- تاریخ ثبت‌نام
- 19/11/17
- ارسالی‌ها
- 1,325
- پسندها
- 16,370
- امتیازها
- 38,073
- مدال‌ها
- 22
- سن
- 22
سطح
25
- نویسنده موضوع
- مدیر
- #41
لوسی با دهانی نیمه‌باز و قلبی که چیزی نمانده بود از سینه به بیرون جهد، مات و مبهوت ماند. گوش‌هایش شنیده‌هایش را پس می‌زدند و کلمات معنا و مفهوم خود را از دست داده بودند می‌فهمید، اما نمی‌توانست هضم‌شان کند.
قطرات اشک روی گونه‌هایش جاری شد و پرسید:
- تو...تو دیوونه شدی؟!
آنیل خندید و در حالی که سینه‌اش را ستبر کرده و دستانش را پشت سرش قلاب کرده بود گفت:
- من گفتنی‌ها رو گفتم حالا این تویی که سرنوشت مردم این سرزمین رو تعیین می‌کنی.
لوسی با خشمی که به حد اعلای خود رسیده بود دستش را بلند کرد تا کشیده‌ای نثار او کند اما آنیل دستش را در هوا گرفته و او را به سمت خود کشید سپس در حالی که فشار دستش را بر مچ دست ظریف او بیشتر و بیشتر می‌کرد گفت:
- قبلا هم بهت گفتم من آدم صبوری نیستم، پس با من بازی...
قطرات اشک روی گونه‌هایش جاری شد و پرسید:
- تو...تو دیوونه شدی؟!
آنیل خندید و در حالی که سینه‌اش را ستبر کرده و دستانش را پشت سرش قلاب کرده بود گفت:
- من گفتنی‌ها رو گفتم حالا این تویی که سرنوشت مردم این سرزمین رو تعیین می‌کنی.
لوسی با خشمی که به حد اعلای خود رسیده بود دستش را بلند کرد تا کشیده‌ای نثار او کند اما آنیل دستش را در هوا گرفته و او را به سمت خود کشید سپس در حالی که فشار دستش را بر مچ دست ظریف او بیشتر و بیشتر می‌کرد گفت:
- قبلا هم بهت گفتم من آدم صبوری نیستم، پس با من بازی...
آخرین ویرایش
