در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

Madhklf · 13/6/20

کد رمان: 2968
ناظر:

L.latifi❁

★✩به نام خداوند جان و خرد★✩

خلاصه: داستان، زندگیِ شخصیِ هر‌یک از اعضای گروهی خلافکار که با نام اتُمیک شناخته شده‌اند و سارقانی حرفه‌ای و زبردست هستند را نشان می‌دهد.
مسئول رسیدگی به پرونده‌ی باند اتمیک، سرگرد شهرزاد سعدی، هنگامی که موفق به دستگیری این باند نمی‌شود، سعی می‌کند از طریقی دیگر به این باند نفوذ کند؛ اما موضوعی باعث می‌شود نتواند وظیفه‌اش را آن‌طور که باید درست انجام دهد!

گفتمان‌آزاد | گفتمان آزاد رمان اتُمیک | مائده. خلف کاربر انجمن یک رمان

عنوان: اتُمیک ژانر: #جنایی #عاشقانه #تراژدی #تریلر نام نویسنده: مائده. خلف خلاصه: داستان، زندگیِ شخصیِ هر‌یک از اعضای گروهی خلافکار که با نام اتُمیک شناخته شده‌اند و سارقانی حرفه‌ای و زبردست هستند را نشان می‌دهد. مسئول رسیدگی به پرونده‌ی باند اتمیک، سرگرد شهرزاد سعدی، هنگامی که موفق به دستگیری...

forum.1roman.ir

نقد و بررسی | نقد و بررسی رمان اتُمیک | مائده. خلف کاربر انجمن یک رمان

عنوان رمان: اتُمیک نام نویسنده: مائده. خلف ژانر: جنایی، عاشقانه، تراژدی، تریلر خلاصه: داستان، زندگیِ شخصیِ هر‌یک از اعضای گروهی خلافکار که با نام اتُمیک شناخته شده‌اند و سارقانی حرفه‌ای و زبردست هستند را نشان می‌دهد. مسئول رسیدگی به پرونده‌ی باند اتمیک، سرگرد شهرزاد سعدی، هنگامی که موفق به...

forum.1roman.ir

A.TAVAKOLI❁ · 13/6/20

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...

Madhklf · 15/6/20

شکیب به ساعت مچی‌اش که دو بامداد را نشان می‌داد، خیره شد. کمی استرس به جانش رخنه کرده بود که با چند نفس عمیق کشیدن، سعی داشت بر خودش مسلط شود. کنارش جاوید جای گرفته بود و نگاهش رو به خیابان بود.
کیاوش که پشت فرمان بود و رانندگی می‌کرد، همان‌طور خیره به جلویش گفت:
- آماده هستین بچه‌ها؟
شکیب نگاهی به نقاب در دستش انداخت که جای چشم و دهان سوراخ بود. تنها چیزی که نیاز داشتند، همین بود، اینکه شناخته نشوند. بی‌حال پاسخ داد:
- من آماده‌ام.
محمد نقاب مشکی رنگ پارچه‌ای را پوشید و گفت:
- آره.
جاوید توام با استرس «بله» گفت و نقابی را که در دستش بود پوشید.کیاوش وارد بازار طلافروش‌ها واقع در منطقه‌ی طالقانی شد و مقابل گالری بازرگانی، ماشین را نگه داشت و با نگاهی به اطرافش، خطاب به دوستانش گفت:
-...

Madhklf · 15/6/20

هفت دقیقه‌ی دیگر تا رسیدن پلیس مانده بود. محمد و جاوید که کیف اول را از طلا پر کردند از مغازه بیرون آمدند و جاوید کیف را در صندلی عقب جای داد.
خواستند وارد مغازه شوند که شکیب بی‌آنکه از مغازه خارج شود، رو به محمد گفت:
- هارش بشین تو ماشین، من و شیش ماهه هم الآن کارمون تموم میشه.
محمد در سمت جلو را باز کرد و نشست. شکیب و جاوید به سمت گاوصندوق آمدند. جاوید به روی دو زانو نشست و بمب ساعتیِ کوچکی را که اندازه‌ی کف دست و حتی کوچک‌تر از آن بود، از کوله‌پشتی‌اش بیرون آورد. همزمان که سعی می‌کرد بمب کوچک را بر روی قسمت مشخص شده‌ای بگذارد، خطاب به شکیب گفت:
- مدل گاوصندوق BST500.
شکیب خیره به نیم‌رخ جاوید گفت:
- بمب به این کوچیکی می‌تونه بازش کنه؟
جاوید: نگاه به کوچیک بودنش نکن، کارای بزرگی انجام...

