 

[FATEME078❁]

دستِ شکسته، سر شکسته و تمامِ شکستگی‌های عالم درمان دارند، مگر دلِ شکسته!

 

[FATEME078❁]

- الان خوشبخت‌ترین آدم‌ها مُرده‌هان! هر وقت مُرده‌م این رو‌ سر خاکم بگو.
می‌خندد و دندان‌های مرتبِ سفیدش را به نمایش می‌گذارد.
- خیلی از دنیا و آدم‌هاش ناامید شدی‌ ها!
برگه‌هایم را جمع و جور کرده و داخل پاکت می‌گذارم.
- همه آدم‌ها یه روزی ناامیدت می‌کنند، به‌ خصوص اون‌هایی که دوست‌شون داشتی!

 

[FATEME078❁]

- دوست دارم!
افسوس می‌خورد که چرا اول خودش نگفته! میان ابروان شکسته‌اش تا می‌افتد. دستی که به سمتش دراز کرده‌ام می‌گیرد و قدمی جلو می‌آید. نور بالاسرمان زرد است و انعکاسش بر چشم‌های ا‌و می‌افتد. سرش را به پایین خم می‌کند و مقابل رخساره‌ام قرار می‌دهد.
- نه اندازه من!
نه دوستت دارم متقابل به میزان« نه اندازه من» زیباست و نه هر واکنش دیگری! این یعنی هر چقدر هم علاقه داشته باشی، باز هم در دوست داشتن به من نمی‌رسی!

 

[FATEME078❁]

فاصله‌ها برداشته می‌شود و پس از مدت‌ها روبه‌روی هم قرار می‌گیریم؛ این‌بار نه برای بوسه دادن!