برگزیده رمان رقصنده با گرگ‌ها | مریم علیخانی نویسنده انجمن یک رمان

[maryamalikhani]

صدای خنده و شادی آوش و هوردخت مثل آتش بس میان دو هوو عمل می‌کند، خنده آوش آنقدر بلند است که توجه همه به سوی در ورودی جلب می‌شود اما به محض این که کلید به در می‌اندازد و چشمش به جمعیتی که در پذیرایی انتظارشان را می‌کشد، می‌افتد، خنده بر لبش خشک می‌شود. هوردخت، از لای در و بالای دست آوش که هنوز کلید را در قفل نگه داشته، به داخل سرک می‌کشد و فوری با دیدن سوگول، چشمانش گرد می‌شود. هاله؛ انگار از همه ما برای وضعیت موجود بیشتر آمادگی دارد که با هیجان و لبخند به سوی آوش و هوری می‌رود و هردو را برای ورود به خانه دعوت می‌گیرد. از کنارم که رد می‌شود، آهسته و زمزمه‌وار حرفش را می‌زند و برای در بر گرفتن هوردخت آغوش می‌گشاید.
طنین صدایش در گوشم می‌پیچد«خودت رو جمع و جور کن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[maryamalikhani]

پریچه با دستهایش صورت آوش را قاب گرفته و با لبخندی شیرین محو تماشای اوست شاید هم در خیالش دارد سال‌هایی را که به دوری و فراق گذشته، در ذهنش مرور می‌کند، لحظه‌ای بعد به سمت مبلی که رویش نشسته بود بر‌می‌گردد و از کیف دستی‌ چرم مشکی‌اش بسته‌ی کوچکی را بیرون می‌کشد و همان طور که دست محتوی بسته را به سوی هوری دراز می‌کند، خطاب به بابا و عمه می‌گوید:
- نه دیگه، دیر وقته، من بیشتر از این مزاحم نمی‌شم، خودم هم خستگی راه هنوز توی تنمه، باید زودتر برگردم هتل، فقط می‌خواستم بچه‌ها رو ببینم و هدیه‌شون رو بهشون بدم.
پریچه برای بار دوم هوری را در آغوش می‌کشد، گونه‌اش را می‌بوسد و بسته را به دست او می‌سپارد و می‌گوید:
- مبارکتون باشه، انشاالله توی همین یکی- دو روزه دعوتتون...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.