در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

[Madhklf]

با دیدن اشک‌های محمد، لحظه‌ای ساکت شد و سپس گفت:
- من و تو خیلی کارها کردیم اما تو یه جایی ترسیدی و من نه، خیلی فراتر رفتم. و اصلاً این انتظار رو نداشتم که هنوزم منو مناسب محیا بدونی. یه آدم اشتباه برای یه دختر زجر کشیده.
محمد دستش را رو به دهانش گرفت و از شکیب فاصله گرفت.
- من با احساسات محیا بازی نکردم. من برای کسی که تو بدترین شرایط کمکم کرد و پناهم داد، برنامه نچیدم. من فقط شانس نداشتم که با دختر مورد علاقه‌ام باشم. نه وقتی که افسردگیم اومد سراغم، نه وقتی که آرزوهای قشنگی که برادرش براش داشت رو شنیدم، نه وقتی که محیا گریه می‌کرد و از برادرش خسته شده بود، و نه وقتی که این بیماریِ کوفتی افتاد به جونم.
محمد با بغض در صدایش گفت:
- من هنوز هم تو رو مناسب می‌دونم. گور بابای گذشته‌ات.
شکیب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

جمشید خیره در چشمانش گفت:
- انتقام.
جاوید حیران و بهت‌زده گفت:
- از من؟
جمشید سر به زیر گرفته قدم زد و گفت:
- نه؛ کسی که می‌خواستم ازش انتقام بگیرم مرده.
جاوید بی‌آنکه پی به منظورش ببرد با فکر به برادرش توام با ترس و خشم گفت:
- برادرم کجاست؟ چه بلایی سرش اوردی؟
جمشید ایستاد و نگاهش کرد.
- موضوع تو، و برادرت نیستین... .
بحث را عوض کرد و گفت:
- جاوید چقدر می‌تونی درد رو تحمل کنی؟
جاوید جا خورده از سؤالش با نگرانی گفت:
- چی می‌خوای جمشید؟ این کارها برای چیه؟
جمشید در ادامه گفت:
- به اندازه‌ی دخترهای جوونی که برادرت به قتل رسوند می‌تونی تحمل کنی؟
جاوید با اخمی به پیشانی توام با حرص گفت:
- توئه دزد می‌خوای برای من عدالت رو اجرا کنی؟
سپس با یادآوری موضوعی متعجب گفت:
- تو داری بچه‌های گروه رو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

نگار بی‌آنکه چیزی بگوید به جلو خیره گشت. از ترس دستانش و همین‌طور پایش به لرزیدن افتاده بود. سپس با صدای آرام و مرتعشی گفت:
- کشتن من چیزی رو عوض نمی‌کنه. حالت رو بهتر نمی‌کنه.
رادوین خیره به نیم رخش گفت:
- نه نگار، حالم رو بهتر می‌کنه.
نگار: عرضه‌ی مراقبت نداشتی. یه آدم از سگ کمتر که بلد نبود کسی که دوسش داره رو نگه داره.
رادوین ابروانش را رو به بالا سوق داد و گفت:
- الآن مقصر منم؟
نگار نیم نگاهی به او انداخت و با صدایی لرزان اما توام با خشم گفت:
- خیلی بده که تو ذهن بقیه فرو کردی به خاطر بی‌پولی، از تو جدا شدم.
- غیر از اینه؟
نگار با صدای بلندی گفت:
- دقیقاً اخلاق سادیستی‌ت رو فراموش کردی. یه بی‌پول سادیستی که فکر و ذکرش فقط آسیب زدن به کساییِ که دوسش دارن. و خیلی سخت تونستم جاوید رو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

