مشاعره مشاعره با حرف پ

[ملکه جهنمی❄]

پیاده را چه به چوگان عشق و گوی مراد
کـه مـات عـرصـه حـسـن تـو شـهـسوارنند

 

[m.sina]

پیاده را چه به چوگان عشق و گوی مراد
کـه مـات عـرصـه حـسـن تـو شـهـسوارنند

پرده بگشای که من سوختهٔ روی توام
حسرت اندوختهٔ طلعت نیکوی توام

من نه آنم که ز دامان تو بردارم دست
تیغ بردار که منت کش بازوی توام

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

پرده بگشای که من سوختهٔ روی توام
حسرت اندوختهٔ طلعت نیکوی توام

من نه آنم که ز دامان تو بردارم دست
تیغ بردار که منت کش بازوی توام

پند حکیم محض صواب است وعین خیر
فرخنده آن کسی که بسمع رضا باشد

 

[m.sina]

پند حکیم محض صواب است وعین خیر
فرخنده آن کسی که بسمع رضا باشد

پر کن از باده چشمت قدح صبح مرا
خود بگو من ز تو سرمست شوم یا خورشید

 

[ملکه جهنمی❄]

پس جهان زاید جهانی دیگری

این حشر را وا نماید محشری

 

[m.sina]

پس جهان زاید جهانی دیگری

این حشر را وا نماید محشری

پنهان شدی چو خنده در این کوهسار و باز
هر سو گذار قافله های صدای توست

از آفتاب گرمی دست تو می چشم
برخیز کاین بهار گل افشان برای توست

 

[ملکه جهنمی❄]

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به در افتاد...

 

[فلورا.]

پشمینه پوش تندخو از عشق نشنیدست بو

از مستیش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند

 

[ملکه جهنمی❄]

پیر دردی کش ما گر چه ندارد زر و زور
خوش عطابخش و خطاپوش خدایی دارد

 

[فلورا.]

پارسایی و سلامت هوسم بود ولی

شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس