مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[ملکه جهنمی❄]

دل می رود زدستم صاحب دلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

دلم سرگشته میدارد سر زلف پریشانت
چه میخواهی از این مسکین سرگردان نمیدانم

 

[Tara Motlagh]

دلم سرگشته میدارد سر زلف پریشانت
چه میخواهی از این مسکین سرگردان نمیدانم

مِی‌خواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلبِ عیشِ مدام است

 

[ملکه جهنمی❄]

مِی‌خواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلبِ عیشِ مدام است

چو گِل بشنید این گفت و شنودم
بگفتا من گلی ناچیز بودم ولیکن مدتی با گل نشستم

 

[Tara Motlagh]

چو گِل بشنید این گفت و شنودم
بگفتا من گلی ناچیز بودم ولیکن مدتی با گل نشستم

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

 

[ملکه جهنمی❄]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

عشق یعنی سر به دار اویختن
عشق یعنی اشک حسرت ریختن

 

[Tara Motlagh]

عشق یعنی سر به دار اویختن
عشق یعنی اشک حسرت ریختن

من به تنهایی یک چلچله در کنج قفس
بند بندم همه در حسرت یک پرواز است

من به پرواز نمی اندیشم، به تو می اندیشم
که زیباتر از اندیشه یک پرواز است

 

[ستین؛]

زیبا

من این گفته گویم که باور نکردم
ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی از آغوش دریا برآید
شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش وا کن
که می‌خواهد این قوی زیبا بمیرد

 

[ملکه جهنمی❄]

زیبا

من این گفته گویم که باور نکردم
ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی از آغوش دریا برآید
شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش وا کن
که می‌خواهد این قوی زیبا بمیرد

به صحرا بنگرم تنها تو بینم
به دریا بنگرم تنها تو بینم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

به صحرا بنگرم تنها تو بینم
به دریا بنگرم تنها تو بینم

تو را زحال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

 

[ملکه جهنمی❄]

تو را زحال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سراید
گفتم که ماه من باش گفتا اگر براید