در حال تایپ رمان دامیار | ریحانا۲٠ کاربر انجمن یک‌رمان

[ریحانا۲۰]

موریس مشکوک چشمی ریز کرد و برای این‌که ادگار را تحریک نکند گفت:
- باشه هرطور خودت می‌خوای.
ادگار کاغذ را درون جیبش گذاشت و گفت:
- ممنون، من دیگه باید برم.
- موفق باشی.
وقتی ادگار از سالن خارج شد موریس تکانی به سرش داد و به یکی از افرادش گفت:
- این مرد خیلی مرموزه؛ نمی‌دونم توی اون کله‌ش چی می‌گذره... چرا نذاشت که آدرس خونه‌‌اش و بدونیم؟ دنبالش برو ببین خونه‌ش کجاست.
مرد بعد از گفتن اطاعت به سرعت به دنبال آن‌ها از سالن خارج شد. موریس سیگارش را روی دیوار خاموش کرد و با لبخند کثیفی که روی لب‌هایش بود زمزمه کرد:
- به بازی من خوش اومدی ادگار لانگمن.
دستانش را چلیپا کرد و خواست از در خارج شود که با صدای آشنایی سرجایش متوقف شد.
- وایستا.
با شناختن صاحب صدا لب روی هم سایید و با نگاه حرص...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

" با قدم‌هایی آرام درون باغی قدم می‌زد و به جا و مکان عجیبی که در آن حاضر بود با تعجب نگاه می‌کرد. آن‌طرف‌تر عده‌ای از حیوانات را می‌دید که در حال چَرا در باغ بودند. حیوانات عجیی به نظر می‌رسیدند. حیواناتی که کله‌‌شان حیوان ولی بدنشان انسان بود. در کنارش آن‌طرف‌تر خیمه‌ای دیده می‌شد که از آن صدای آه و ناله زنی می‌آمد که بیشتر به گریه شباهت داشت. ترسیده آب دهانش را قورت داد و به سمت خیمه رفت، در نزدیکی‌اش که رسید خم شد تا پرده را کنار بزند که با صدای ظریف زنانه‌ای که درونش خوشحالی موج می‌زد به عقب برگشت.
- تو اومدی؟
با برگشتنش به عقب ناگهان باغ تبدیل به یک صحرای برهوت شد و زنی که اصلاً ندیده‌ بود هم غیب شد. صحرای ترسناک، عاری از هرگونه حیوان و جانداری بود. باد سردی می‌وزید درحالی که در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

ولی کسی جوابگوی او نبود. چند نفس عمیق کشید و تازه متوجه وضعیتش شد که لباس نازکی به تن داشت و برف‌ها او را تقریباً خیس کرده ‌بود. هوا به شدت سرد بود و تاریکی جنگل هم، رویش اضافه شده ‌بود که ترس را به دلش می‌انداختند. در همین فکرها بود که با صدای ناله حیوانی در جایش خشک شد. با اندکی ترس و وحشت به عقب برگشت که خرس بزرگی را پشت سرش دید. با دیدن خرس و بزرگی بیش از حدش دست روی گوش‌هایش گذاشت و با تمام قوا جيغ کشید، در حدی که خرس رم کرد و می‌خواست که به سمتش هجوم بیاورد ولی او سریع‌تر پا به سمت جنگل گذاشت و فرار کرد. هین دویدن قفسه سینه‌اش تند تکان می‌خورد و حرارت عجیبی سرتاسر بدنش را احاطه کرده‌ بود. بعد از مدتی متوجه شد که فقط دور کلبه می‌چرخد. به دلیل تاریکی خود جنگل ریسک نکرده‌ بود که پا به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

