همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[saba_maleke]

لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد



می شد بدانم که اینکه خط سر نوشت من

از دفتـــــر کــــدام شب بستــــه وام شد ؟



اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت

و آن زخم کوچک دلم آخر جذام شد



شعر من از قبیله خونست خون من ،

فـــــواره از دلــــم زد و آمد کلام شد



ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را

شعر من و شکوه تو ، رمز الدوام شد



بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه !

این داستان به نام تو اینجا تمام شد

 

[saba_maleke]

ای چشم هات، مطلع زیباترین غزل!

با این غــــزل، تغـــــزل من نیز مبتذل



شهدی که از لب گل سرخ تو می مکم

در استحاله جای عسل، می شود غزل



شیرینکم!به چشم و به لب خوانده ای مرا

تـا دل ســـوی کدام کشد قنــــد یا عسل؟



ای از همـــــه اصیـــل تـــــر و بـــی بدیل تـر

وی هر چه اصل چون به قیاست رسد، بدل



پر شد ز بی زمان تو، در داستان عشق

هر فاصله کــــه تا بـــه ابد بــــود، از ازل



انگار با تمـــام جهـــــان وصل مــی شوم

در لحظه ای که می کِشَمت تنگ در بغل



من در بهشتِ حتم گناهم، مرا چه کار

بـــا وعده ی ثواب و بهشتـان محتمل؟

 

[saba_maleke]

ما گشته‌ایم، نیست، تو هم جست‌وجو مکن
آن روزهـــــــــــا گذشــت، دگـــر آرزو مــــکن

در قلب من، سراغ غم خویش را مگیر
خاکستــر گـــــداخته را زیر و رو مکـن

در چشم دیگران منشین، در کنار من
ما را در این مقایسه بی آبرو مکــــن

راز من است غنچه لب‌های سرخ دوست
راز مــــــرا برای کســــی بازگــــو مکـــــن​

​

دیدار ما تصور یک بی‌نهایت است
با یکدگـــــــر دو آینه را رو برو مکن​

 

[saba_maleke]

دلم که آخر هر التماس می سوزد

به خاطر دل تو بی تماس می سوزد



هنوز چشم شما انتظار می گرید

و حجم خاطره ها نا سپاس می سوزد



غبار آینه ها هر غروب می ریزد

به صورتم اثر انعکاس می سوزد



تلاطم تن من ضرب شست باران خورد

به قالب غزلی بی لباس می سوزد



بیاد خنده ی دورت شکسته می رقصم

به قصد قربت بوی تو یاس می سوزد



و رد خشک قلم از غرور دستانت

غلاف می شود و آس و پاس می سوزد



و دست های مرا روی سینه می گیری

و دردهای دلت بی حواس می سوزد​

 

[saba_maleke]

دو چشمی م**س.ت و همرنگ عسل داشت

بسی عاشق چو من او در محل داشت

خیابان از عبورش م**س.ت می شد

تو گویی خرمنی گل در بغل داشت



نگاهی دلربا و م**س.ت داری

به چشمت ، عالمی پابست داری

زبانم لال ، با این ناز و رفتار

تو در کار خدا هم دست داری !



شرابی خوش ، شبی در ساغرم ریخت

چه مستی ها از آن می، در سرم ریخت

گره واکرد از گیسو ، پس آنگه

همه شور جهان ، در بسترم ریخت



بسر شور جنون داری ، دل من

غمی از حد فزون داری ، دل من

نشد عشقی خریدارت ، دریغا

چه بختی واژگون داری ، دل من



هنوز عطرت درون خانه ، جاری ست

به سینه یاد خوبت ، یادگاری ست

به هرجا بنگرم ، بینم دو چشمت

تو گویی خانه ام آیینه کاری ست

​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[saba_maleke]

بیته گلشن به چشمم گلخن آیو

واته گلخن به چشمم گلشن آیو

گلم ته گلبنم ته گلشنم ته

که واته مرده را جان بر تن آیو

(------------)



بوره بلبل بنالیم از سر سوز

بوره آه سحر از مو بیاموز

تو از بهر گلی ده روز نالی

مو از بهر دلارامم شو و روز

(------------)



قدح بر گیرم و سیر گلان شم

به طرف سبزه و آب روان شم

دو سه جامی زنم با شادمانی

وایم م**س.ت و به سیر لالیان شم

(--------------)



