سرنوشت مثل درختی میمونه که اول دانه بوده؛ بعد کم کم رشد کرده و ریشه در آورده، تا زمانی که چشماشو باز کنه و جوونه بزنه. در سرنوشت تمام افراد دوره ی کوری ای وجود داره که قبل از جوانه زدن بوده. اگه میخوای پذیرفته بشی، اگه میخوای به هدفت برسی، باید اول خودتو بپذیری؛ باید دوره جهالت خودتو قبول کنی. مطمئنا اگه دوران کوری خودتو نمیگذروندی، قرار نبود جوونه بزنی!