اولین چیزی که نگاهش را سمت خود جلب کرد دخترک ترسیده‌ای بود که روی زمین استتار کرده‌ بود و او را کنکاش می‌کرد.
با باز شدن در و نمایان شدن سایه‌ی شخصی به سرعت سرش را بالا آورد و با ادگار روبه‌رو شد. وضعیت اسف‌باری داشت، زیرا که لباس‌ها و سر و صورتش همه با خون یکی شده‌ بود. خستگی از چهره‌اش نمایان بود و حالش را می‌توانست از چهره‌اش بخواند. نگاهش آهسته از چهره‌اش سر خورد و به تبر خونی توی دستش نشست. یعنی واقعاً او قاتل خرس شده‌ بود؟ خرسی که تا چند لحظه پیش زنده بود و قصد جانش را داشت! با یک دور چرخشی که ادگار به تبر توی دستش داد دوباره نگاهش را به ادگار داد. با چند قدم خودش را به آشپزخانه رساند و شروع به شستن خون‌های روی تبر را کرد. هیدر آرام از زیر میز بیرون آمد و با صدایی لرزان گفت:
-...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

- آها پس قفل بوده... وگرنه اون‌جا رو هم زیر و رو می‌کردی!
صامت با نگاهی درنده و فکِ فشرده شده، غضروف دستش را توی‌ هم مچاله کرد که صدای ترق ترقی از خود تولید کرد.
- هیچ می‌دونی اگه من سر نرسیده بودم، اون خرس ممکن بود چه بلایی سرت بیاره؟ دیگه اگه من اون خرس و هزار بار هم می‌کشتم فایده نداشت.
ناگهان بغضش شکست و به گریه افتاد جوری که دل هر آدم سنگدلی را آب می‌کرد. زیاده روی کرده بود و این زیاده روی، تأثیر منفی روی دخترک گذاشته ‌بود. کلافه پوفی کشید و کمی با آرامش گفت:
- بسه... گریه نکن... تموم شد دیگه با گریه هیچی درست نمیشه.
این حرفش نه تنها تأثیری روی هیدر نداشت بلکه به شدت گریه‌هایش بیشتر اضافه شد. ادگار نوچی کرد و گفت:
- بسه... این گریه الان یعنی چی؟ داری دست پیش می‌گیری که پس نیفتی؟...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

- آره... چرا که نه... ولی به یه شرط.
می‌دانست که هیچ گربه‌ای برای رضای خدا موش نمی‌گیرد. کلافه حدقه چرخاند و گفت:
- چه شرطی؟
- این‌که... این دیدار، دیدار آخرتون باشه... دلم نمی‌خواد که از این به بعد کسی به نام اون زن توی زندگیت جایی داشته‌ باشه... پس حسابی رفع دلتنگی بکنید چون دیگه نمیذارم که ببینیش.
هیدر با اخم گفت:
- یعنی چی؟ تو نمی‌تونی این کار و بکنی.
ادگار با خونسردی گفت:
- می‌تونم.
- نمی‌تونی.
- می‌تونم.
- نمی‌تونی.
- تو تا هر موقع که بخوای می‌تونی این بحث بی‌فایده رو ادامه بدی ولی این و بدون که من می‌تونم.
- تو می‌خوای منم مثل خودت سنگ‌دل و بی‌رحم کنی.
- من همیشه سعی داشتم به بهترین‌ها برسم که تو هیچ تلاشی برای بدست آوردنش نمی‌کنی. من با همین مدلم خیلی چیزا یاد گرفتم.
- نه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

پسر لبخند فاتحانه‌ای زد و بعد با سر زندگی محکم کف دست‌هایش را به هم کوبید و اشاره‌ای به ادگار کرد و گفت:
پسر: پس او کسی که هیدر جوجه رو به سرپرستی گرفته تویی‌...چه جالب خیلی دوست داشتم ببینمت.
از جایش برخاست و سمتش دست دراز کرد و با غرور گفت:
پسر: از آشنایی با شما خوشوقتم آقای لانگمن...من تاگو هستم دوست هیدر.
دستش را صمیمانه‌ فشرد و گفت:
ادگار: ممنون...منم از دیدنت خوشوقتم آقای جوان.
با صمتی که ادگار به او داده بود خجالت‌زده و شرمسار دستی پشت گردنش کشید و گفت:
تاگو: شما لطف دارین...بابت بی‌ادبیم شرمنده؛ کلاً اخلاقم این طوریه که سریع جبهه می‌گیرم و باعث ناراحتی اطرافیانم میشم...ولی باور کنید که از عمد نیست، ناخواسته یه کارهایی ميکنم که...آه...اصلاً ولش کنید.
ادگار: درسته...نمی‌خواد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