گلی که خوم بدادم پیچ و تابش

به اشک دیدگانم دادم آبش

در این گلشن خدایا کی روا بی ؟

گل از مو دیگری گیره گلابش

(-------------)



اگه جسمم بسوزی سوته خواهم

اگه چشمم بدوزی دوته خواهم

اگه باغم بری تا گل بچینم

گلی همرنگ و همبوی ته خواهم

(-----------)...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[saba_maleke]

بعد از سلام عرض شود خدمت شما

ما نیز آدمیـــــــــــــم بلا نسبت شما

بانوی من زیاد مزاحـــم نمی شوم

یکعمر داده است دلم زحمت شما

باور کنید باز همین چند لحظه پیش

با عشق باز بود سر صحبت شما

اما!هنوز هم که هنوز است به دلم

سر می زند زنی به قد و قامت شما

انگار سال هاست که کوچیده ای وما

بر دوش می کشیم غم غربت شما

ما درد خویش را به خدا هم نگفته ایم

تا نشکنیم پیش کسی حرمت شما

من بیش از این مزاحم وقتت نمی شوم

بانـــو خــــــــــدا زیاد کند عزت شما​

 

[saba_maleke]

اين سيب را چگونـــــه دهــــــانی نچيده است

اين سيب را که اين همه سرخ و رسيده است

سيبی کــــــه عکس عادت و قانون جاذبه

سوی خودش تمام زمين را کشيده است

بی شک کليد روضه ی رضوان به دست اوست

آن باغبـــان کــــــه ميوه چنين پروريــــده است

بازار سيب سخت کســـــــاد است حيرتا!

اين سيب را خدا ز چه باغی خريده است

اين کيست اين که در تب سيبی چنين قشنگ

دست و دل از تمــــــام عـزيــــــزان بريده است

اين مرد اين که در پی يک ميوه ی حلال

از عرش تا به فرش خدا را دويده است

آری منم که در تب سيبی چنين قشنگ

اينگونـــــه رنگ سبز سرودم پريده است.​

 

[saba_maleke]

سرما، اگر غلاف کند تازیانه را
غرق شکوفه می کنی ای عشق! خانه را


با سرخ گل بگوی که تیغی به من دهد
تیغی چنان که بگسلد این تازیانه را


هر میوه باغ و باغ بهاری شود اگر
تأئید تو به بار رساند جوانه را


کوچکترین نسیم ات اگر یاری ام کند
طی می کنم خزان بزرگ زمانه را


با اشکم آب دادم و با نورت آفتاب
وقتی دلم به یاد تو افشاند دانه را


ای عشق! ما که با تو کناری گرفته ایم
سر سبز و پر شکوفه بدار این کرانه را


با دست خود به شاخه ببندش وگرنه باز
توفان ز جای می کند این آشیانه را


عشق! ای بهار مستتر! ای آنکه در چمن
هر گل نشانه ای ست، توی بی نشانه را


من هم غزلسرای بهارم چو بلبلان
با گل اگرچه زمزمه کردم ترانه را


من عاشق خود توام ای عشق و هر زمان
نامی زنانه بر تو نهادم بهانه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[saba_maleke]

بلم آرام چون قويي سبكبال
به نرمي بر سر كارون همي رفت
به نخلستان ساحل قرص خورشيــــد
ز دامان افق بيرون همي رفت



شفق بازي كنان در جنبش آب
شكوه ديگر و راز دگر داشت
به دشتي پر شقايق باد سرمست
تو پنداري كه پاورچين گذر داشت



جوان پارو زنان بر سينه ي موج
بلم مي راند و جانش در بلم بود
صدا سر داده غمگين در ره باد
گرفتار دل و بيمار غم بود



دو زلفونت بود تار ربابم
چه مي خواهي از اين حال خرابم
تو كه با مو سر ياري نداري
چرا هر نيمه شو آيي به خوابم



درون قايق از باد شبانگاه
دو زلفي نرم نرمك تاب مي خورد
زني خم گشته از قايق بر امواج
سر انگشتش به چين آب مي خورد



صدا چون بوي گل در جنبش آب
به آرامي به هر سو پخش مي گشت
جوان مي خواند سرشار از غمي گرم
پس...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.