شاعر‌پارسی اشعار مرضیه رحیمی

[ASaLi_Nh8ay]

دست بالای دست

گرگی که دل بره از او آشوب است
در بیشه ی شیر خشمگین مرعوب است
چون دست به روی دست بسیار آید
آن دست که پایین تراست مغلوب است ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

دل و جای دریا به ساحل زدم


قدم بر زمین رنجه کردی به ناز،شده فصل سرما ز تو سرفراز


خدا وندبر روح تو تا دمید،به آیات پاک تبارک رسید

همه واژه ها پیش تو حرف بود، ز بس عمق چشمان تو ژرف بود

در آن قامتت فخر یک اژدهاست، ولی در دلت عشق بی انتهاست


کنارتو دل طعم مستی چشید،میان دو دستان عشق آرمید

خرامان ترازسرو و مثل گلی ، پراز واژه هستی و چون بلبلی

بلندای یلداکنارت دمیست ، بزرگی ودریا به چشمت نمیست


دل و جای دریا به «ساحل» زدم ، به امنیتی محض و کامل زدم


کویر دلم بوی باران گرفت،تن آرزوهای من جان گرفت
تا دستات و بر آسمون میبری، برای زمین آبرو می‌خری

حقیقت شده هرچه افسانه بود یکی اومد و غصه هامو ، ربود... ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

دنیا زده

بعداز تو کسی حال مرا خوب نکرد
اشعار مرا قشنگ و مطلوب نکرد
دنیای پراز فریب و زیباییها
یک لحظه مرا پس از تو مجذوب نکرد ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

دنیای بدون تو

یک روز که با درد دلم همدرد است
فردا نرسیده بی نهایت سرداست
دل خسته ام از مرام این آدمها
دنیای بدون تو عجب نامرداست​

 

[ASaLi_Nh8ay]

دیدارِتلخ

تلخ است همیشه طعم خندیدن تو
دام است کنار دانه پاشیدن تو
با اینکه ندیدنم برایت غم نیست
درداست ولی برای من دیدن تو ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

دیگر نیستم


آن کسی که بی قرارت بوده، حالا نیستم
سرخوشِ امروزم و درگیر فردا نیستم

مثل رودی بی قرار احساس شادی میکنم
منت از خود میکشم، محتاج دریا نیستم

عشق را در باور آیینه پیدا کرده ام
عاشقی بیدارم و سرگرم رویا نیستم

سمت آغوشم هزاران باغ گل روییده است
چشم در راه بهار و فصل گرما نیستم

خاطراتم را درون قاب عکسی برده ام
وقت دلتنگی به دنبال تو ،هر جا نیستم

بعداز این دیگر خریدار دل خود میشوم
عاشق و دلداده ومجنونِ لیلا نیستم

عمر عاشق بودنت کوتاه و نافرجام بود
حیف من مثل تو سرد و بی محابا نیستم

عشقبازی میکنم من با خدای عاشقم
بعد از این، بازیچه ی بازی دنیا نیستم​

 

[ASaLi_Nh8ay]

ردفقر


هر جا که دیدی ردی از فقر و پریشانیست
وجدان جمعی از خلایق رو به ویرانیست

از جنس یک ابریشم، از یک پیله ی دردیم
هرشعله ای برجان ما اوج پشیمانیست

تصویرخودخواهی ما را آینه پس زد
درطالع بی رحم ما سردرگریبانیست

دنیا به دوش کودکان کارافتاده است
این بی تفاوت بودن ما نامسلمانیست

سهم چراغ خانه ها در چلچراغ ماست
با مهربانی ظلمت هر کوچه نورانیست

ننگست خندیدن کنار اشک مظلومان
غافل نبودن ازصفات ناب انسانیست

ایکاش میشد میزبان عدل حق باشیم
مرغ عدالت در حصار جهل زندانیست ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

رز


دلشادی روزگار از خنده توست
خورشید جهان عشق تابنده توست
گلهای زیادیست به بستان اما
زیبایی« رز» همیشه زیبنده توست ​

 

[ASaLi_Nh8ay]

رسم عزاداری


یادم بده با عشق،علمداری را
پاکی وخلوص و حس غمخواری را
ای کاش کسی آید و خوب آموزد
برپیروجوان رسم عزاداری را​

 

[ASaLi_Nh8ay]

زاغ و پنیر


کدخدااین قصه را باورنکرد
ازبرای مصلحت لب تر نکرد
ردگمیها کرد با زاغ و پنیر
روبهک بی غاز یک شب سر نکرد ​