Madhklf · 18/6/20

کیاوش، عصبانی نفسش را به بیرون دمید و شکیب شیشه‌ی سمت خودش را پایین آورد. کمی از بالا تنه‌اش را بیرون آورد و به سمت ماشین پلیس شلیک کرد؛ که شیشه جلوی ماشین پلیس در اثر اصابت گلوله‌ها خرد شد، اما کسی آسیب ندید. سپس به داخل آمد و خشابش را با یک خشاب پر به سرعت تعویض کرد. محمد و جاوید همزمان سرشان را بیرون آوردند و به سمت مأموران شلیک کردند. شکیب اسلحه‌اش را که آماده‌ی شلیک کرد، کمی خودش را از شیشه بیرون کشید. دو ماشین پلیس دیگر به آنان اضافه شد؛ که جمعاً چهار پلیس را به دنبال خود کشاندند. جاوید، محمد و شکیب به داخل آمدند و در حین تعویض خشاب، شیشه‌ی عقب ماشین در اثر شلیک گلوله از سمت نیروهای پلیس شکست و صدای وهمناکی را ایجاد کرد. شکیب و جاوید، دستانشان را بر سرشان گذاشتند و به پایین خم...

Madhklf · 20/6/20

کیاوش و محمد مشغول وارسی در دویست و شش شدند که مبادا چیزی از خودشان جا گذاشته باشند، اگرچه یا سوزانده میشد و یا اوراق. جاوید متوجه شکیب شد، که گوشه‌ای خم شده بود و بالا می‌آورد. به سمتش قدم نهاد و گفت:
- خوبی؟
شکیب خواست پاسخ جاوید را بدهد که دوباره حالت تهوع به او دست داد و، خم شد و هرچه خورده و نخورده بود را بالا آورد. جاوید، ناراحت از وضعیت آشفته‌ی شکیب، دستش را بر کمرش گذاشت و نوازشش کرد. نگاهش به آنچه شکیب بالا می‌آورد، افتاد. مایعی زرد رنگ، که اسید معده‌اش بود. این بیچاره چیزی نمی‌توانست بخورد که حالا بتواند بالا بیاورد. فقط یکی از عوارض شیمی درمانی‌اش بود. شکیب که احساس کرد دیگر قرار نیست از دهانش فقط دل و روده‌اش بیرون بزند، از حالت خم در آمد. شکم و قفسه‌ی سینه‌اش به شدت درد...

Madhklf · 23/6/20

با دیدنشان از جای برخاست و با لحنی تحسین‌آمیز رو به آنان گفت:
- آفرین بچه‌ها، کارتون عالی بود!
شکیب و جاوید کیف‌ها را بر زمین گذاشتند و کیاوش همان‌طور که به سمت صندلی می‌آمد گفت:
- گفته باشم بابا... .
بر صندلی نشست و رو به پدرش گفت:
- باید به من سهم بیش‌تری بدی، چون همه‌ی کارای مهم رو من کردم.
جاوید خسته از ایستادن، روبه‌روی کیاوش، بر صندلی نشست و گفت:
- همه به یه اندازه زحمت کشیدن شاهی.
شاهین، پدر کیاوشِ هفده ساله بود؛ که البته از نظر ظاهری شباهتی به یکدیگر نداشتند. کیاوش بیشتر به مادرش شباهت داشت. مادری که از بدو تولدش، از مهر و محبتش بی‌نصیب مانده بود.
شاهین به سمت کمد مشکی رنگی که کنارش در سمت راست قرار داشت، آمد و آن را باز کرد. سه کیف نسبتاً بزرگی از آن درآورد و، به سمت شکیب و محمد...

