مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[M.Fakher]

سنگی

پلنگ سنگی دروازه‌های بسته‌ی شهرم
مگو آزاد خواهی شد که من زندانی دهرم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

سنگی

پلنگ سنگی دروازه‌های بسته‌ی شهرم
مگو آزاد خواهی شد که من زندانی دهرم

از. گل لطف میکردید

شنیدستم که اندر معدنی تنگ
سخن گفتند باهم، گوهر وسنگ

گوهر لطفا

 

[Tara Motlagh]

از. گل لطف میکردید

شنیدستم که اندر معدنی تنگ
سخن گفتند باهم، گوهر وسنگ

گوهر لطفا

گوهر عاشق سرگشته و معشوق یکی‌ست
در حقیقت من و ما، موجه‌ی دریای تو بود

نشئه‌ها داشت حزین، سجده‌ی مستانه‌ی تو
درد میخانه مگر، خاکِ مصلای تو بود

جلوه لطفا

 

[ملکه جهنمی❄]

گوهر عاشق سرگشته و معشوق یکی‌ست
در حقیقت من و ما، موجه‌ی دریای تو بود

نشئه‌ها داشت حزین، سجده‌ی مستانه‌ی تو
درد میخانه مگر، خاکِ مصلای تو بود

جلوه لطفا

با صد هزار جلوه برون آمدی که من

با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
زنگار لطفا

 

[Tara Motlagh]

با صد هزار جلوه برون آمدی که من

با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
زنگار لطفا

تو از خورشیدها آمده‌ای
از سپیده‌دم‌ها
آینه‌ها و
ابریشم‌ها
شادی تو بی‌رحم است و بزرگوار...
برمی‌خیزم!
چراغی در دست،
چراغی در دلم
زنگار روحم را صیقل می‌زنم
آینه‌ ای برابر آینه‌ات می‌گذارم
تا با تو ابدیتی بسازم ...

مصلحت لطفا

 

[ملکه جهنمی❄]

تو از خورشیدها آمده‌ای
از سپیده‌دم‌ها
آینه‌ها و
ابریشم‌ها
شادی تو بی‌رحم است و بزرگوار...
برمی‌خیزم!
چراغی در دست،
چراغی در دلم
زنگار روحم را صیقل می‌زنم
آینه‌ ای برابر آینه‌ات می‌گذارم
تا با تو ابدیتی بسازم ...

مصلحت لطفا

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم

همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم
جور لطفا

 

[Tara Motlagh]

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم

همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم
جور لطفا

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

مونس لطفا

 

[ملکه جهنمی❄]

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

مونس لطفا

ستاره ای بدرخشید ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد.

سایه بان لطفا

 

[Tara Motlagh]

ستاره ای بدرخشید ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد.

سایه بان لطفا

بردار سر ز خاک
ای نازنین نهال!
بر بازوان من بنه آن ساق‌های تُرد
در گردنم بپیچ
بر پیکرم بتاب
بالا بگیر و بر شو در بام نیمروز
پُر کن به جامِ سبز
می از خونِ آفتاب
باشد به روزگاری از عهدِ ما نه دور
بینم به سایبانِ تو خورشیدِ باده را
بینم به پایکوبی مستانه و سرود
انبوهِ خستگانِ غم از دل نهاده را

مهجور لطفا

 

[ملکه جهنمی❄]

بردار سر ز خاک
ای نازنین نهال!
بر بازوان من بنه آن ساق‌های تُرد
در گردنم بپیچ
بر پیکرم بتاب
بالا بگیر و بر شو در بام نیمروز
پُر کن به جامِ سبز
می از خونِ آفتاب
باشد به روزگاری از عهدِ ما نه دور
بینم به سایبانِ تو خورشیدِ باده را
بینم به پایکوبی مستانه و سرود
انبوهِ خستگانِ غم از دل نهاده را

مهجور لطفا

با ساز خوش اهنگ تو مهجور شدم
در دفتری از شعر تو ممهور شدم
با تیر لطفا