در پاییز، نغمه‌های نوشتن در آسمان معلق‌اند. داستان‌هایی که با هر دم سردی از باد، جان می‌گیرند و دل‌ها را می‌نوازند.
شاعرغیرپارسی اشعارزیبای دیگر شاعران ترکیه ای
- نویسنده موضوع Camila
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 51
- بازدیدها 2,961
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 518
- پسندها
- 308
- امتیازها
- 2,973
- مدال‌ها
- 6
- نویسنده موضوع
- #27
خسته نیستم
از به انتظار تو بودن
به تو فکر کردن
از روز های گذشته
حتی اگر شکست دیگری را آغاز کنم
خسته نیستم
نه از عشق
نه از دوستی
و نه از مرگ
با چشم های باز به شب نگاه می کنم
خسته نیستم
نه از درد
نه از امید
و نه از ترس
به همراه پاییز ، کندن گودال را آغاز می کنم
خسته نیستم
نه از گذشته
نه از اکنون
و نه از آینده
به تنهایی ام آرام آرام عادت می کنم
اوزدمیر اینجه
از به انتظار تو بودن
به تو فکر کردن
از روز های گذشته
حتی اگر شکست دیگری را آغاز کنم
خسته نیستم
نه از عشق
نه از دوستی
و نه از مرگ
با چشم های باز به شب نگاه می کنم
خسته نیستم
نه از درد
نه از امید
و نه از ترس
به همراه پاییز ، کندن گودال را آغاز می کنم
خسته نیستم
نه از گذشته
نه از اکنون
و نه از آینده
به تنهایی ام آرام آرام عادت می کنم
اوزدمیر اینجه
امضا : Camila
- ارسالی‌ها
- 518
- پسندها
- 308
- امتیازها
- 2,973
- مدال‌ها
- 6
- نویسنده موضوع
- #28
گر دوست می دارید
برای گفتن دوستت دارم
شتاب کنید
تلگراف بفرستید ، تلفن بزنید
نامه بنویسید
با هواپیماها ، قطارها
و تمام وسایل نقلیه سفر کنید
در پی اش باشید ، جستجو کنید ، بیابیدش
به دیگران خبر دهید ، یا با کسی حرف بزنید
روی دیوارها بنویسید ، بر پوست درخت ها حک کنید
یعنی هر احتمالی را محک بزنید
اگر هم نتوانستید
بر دو برگِ کاغذ کاهی بنویسید
اما هرگز دیر نکنید
در گفتن دوستت دارم
اوزدمیر اینجه
برای گفتن دوستت دارم
شتاب کنید
تلگراف بفرستید ، تلفن بزنید
نامه بنویسید
با هواپیماها ، قطارها
و تمام وسایل نقلیه سفر کنید
در پی اش باشید ، جستجو کنید ، بیابیدش
به دیگران خبر دهید ، یا با کسی حرف بزنید
روی دیوارها بنویسید ، بر پوست درخت ها حک کنید
یعنی هر احتمالی را محک بزنید
اگر هم نتوانستید
بر دو برگِ کاغذ کاهی بنویسید
اما هرگز دیر نکنید
در گفتن دوستت دارم
اوزدمیر اینجه
امضا : Camila
- ارسالی‌ها
- 518
- پسندها
- 308
- امتیازها
- 2,973
- مدال‌ها
- 6
- نویسنده موضوع
- #29
به یک باره مثلِ صاعقه ای
بر من برخورد کردی
آن گاه که هیچ به یادت نبودم
دوباره خودت را به یادم آوردی
ای کاش اصلن سراغم را نمی گرفتی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
می گویی دوباره مثل قبل باشیم وُ
گریه می کنی
می دانی که بار دیگری نخواهد بود
باور کن مرا خیلی ناراحت می کنی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
می گویی دوستم داری
از کجا می دانی که من هم دوستت دارم
باعث درد و رنج بسیارم می شوی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
جدا شدن از تو برایم خیلی سخت بود
می خواهم محکم تو را در آغوش بگیرم
اما عقلم می گوید دیگر دوستش نداشته باش
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
از آن بار اول که دوستت داشتم
دیگر تو را نمی توانم فراموش کنم
ملیسا گورپینار
بر من برخورد کردی
آن گاه که هیچ به یادت نبودم
دوباره خودت را به یادم آوردی
ای کاش اصلن سراغم را نمی گرفتی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
می گویی دوباره مثل قبل باشیم وُ
گریه می کنی
می دانی که بار دیگری نخواهد بود
باور کن مرا خیلی ناراحت می کنی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
می گویی دوستم داری
از کجا می دانی که من هم دوستت دارم
باعث درد و رنج بسیارم می شوی
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
جدا شدن از تو برایم خیلی سخت بود
می خواهم محکم تو را در آغوش بگیرم
اما عقلم می گوید دیگر دوستش نداشته باش
به فکرم افتادی
تو را نمی توانم فراموش کنم
از آن بار اول که دوستت داشتم
دیگر تو را نمی توانم فراموش کنم
ملیسا گورپینار
امضا : Camila
- ارسالی‌ها
- 518
- پسندها
- 308
- امتیازها
- 2,973
- مدال‌ها
- 6
- نویسنده موضوع
- #30
خبرهای بد چه زود به گوش می رسند
پیغام فرستاده ای که مرا فراموش کن
و از من عکسها و نامه هایت را خواسته ای
ناراحت نشو عشق من
دیگر روبرویت ظاهر نخواهم شد
برای آخرین بار برایت می نویسم
خاطره هایت برای من کافی است
فراموش نکن که دنیا فانی است
و خداوندی که داده
جان را از من میگیرد
پس چگونه فراموشت کنم
تا زمانی که جان از بدن بیرون نرفته ؟
گل خشکیده ای در میان نامه هایت پیدا کردم
تک وتنها آن را نگه خواهم داشت
آن را هم برایم زیاده نبین
بهترین عشقها رازندگی کرده بودیم
تمام شعرهای حزن آلود تو را به یاد من می آورد
بریده ام ، زخم خورده ام و خسته ام
نه جایی دارم و نه مکانی
مثل پرنده های بی آشیانه به دیار غربتی راهشان می افتد
سرو بلندم تنها به خاطر تو
راضیم به این سرنوشت
اگر اینگونه نوشته آنکه آفریده...
پیغام فرستاده ای که مرا فراموش کن
و از من عکسها و نامه هایت را خواسته ای
ناراحت نشو عشق من
دیگر روبرویت ظاهر نخواهم شد
برای آخرین بار برایت می نویسم
خاطره هایت برای من کافی است
فراموش نکن که دنیا فانی است
و خداوندی که داده
جان را از من میگیرد
پس چگونه فراموشت کنم
تا زمانی که جان از بدن بیرون نرفته ؟
گل خشکیده ای در میان نامه هایت پیدا کردم
تک وتنها آن را نگه خواهم داشت
آن را هم برایم زیاده نبین
بهترین عشقها رازندگی کرده بودیم
تمام شعرهای حزن آلود تو را به یاد من می آورد
بریده ام ، زخم خورده ام و خسته ام
نه جایی دارم و نه مکانی
مثل پرنده های بی آشیانه به دیار غربتی راهشان می افتد
سرو بلندم تنها به خاطر تو
راضیم به این سرنوشت
اگر اینگونه نوشته آنکه آفریده...
