دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های بی‌گناهان همیشه محکوم | زورو کاربر انجمن یک رمان

[خیال آبی]

اهریمن‌های سیاه که جامعه‌های سفید برتن دارند برای رسیدن به منافعشان دست به هرکاری خواهند زد، حتی اگر این منافع باعث نابودی زندگی‌ها شود برایشان مهم نیست!

 

[خیال آبی]

گل‌های جدا شده از خاک دیگر طراوت اولیه را ندارند زیرا که به دست اهریمن‌ها آلوده شده اند و این آلودگی همان زمانی به وجود آمده‌ که از خاک خداحافظی کردند، اما آنان حتی با این وجود باز‌هم "پاک"بوده‌اند چرا که مقصران اصلی فقط اهریمنان بوده‌اند نه گل‌های بی‌گناه و پاک...

 

[خیال آبی]

اهریمن‌ها شیشه‌های عمر گل‌ها را در دست دارند و هر وقت بخواهند آن را می‌شکنند تا گل‌ها گناهکار و پست شناخته شوند!

 

[خیال آبی]

پس از آنکه زهرشان را به گل‌هایی که دیگر نفس نمی‌کشند تزریق کردند، همه چیز را طوری نشان می‌دهند که گل‌ها را پست فطرت و کثیف نشان دهند، درست همانگونه که خودشان دوست دارند فیلنامه را می‌نویسند!

 

[خیال آبی]

فیلنامه‌ای عاری از دروغ...اما چه می‌شود که بقیه باورش می‌کنند و همیشه بی‌گناهان را مقصر جلوه می‌دهند؟

 

[خیال آبی]

عده‌ای ساده لوح و دسته‌ای دیگر باور این حقه برایشان سود آور است پس بر آنچه در حقیقت واقعاً رخ داده است اهمیتی نمی‌دهند، زیرا که حقیقت برایشان سودآور و منبع پول نخواهد بود!

 

[خیال آبی]

برای همین هم است که با اهریمنان سنگدل همکار می‌شوند.
همکاری که در آن سود دارد و به همین علت هم برای سود بیشتر به این تظاهر دروغین تا می‌توانند ادامه می‌دهند!

 

[خیال آبی]

درمیان تاریکی‌ها همیشه شکاف‌های نوری وجود دارند که تاریکی‌ها از آن هراس دارند.
برای اینکه حقیقت آشکار نگردد با کمک مه‌های سیاه خفته شکاف‌ها را می‌پوشانند تا مبادا به خطر افتند و نابود گردند!

 

[خیال آبی]

قاصدک‌ها به کمک بادهای رقصان به پرواز در می‌آمدند تا هر آنچه که گل‌های درخشان سکوت کرده نمی‌توانستند بگویند را به نمایش بگذارند!

 

[خیال آبی]

سکوت‌های از جنس ترس و بغض ... ترس از دست دادن‌هایی که زنجیر شده بودند تا مانع آزادی حقیقت شوند!