متوجه مأموران پلیس شد که اطراف ماشین اسلحه به دست او را در محاصره‌ی کامل قرار داده بودند. نگاهش را به نگار دوخت. ابروانی پرپشت به رنگ قهوه‌ای روشن، چشمانی به رنگ قهوه‌ای روشن، بینی و لبان کوچکی داشت. چهره‌اش کشیده و رنگ پوستش گندمی بود. موهایش را بلوند رنگ کرده، که سنش را بیشتر نشان می‌دهد. آرایشی به چهره ندارد و با این رنگ مو زیبا که نشده، فقط انگار شکسته‌تر شده است. نگاهش را به مأموران دوخت که از او می‌خواستند پیاده و تسلیم شود.
- بابت کارهایی که کردم اصلاً پشیمون نیستم.
نگار با بغض در صدایش گفت:
- من تقصیری تو این ماجرا نداشتم. مشکل اخلاق تو بود. مشکل خشم تو بود که نمی‌تونستی کنترلش کنی؛ و من بهانه‌ای شدم برای اینکه تو دخترهای بیچاره رو هدف قرار بدی.
رادوین به موهای دخترک از زیر شال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

در حسرت یک تجربه‌ی عاشقانه، دختر خانمی که به او لبخند زده بود و با فکر به او، و لبخندش تا صبح با خودش بسیار فکر کرده بود، چراکه برایش تازگی داشته، خاطرات سفرش به خارج از ایران، دیدن فیلم مورد علاقه‌اش "The Flower's Of War" و گریه کردن برای دختران و زنان بیچاره که اسیر ژاپنی‌ها شده بودند، تجربه‌ی بدون لباس در اتاقش چرخیدن، ندیدن مادرش بهناز و آن سرویس قاشق چنگالی که به همراه خاله‌اش خریده بود، و در آخر تجربه‌ی بدون لباس در خانه چرخیدن. این تجربه برایش خیلی خوشایند بوده که مدام در ذهنش تکرار می‌شده. سرش به سمتی افتاد و دیگر نفسش بلند نشد تا ادامه‌ی خاطراتش را مرور کند و این لحظه‌ی آخری کمی بیشتر این حس خوش زنده بودن را داشته باشد. جمشید نیز به همراه دو نوچه‌اش از خانه خارج شد.
***
شش صبح...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شاهین خیره در چشمان شکیب، حرفی به میان نیاورد. هنگامی که همه‌ی نگاه‌ها به شاهین افتاد، شکیب متوجه شد حرف دل همه‌شان را زده است، فقط جرأت گفتنش را نداشته‌اند. یکی یکی اعضای گروهش دارند کشته می‌شوند و او نمی‌تواند متوجه آنچه که در اطرافش دارد رخ می‌دهد بشود.
دخترک سوار ماشین شد و پس از سلام و احوالپرسی با شکیب، در جوابش که از او پرسیده بود کجا بروند، دخترک ترجیح داد در یک فضای باز وقت‌شان را باهم بگذرانند. به همین خاطر به پل طبیعت رفتند. پل پیاده‌رو که از بالای رودخانه‌ی کارون عبور می‌کند. دِلین موبایلش را در آورد و گفت:
- باهم عکس بگیریم؟
شکیب نگاه از کارون گرفت و گفت:
- آره.
به کنارش آمد که دِلین گفت:
- زبون بزن.
شکیب نگاهش کرد و ذوق‌زده گفت:
- به کجا؟
دِلین خجالت‌زده موبایلش را پایین...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

دِلین برای آنکه نشان دهد از شوخی‌اش ناراحت نشده و داشته فکر و خیالاتی در سرش می‌کرده، گفت:
- آخه اوایل آشناییم با تو خیلی خشک و جدی رفتار می‌کردی. به همین خاطر فکر می‌کردم اخلاقت این‌جوریِ که...جدی باشی.
حقیقت آن بود که دِلین، شکیب از تو خوشش نمی‌آمد. وراج بودن تو، شکیب را کلافه می‌کرد؛ و از این گذشته شکیب اخلاقی دارد که... .
- من خشک و جدی نیستم. فقط نیازی نمی‌بینم با آدم‌هایی که ملاقات می‌کنم صمیمی رفتار کنم.
دِلین سر تکان داد و هردو نگاه‌شان را به کارون دوختند. حرف برای گفتن بسیار است؛ از جانب دِلین البته، اما ترسش از شنیدن حرف‌هایی‌ست که بعدها ممکن است خیلی سخت آن‌ها را فراموش کند. یک بار قبلاً با کسی حرف‌های بسیار زده و قول‌های فراوان داده شده و در آخر ترکش کرده.
پس از رساندن دخترک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

