متفرقه تاپیکـ جامع کپشن‌های عاشقانه کوتاه

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

تو نباشی،،!! چه سلامی، چه علیکی گُل من
تک تک ِ ثانیه ها بی تو شده قاتل من

مونسی نیست به جز دلهره در کنج اتاق
تا زمانی که به چشمان تو بسته دل من

نام تو ورد زبانم همه جا تا نفس هست
با تو شاید که سرشته شده آب و گِل من

من همانم که به امید تو زنده است هنوز
دلخوشم لطف تو آخر بشود شامل من

باد میرقصد و بلبل به چمن خواننده
ای فدای قَدَمت این تَنِ نا قابل من

باغبانم ، همه جا بذر وفا کاشته ام
کاش وای کاش تو تنها بشوی حاصل من!

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

خدا کند که مرا ناگهان رها نکنی
بمان که قلب مرا از خودم جدا نکنی

من از نگاه حسودان شهر می ترسم
به اسم کوچکم اینجا مرا صدا نکنی

و من تو را به دلم قول داده ام لطفا
بمان که حرف مرا پیش دل دو تا نکنی

از این زمین فقط اینجا برای من امن است
به نام عشق در این شهر کودتا نکنی

گمان کنم که قراراست ما به هم برسیم
اگر معامله ای تازه با خدا نکنی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

من که دیگر نیستم حالا چه فرقی می‌کند؟
بی حضور یک نفر دنیا چه فرقی می‌کند؟

لا به لای ازدحام این همه بود و نبود
هستی‌ام با نیستی آیا چه فرقی می‌کند؟

با شما هستم شمایی که مرا نشنیده‌اید!
با شما خانم و یا آقا چه فرقی می‌کند؟

این‌که هر شب یک نفر از خویش خالی می‌شود
واقعاً در چشم آدم‌ها چه فرقی می‌کند؟

من به هر حال آمدم تا با تو باشم مهربانِ
واقعیٌت باش یا رویا چه فرقی می‌کند؟

واقعیت باش، رویا باش یا اصلاً نباش!
من که دیگر نیستم حالا چه فرقی می‌کند؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ساز من هم مثل پاییزت چه غمگین میزند
امشب از روی ادب صد غمه سنگین میزند

بی تو اما سخت ناکوک است انگاری که او
درد من فهمیده که این میزند

ساز من تنها فقط باتو صدایش کوک بود
با تو دائم نغمه های شورو شیرین میزند

امشبم تو نیستی بازی گرفته ساز من
از همان اهنگهای سال دیرین میزند

یاد تو گر اید این چشمان من پرمیکشد
مطمئنم پل به روی بام وپرچین میزند

گر بداند پشت ان دیوار تو بنشسته ای
مثل فرهاد کوه را با تیشه شیرین میزند

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ناز شصتت که مرا عاشق و شیدا کردی
قطره بودم که مرا در دل دریا کردی

گرچه مجنون شده ام در ره عشق تو ولی
تو به عشقت من دلداه که لیلا کردی

آنقدر چشم تو زیباست نبینم دگری
با همه خوشگلیت محو تماشا کردی

زندگی قبل توام زشت و کریه المنظر
آمدی زندگی ام وه که چه زیبا کردی

با تو این عشق عجب شعر قشنگی بشود
ذوق این شاعر بی ذوق شکوفا کردی

آنچه در توست عزیزم همه اش مهر وفاست
همه ی لاف زنان را تو چه رسوا کردی

همه ی زندگی ام قد قفس بود به من
تو شکستی قفس و هدیه یه مینا کردی

جان سپارم به ره عشق تو ای جان و دلم
بوسه را از لب خود حکم به فتوا کردی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دنیا بدون عشق که دنیا نمی شود
دل بی نگاه یار که شیدا نمی شود

تا آخرین نفس بنویسم برای عشق
اوصاف آن میان غزل جا نمی شود

آنقدر عشق در تن من ریشه کرد تا_
شد او شبیه سرو و قدش تا... نمی شود

دل را به عشق بسته ام و عشق را به دل
دیگر زِ بند بند دلم وا نمی شود

شیرین تر از عسل شده در کام تلخی اش
مانند عشق نیست و پیدا نمی شود..

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

عاشقم من عطش جان تو را میخواهم
بوسه از آن لب و دندان تو را میخواهم

به چه دردم بخورد ماه که در بالا هست
من فقط صورت تابان تو را میخواهم

تو بگیرازدل من حال پریشانی من
در عوض موی پریشان تو را میخواهم

باده یا درد به مستی نرساند ما را
من فقط آن لب مستان تو را میخواهم

جانم آماده قربانی اندر ره توست
چشمک ناز تو فرمان تو را میخواهم

جان من یخ زده از درد و غم تنهایی
جان به قربان تو دستان تو را میخواهم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

واژه واژه این غزل را غرق مهرت میکنم
دین و دنیای منی قصد سجودت میکنم

هستی و جانم تویی ، ای مظهر آرامشم
گاه گاهی بی جهت فکر نبودت میکنم

حرفی از رفتن مزن،جانم فدایت ای صنم
زندگی بی برم را نذر چشمت میکنم

عمر من،ای تو دلیل زندگی و هست من
بیت بیت شعر را مشحون بودت میکنم

شاعرم،اهل دلم،از عشق تو بنوشته ام
این غزل را سنگ فرش زیر پایت میکنم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در کنار بی قراری ها تحمل لازم است
در نبودت بی گمان حس تغزل لازم است

«پیچش یلدای گیسوی تو» ثابت کرده است
بر خلاف فلسفه «دور و تسلسل» لازم است

گیسوانت را پریشان کن به روی چهره ات
بین ماه و ابرها گاهی تداخل لازم است

خنده ات مضمون نو دارد ولی کمتر بخند؛
بین مضمون سازی و صرفش تعادل لازم است

ساده ترکم میکنی؛درچشمهایم خیره شو
توی بعضی کارها گاهی تعلل لازم است

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

با دلـــــم بازی نکن سر بر بیابان مــیزنم
از غمت با دفتر ازدل،حرف هذیان میزنم

تو خیالت راه و آن چاهی نباشد رفته ام
از نگاهت طعنه ای بر بادو طوفان میزنم

میروم ای عشق فکرش را نکن دیوانه ام
گرچه این دیوانه را هم نرخ ارزان مــیزنم

گرچه آن میخانه هاراساختی بادست خود
جـــام نابـــی از برا وی یاد مــردان مــیزنم

آخرش هــم میبری دل با نگـــاهی دل ربا
آخرش بی چتر بر پهنای بـــاران مـــیزنم