عاشقانه‌ها عاشقانه‌های زهرا نامورسیکارودی

[ASaLi_Nh8ay]

ما صدا میزنیم از آینه شب را وسحر گمشده ی ما
ما تماما گنگ این فاصله ها
ای کاش بیایی
در ضریب ضربان زمان ها
نور اعلی شده تنها
ای کاش بیایی
آه از شاید وافسوس وفسون ها
ای کاش بیایی​

 

[ASaLi_Nh8ay]

وصدایت که بپیچد،
چشم هایی که نبیند
که منم گمشده ی من شده ها
ای کاش بیایی
من بدهکار زمانم
شرم احضار دل خسته بدانم
همه باورم در خط رهایی رود و باز سرآید،
ای کاش بیایی
بی تو تکرار ترک خورده ی طردیم
ای کاش بیایی
وبه مجهول فرامین این صحنه بمانیم
ای کاش بیایی
ساده گویم
فقط ای کاش و
ای کاش بیایی​

 

[ASaLi_Nh8ay]

کسی انگار میگوید
کسی انگار میجوید
کلام املا کند در من
چه گویا میشود دفتر
کسی از اوج تنهایی فریبی با دلم دارد؟
کسی حرفی نمیگوید؟
ویا این قصه تبدار است
چرا اینقدر در قعرم
صدای ساز می آید
زدور وراز می آید
زمین ناساز می آید
پرپرواز می آید​

 

[ASaLi_Nh8ay]

به واقع را سر ایجازمی آید
زایجاز ناز می آید
ویا اعجاز می آید؟
چرا حرفی نمی آری؟
کلامی از رهایی ها
گناه من جدایی ها
پیامی از جدایی ها؟
نوشتن از تکیدن ها؟​

 

[ASaLi_Nh8ay]

بهانه با ندیدن ها
به سامانم نمیگویی
چرادر بند مردابی
عتابی در رهیدن هست؟
خطیر خاطرم که هست
به راه این نرفتن ها مرا بی سایه هولی هست؟
به راه این چه ماندن ها مرا پرسایه شوقی هست؟
چه کس لج دارد اینجا با تپیدن ها؟
دل بیمار من شاید سرسجاده رنگین شد
تپیدن عُجب گشته هوای دیو وانسان شد
برای حال دل گویا قیام قامتی برپاست
ولی با این تکاپوها منی گویم چه خستن ها
چه خسته ام آری ازاین ها​

 

[ASaLi_Nh8ay]

از این دریچه های پُررویا
دعاکه ادعاکند
جنون هوار میکشد
ورامش التماس شد
آهای های بودنم
آهای تمام ماندنم
شبان شبگردی امید
بیا والاتر ازکردار مشی من
به خاک افتاده را بردار
کمی جانش گلوگیر است
کمی هُرمش هواگیراست
نترس کمی انسان با اوهست​

 

[ASaLi_Nh8ay]

تومیگویی بیا باما؟
نمیگویی بروبیراه؟
نگفتی نقش این دیوان؟
چگونه است حال بی انسان؟
کدامین امتحان است این
میان ماندن ورفتن
ندارم من طلبکاری
بیاموزم من وفاداری
ازاوج براوج اوج انسانی
ومن بی علم میگردم
به چاره ات خیره میگردم​

 

[ASaLi_Nh8ay]

کجایابم سرخودرا
سرسودای انسان را
به آیاها بگوای آیه دارِهرسوکش ایمان
که شد بیداری ام ایمان
بگوحالی به جان جان
من را زخواب قصه هابیدار بیدارم کنید
اندر خم این کوچه ها پیدای پیدایم کنید
این بار لیلای قصه ها مجنون صحراهاشده
این قصه های دل شده انگار انگاری شده
تعلیم اجباری شده​

 

[ASaLi_Nh8ay]

رویای پنهان میکِشد
من میروم برقله ها در آن جنون شب شده
از ابرها رد می شوم رد نگاه تو شده
آرامش این قله ها، بالا نگاه وغصه ها
شهری که در مشتی شده
اشکی که تسکینی شده
آرام آرامم هنوز
یک لحظه بی رازم هنوز
یک لحظه ای بی آرزو
دمسازپروازم هنوز.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

در قله ای با بودنت رویای مثل بودنت
خامم چه پروا می شوم
سوزم چه شیدا می شوم
ققنوسم ودریا وموج من را پذیرا نیستند
آشفته از زودم ولی فردامراپیداکند
تنهایی ام را هاکند
جانی به جانان شادکن
یک جاده راهموارکن
بااوسکوت آغازکن
یک دفتردل راز کن​