رتبه دوم BSY داستان کوتاه دشت بهشت | زری مصلح نویسنده انجمن یک رمان

[Z.MOSLEH❁]

بدون این‌که آستینش را درست کند، لبخندش را گسترش می‌دهد و دوباره، چشمانش ریز می‌شوند... به زیباترین حالت ممکن! نوازش چشمانش، لبخند نامحسوسی روی لبم می‌نشاند. بیشتر از لب‌های خسیس و مغرورم، قلبم است که تحت تأثیر قرار می‌گیرد. سرم را پایین می‌اندازم و نمی‌دانم با این حس خجالت چه‌کار کنم. در همین موقعیت، کنارم قرار می‌گیرد و لب می‌زند:
- چیکار کنم دیگه... کاری از دستم برنمیاد! کیوتی دیگه، کیوت! حالا خانومِ فنچ، هوس بستنی کردم. بریم دو تا بگیریم؟ پایه‌ای؟
بدون حرفی، کمی سرم را بالا و پایین تکان می‌دهم و کنارش قدم برمی‌دارم تا از خیابان رد شویم و به بستنی‌ فروشیِ معروف بلوار برسیم. وقتی روی صندلی‌های بیرونِ بستنی فروشی جا می‌گیریم، نگاهم می‌کند و با کج کردن سرش، می‌پرسد:
- خب، چی دوست داری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Z.MOSLEH❁]

صندلیِ پلاستیکی قرمز را عقب می‌کشد و از جا برمی‌خیزد. صدایی که توسط اصطکاک بین کاشی‌های زمین و پایه‌های پلاستیکی ایجاد می‌شود، صاحب بستنی فروشی را متوجه اولین مشتریِ روزش می‌کند. محمدحسین نگاهی به مرد خندان می‌اندازد و دوباره به سمت من سر می‌چرخاند. لبخند کوتاه و مهربانی می‌زند و قبل از رفتنش به سمت مردِ تپل، حرفش را می‌زند.
- باشه پس. برات آب طالبی بستنی سفارش می‌دم مثل خودم. امیدوارم بستنی سنتی هم دوست داشته باشی.
عملاً حرف من را که گفته بودم «هیچی» نادیده گرفت و این باعث شد ابروهایم بالا بپرد و فکر کنم که پس دیگر چرا پرسید؟! دیکتاتور.
صدای مرد با نشاط، بالا می‌رود و تابی به سیبیل‌های کلفتش که چهره‌اش را کمی خشن کرده، می‌دهد.
- بَه! آقا ممد. از این طرفا؟ اومدی یه دشت اول خوب به من بدی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.