ادگار خونسرد دست درون جیبش برد و گفت:
ادگار: خب؟
تاگو نگاهی به انگشتان دستش کرد و بی‌‌پروایانه گفت:
تاگو: تو راجب مادر هیدر پرسیدی...خب کار سختی بود تا اینکه حقیقت و بفهمم...حقیقتی که دروغ گفته‌شده.
ادگار: حقیقت؟
تاگو: اوم.
محتاطانه نگاهی به دور و برش کرد و اشاره‌ای سمتش کرد تا کمی خم بشود. ادگار کلافه پوفی کشید و به اطاعت از او کمی سمتش خم شد تا ببیند او چه چیزی می‌داند.
تاگو: این قبری که هیدر روش گریه میکنه توش مرده نیست...اصلاً آدمی توی اون قبر وجود نداره.
متعجب گفت:
ادگار: تو می‌دونی داری چی میگی؟ یعنی چی قبر خالیه؟
تاگو: چه جوری بگم، ببین آقا... خانم اکسلا برای اینکه هیدر و قانع کنه که دیگه نباید دنبال خانوادش بگرده این نقشه مسخره رو کشیده...چاره‌ی دیگه‌ای نداشت‌.
ادگار دندان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

هیدر: می‌تونی نگی...به هرحال، تو هر موقع من و با حرفات می‌پیچونی...پس نمیشه ازت انتظار داشت که حقیقت و تمام و کمال بگی.
ادگار: پس بلند شو.
از جایش برخاست و همزمان با گرفتن زیر بازوی هیدر، او را هم همراه خود به بالا کشید. از شدت کشیدگی صورت هیدر در هم شد و با غیظ دستش را از لای پنجه‌های قدرتمند ادگار بیرون کشید و با کف دست به سینه ادگار کوبید که حتی خم به ابروهای او نیاورد، بعد با لحن برزخی گفت:
هیدر: چته دیونه...مگه اسیر اوردی؟
ادگار: باید بریم خونه.
هیدر: من با تو هیچ جا نمیام...خوش کردی.
ادگار عصبی کنار گوشش خم شد و با صدایی محکم و قاطع که لرزه بر اندام هر کسی می‌انداخت گفت:
ادگار: تو...چه غلطی می‌خوای بکنی؟
هیدر: من...با تو...هیچ جا نمیام...تو نمی‌تونی برام پدری بکنی.
ادگار: اون‌...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ریحانا۲۰]

خیلی خسته‌بود. با رنگ خرابی هوا حتی نمی‌توانست تشخیص بدهد که ساعت چند است، دستی زیر چشم‌هایش کشید و کوله‌اش را روی زمین به حالت پشتی درآورد و رویش دراز کشید. پدر و مادرش هر دو کشته شدند، وگرنه حتماً انتقامش را از آن‌ها می‌گرفت. چرا که مصوب بدبختی‌های اخیرش آن‌ها هستند. با صدای شکمش متوجه شد که گرسنه است و باید برای شکمش چاره‌ای بیندیشد، ولی بی‌خوابی امانش را بریده‌بود. به همین دلیل دستی روی شکمش می‌کشد و بی‌رمق و ضعیف لای چشم‌هایش سنگین می‌شود و وارد تاریکی وجودش می‌شود.
با صدای جروبحث چند نفر تند و تیز چشم باز می‌کند و به محلکه روبه‌رویش خیره نگاه می‌کند. از لای چشم‌هایش می‌بیند که دختری باقد متوسط، قد علم کرده و با مرد مسنی دعوا می‌کند، دلیلش را نمی‌دانست چه بود ولی هر چه که بود حسابی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.