شعر مجموعه اشعار می‌تابد | الهام سواری کاربرانجمن یک رمان

[الهام.س]

به نام آسمانی که به آدم امیدپرواز میدهد
مجموعه شعر: می‌تابد
شاعر: الهام سواری
مقدمه:
چشمانت همانند ستاره‌های آسمان می‌درخشد
محبت‌های درون چشمانت به دلم می‌تابد
رگ‌هایم از آن گرمای خورشید چشمانت خون می‌گیرد
چشمانم از دوری تو همانند ابری بارانی می‌گرید

 

[Samira-M]

| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران

پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار

پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[الهام.س]

غمی دارم به دل که آشکاراست
عشقی به تو دارم که از چشمانم پیداست
قلبم گنجینه‌ی خاطراتی‌ست که همانند مروارید زیباست،
قدم زدن درون شهر این دل همانند یک رویاست

 

[الهام.س]

مرا آن موج موهایت به ویرانی کشاند
مرا به اوج برد، دمی به خاکستر نشاند
خورشیدی تابان بودم درون آسمانت
مرا جادوی چشمت از اوج به ویرانی کشاند

 

[الهام.س]

آسمانت پر زنور، چشمانت پرغرور
قلبت قدرتمند و بزرگ همچون کوه
شانه‌هایت همچون سرو استوار
قلب من نیز برایت بی‌قراره بی‌قرار

 

[الهام.س]

ساقی بریز که غصه‌ها شده بلای جان من
نه رهایم می‌کنند نه می‌زنند با من سخن
ساقی ببین چه می‌تابد در آسمان شب تارم
گوش کن که از این دل خیلی قصه‌ها دارم
فلک درگیره با این تن چه زخم‌ها که می‌زند
سوفی نمی‌کشد در جامی که اشک‌ها می‌ریزد

 

[الهام.س]

شبی در کوچه‌ای خلوت زدم صد فریاد از دل
شدم سرگردان هردم در خیابان‌های شهر ری
درجستجوی او بودم اما نشد یک سرنخ پیدا
همه از حالم خبر دارند شدم من در اینجا رسوا
ماه در آسمان امشب چه زیبا می‌تابد
مرا به یاد او انداخته و می‌خندد
کجا کنمت پیدا که تو درون این جانی
چو جان را کنم بیرون خود را کشانم به ویرانی

 

[الهام.س]

طلوع کن در این دل که جانان تویی اکنون
شروع شو در من که زندگانی‌ ‌من هستی
مرا جز عشق تو نخواهد بود امیدی اکنون
مبتلا به دلتنگی‌ت هستم تو همان درمان هستی

 

[الهام.س]

مالک کجایی که جانم به لب رسیده‌ست
نه از دنیا و زندگی هیچ خیری ندیده‌ست
مالک بیا بگیر دستم که محتاج این عشقم
تو مالک این قلبی که من اینگونه این شکلم
چشمانم هرشب، هرصبح گریان‌ست
زندگی‌ام با نفس‌هایم دست به گریبان‌ست

 

[الهام.س]

می‌بارد باران هرشب تا کند داغون مرا
خاطره‌ای جز باران نیست در میان قلبم
باران که می‌زند غوغا می‌کند حال مرا
من یک کوچه‌ی خلوت و باران چه زیبا