نگاهش را به یوسف دوخت. ابروانی کم پشت با قوس متوسط، چشمانی به رنگ قهوه‌ای روشن، بینیِ قلمی با نوک توپی شکل، لبانی بزرگ، صورتی کشیده و پوست گندمی دارد. مدل مویی که زده، کروکات، به او می‌آید و زیبایش کرده. اما زندگی با یوسف آن حس را بیدار کرده بود و باید اغراق کند که اصلاً تحملش را ندارد و دارد او را به ستوه می‌آورد. حتی به فکر خلاص کردن خودش نیز افتاده. با زنگ خوردن موبایل یوسف کنجکاو به عکس‌العمل همسرش نگاه کرد. یوسف موبایل را در دستش گرفت و با اخمی به پیشانی تماس را قطع کرد.
- چرا جوابش رو نمی‌دی؟
یوسف درحال پیام نوشتن برای شخص، به همسرش گفت:
- این وقت شب موقع زنگ زدن نیست.
و پیام را با این مضمون "صبح تماس بگیر. نمی‌تونم حرف بزنم" فرستاد.
- از این همه پنهان کاری خسته نشدی یوسف؟
یوسف...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

یوسف تن صدایش را پایین آورد و مغموم گفت:
- نقشه‌ام آخر حروم لقمه بودنم بود می‌دونم، و آینده‌ی تو رو تباه می‌کرد و با احساسات تو بازی می‌شد. برای اینکه ثروت تو رو به دست بیارم، من و همسرم...نازنین توافق کردیم از هم جدا بشیم و من با ازدواج با تو شرکتم رو نجات بدم؛ اما بعدها وقتی گفتی درآمدت از راه خلافه، مشتاق شدم که من هم همراهت باشم. فقط به این خاطر که کمی بیشتر از قبل با پول‌های مردم بازی کنم و خونه و زندگیم رو بسازم. من تو فقر بزرگ شدم سهیلا. حاضر شدم زندگی دو نفر رو خراب کنم تا فقط برنگردم به اون دوران.
سپس با بغض در صدایش در ادامه گفت:
- مجبور بودم و می‌خواستم که با آسیب رسوندن به تو و همسرم شرکتم رو نجات بدم. وقتی اوضاع همون‌طور که من برنامه چیده بودم پیش رفت، نازنین مدام زنگ می‌زد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

به دوستانش نگاه کرد؛ که متعجب چشم به او دوخته بودند. آخر به این خاطر که به او نمی‌آمد جملات محبت‌آمیزی بلد باشد و محبت کند و مهربان باشد.
- خب بچه‌ی شیرینیِ. آدم دلش نمیاد بهش توجه نکنه.
دوباره به گونه‌ی دخترک بوسه‌ای کاشت که دخترک لبه‌ی کلاهش را گرفت. شکیب لبخند به لب گفت:
- کلاهم رو دوست داری؟ باشه برای خودت خانم خوشگله. چقدر تو شیرینی آخه. خسته نشدی اینقدر بوجی بوجیت کردم؟
بوسه نشاندن منظورش بود. تا دیوانه شدنش مقداری فاصله داشت که دخترک را به پدرش سپرد.
- اسمش چی بود؟ یادم رفت.
یوسف خیره به دخترکش لبخند به لب گفت:
- آنیتا.
شکیب ذوق‌زده گفت:
- قربونش چه اسم قشنگی هم داره خانم خوشگله.
یوسف دخترکش را به سمت محمد گرفت و گفت:
- می‌خوای بغلش کنی؟
محمد چینی به بینی‌اش داد و گفت:
- من میونم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.