شعر مجموعه اشعار سوگاتا | رها سلطانی کاربر انجمن یک رمان

[*RaHa._]

«من، اکنون»
نه آنی‌ام که گم شد؛
نه آنی‌ام که گریست
من، اکنونم...
با چراغی در دل
و خاکستری که پذیرفته‌ام... .

 

[*RaHa._]

«سوگاتا»
و حالا که در نور ایستاده‌ام،
می‌دانم
همه‌ی آن شب‌ها
راه بودند؛
نه دیوار.
و من،
سوگاتا شدم؛
ره‌سپار روشنایی... .

[پایان]
به همه‌ی آن شب‌ها
که خاموش بودند،
اما راه بودند.
و به نوری
که از دل درد
بی‌صدا شکفت... .