منثور تاجدار شعرکده: BPY مجموعه اشعار رگه‌هایی از ترس | الی کاربر انجمن یک رمان

[Lili.Da]

چیزی بگویم؟
دلم تنگ چشمانت
دست بی‌تاب دستانت
گوش‌هایم می شنوند از دور صدایت
من بیش از بیش می‌خواهمت
ترکم کنی من میمیرم
چیزی بگویم؟

 

[Lili.Da]

وقت پرسیدن حال نیست اکنون.
تو در کنارم باشی حال من خوب است.
سپیده‌دم داشتن دست‌هایت
برای روح خسته من خوب است.
من می‌میرم هم‌اکنون در میان یاسمن
وجودت چون آفتاب برای من خوب است.
به بودن تاریکی و برهوت دچار شده‌ام
روشنایی وجودت برای من خوب است.

 

[Lili.Da]

جز برای تو
فاقد درک است احساسم
تو نباشی
نه کس طاقت شنیدن
حرف‌هایم را دارد
نه باور توان کرد
من تو را عاشقانه دوست دارم

 

[Lili.Da]

ابر می‌گرید و ماه می‌خندد
دل می‌گیرد و بین که می‌ترسد.
چشم خاموش و شب در راه است
روز بی‌تاب و نور خوفناک است
آب در کوزه و می در جام نیست
شیرین دیگر کنار فرهاد نیست.

 

[Lili.Da]

ای از سر نوشته مارا
با دل پر غصه و خسته‌ام چه کردی؟
ای سرگشته میان باران
تو با تنها امیدم چه کردی؟
آبی که ز دیدگان ترم می‌ریزد بین
بین با تنها ماه روشنم چه کردی؟

 

[Lili.Da]

دلکم شب که شد اگر که ماه کنارما نبود.
گر تو ظلمات گرفتار شدیم،
غصه مخور.
شاید که او پی کار و باره دلکم.
دلکم زندگی سخته، می‌دونم.
چشمات خیسه اشکه، می‌دونم.
دلکم غصه نخور ماه میاد.
شبای تار روشن میشه.
این انتظار تموم میشه.
دلکم غصه نخور.
شاید که یک روز رو بام دلت چراغونی بشه.
ماه بیاد و مهمونی بشه.
دلکم یکروزی هم، ما باهم شاد میشیم.
غصه نخور، شاید از غم هم، آزاد بشیم.

 

[Lili.Da]

حتی اینجا هم
جایی واسه من نبود

 

[Lili.Da]

به یاد روز‌های رنگی و دیدن خنده‌های اشکی.
به یاد شادی روز اول مدرسه و خرید لوازم تحریر
به شوق رسیدن روز‌های عید و گرفتن عیدی
به آغوش گرم و خوب شدن براثربوسه‌های مادر
به یاد افکار کودکانه و خبر نداشتن از زخم‌های زندگی
به یاد هرچه غم در کودکی که خوشی بود و ما بی‌خبر

 

[Lili.Da]

کاش پاره شود این زنجیر
تقصیر بر من نشود تصویر

 

[Lili.Da]

و امید من به این است
به تلاشی که تا ابد زیست