همگانی تاپیک جامع دو بیتی

[Bina.a]

تا یار برفت صبر از من برمید
وز هر مژه‌ام هزار خونابه چکید
گوئی نتوانم که ببینم بازش
تا کور شود هر آنکه نتواند دید
عبید زاکانی

 

[Bina.a]

عشق تو مرا چو خاک ره خواهد کرد
خال تو مرا حال تبه خواهد کرد
زلف تو مرا به باد بر خواهد داد
چشم تو مرا خانه سیه خواهد کرد
عبید زاکانی

 

[Bina.a]

نه یار نوازد بکرم یک روزم
نه بخت که بر وصل کند پیروزم
چون شمع برابر رخش گه گاهی
از دور نگه می‌کنم و میسوزم
عبید زاکانی

 

[Bina.a]

ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد
چو روز وصل توام در خیال میگذرد
جهان برابر چشمم سیاه میگردد
چو در ضمیر من آن زلف و خال میگذرد
عبید زاکانی

 

[Bina.a]

زین گونه که این شمع روان می‌سوزد
گوئی ز فراق دوستان می‌سوزد
گر گریه کنیم هر دو با هم شاید
کو را و مرا رشته جان می‌سوزد
عبید زاکانی

 

[Bina.a]

گر وصل تو دست من شیدا گیرد
وین درد و فراق راه صحرا گیرد
هم حال من از روی تو نیکو گردد
هم کار من از قد تو بالا گیرد


عبید زاکانی

 

[Bina.a]

بی روی یار صبر میسر نمی‌شود
بی صورتش حباب مصور نمی‌شود

عشقش حکایتی ست که از دل نمی رود
وصفش فسانه ایست که باور نمی شود

عبید زاکانی

 

[⒨⒪⒣⒜⒨⒨⒜⒟.⒮]

آن غنچه که نشکفت به گلشن شب ماست

کامی که روا نمیشود مطلب ماست

در عشق دو چیز است که پایانش نیست

اول سر زلف یار و اخر شب ماست

حزین لاهیجی

 

[⒨⒪⒣⒜⒨⒨⒜⒟.⒮]

دانی که کدامین شب و روز است که عاشق

خشنود دلی دارد و خوشبوی مشامی؟

شامی که شمال آورد از دوست شمیمی

صبحی که صبا آورد از یار پیامی

حریف جندقی

 

[⒨⒪⒣⒜⒨⒨⒜⒟.⒮]

چشم تو از كهكشان راه شيري هم سرست

پيش چشمان تو ياس و ناز و مريم پرپراست

من نميدانم چه رازي بين عشق و اسم توست

اسم تو ازهرچه زيبا ديده ام زيباتراست

مریم حیدر زاده