Madhklf · 25/6/20

بیرون آمد و به سمت اتاقش قدم نهاد که صدای خشمگین خواهرش به گوش رسید.
- از ساعت هشت داشتم بهت زنگ می‌زدم. چرا جواب نمی‌دادی؟
محمد همان‌طور که با حوله صورتش را خشک می‌کرد گفت:
- فکر کنم برات یه پیام فرستادم محیا که دیر میام.
محیا بغض به گلویش چنگ زد و محمد با سکوت خواهرش، حوله را از صورتش فاصله داد و متوجه گریه‌اش شد. با ناراحتی گفت:
- باز شروع نکن ماهی!
محیا با بغض در صدایش، عصبی گفت:
- تو می‌فهمی نگرانی یعنی چی؟ از ساعت هشت بیرون رفتی تا الآن که چهار صبحِ. نه پیامم رو می‌بینی، نه جواب تماسم رو میدی. حداقل بهم بگو کدوم قبرستونی هستی که نگران نشم.
محمد مغموم و متأثر از شنیدن حرف‌های خواهر کوچکش، به سمتش قدم نهاد. خواست در آغوشش بگیرد؛ که محیا بر تخت سینه‌ی محمد کوفت و به عقب هولش داد. الآن...

Madhklf · 29/6/20

محیا بر تخت نشست و به چهره‌ی برادرش چشم دوخت. ابروان مشکی رنگ پرپشت که هشتی شکل بودند، بینیِ کشیده و استخوانی، لبانی بزرگ و تیره رنگ که در اثر سیگار کشیدن اینچنین شده بود، صورتی کشیده، ته ریش و موهایی که بسیار کوتاه بودند.
به روی شکم خوابیده بود و پیرهنی بر تن نداشت.
محیا: بیدار نمیشی محمد؟ ظهره.
محمد بی‌‌آنکه چشمانش را از هم باز کند، حالتش را تغییر داد. به کمر خوابید و پتو را بر سرش کشید. با صدایی خواب‌آلود و گرفته گفت:
- جون من ول کن ماهی، می‌خوام بخوابم.
محیا: خیلی می‌خوابی محمد.
محمد خمیازه‌ای کشید و گفت:
- اینم بگو دیشب ساعت چند خوابیدیم.
محیا بی‌آنکه دیگر اصراری بر بیدار شدن محمد کند، از تخت برخاست و گفت:
- من میرم صبحونه بخورم که برم سالن.
محمد: باش...برو.
محیا خواست از اتاق خارج...

Madhklf · 3/7/20

حالت تهوع به او دست داد. سرش را به تندی خم کرد و در سطل زباله‌ی کنار تخت هر آنچه که خورده و نخورده بود، بالا آورد. خانم بخشی بی‌آنکه به شکیب نگاه کند سرم را به دستش وصل کرد. سپس چسبی برداشت و اطرافش را چسب زد تا سرم مبادا از دستش در بیاید. شکیب بی‌حال به دیوار تکیه داد. خانم بخشی دستش را در دست گرفت و خیره در چشمان طوسی رنگش گفت:
- قوی باش شکیب، باشه؟
شکیب، ناتوان، فقط سری تکان داد. خانم بخشی وسایلش را جمع کرد و از او فاصله گرفت.
هنوز حالت تهوع داشت. به سرم نگاهی کرد که قطره قطره به درون رگش تزریق میشد. داشت خوبش می‌کرد اما ذره ذره هم آبش می‌کرد. سرم سرد بود، چراکه داروها را در جای سردی نگهداری می‌کردند تا فاسد نشوند. به همین دلیل لرز کرد. دراز کشید و پتو را بر رویش گذاشت. دمای هوای اتاق...

در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

راجع به زندگی شخصیِ کدام یک از اعضای گروه اتُمیک کنجکاو هستید که نویسنده بیشتر بنویسه؟

ا. جاوید

۲. طاهر

۳. شکیب

۴. محمد

۵. شاهین

۶. جمشید

۷. کیاوش

۸. کیوان

۹. امیرحسین

۱۰. همه‌ی شخصیت‌های گروه اتمیک معرفی شوند

گزینه‌های بیشتر

Madhklf

گفتمان‌آزاد | گفتمان آزاد رمان اتُمیک | مائده. خلف کاربر انجمن یک رمان

نقد و بررسی | نقد و بررسی رمان اتُمیک | مائده. خلف کاربر انجمن یک رمان

A.TAVAKOLI❁

امضا : A.TAVAKOLI❁

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 4)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)