شعر مجموعه اشعار فرشته‌های کاغذی | سلامان کاربر انجمن یک رمان

[salaman]

از خورشید بپرس
که نفس کشیدن پنجره‌ها را
دانه‌های برف پشت بام
چگونه توجیه می‌کنند؟​

 

[salaman]

رقیق می‌شد شب
در استکانِ چایِ کنارِ بخاری
و پیچیده بود در اتاق
عطر گرم و برشته‌ی نانِ حضورت
که با کاهگلِ نمورِ سقف اتاق
در مغازله بودی​

 

[salaman]

هر شب تنهایی به سراغم می‌آید
و تا صبح در گوشم آوازهای مادرانه
زمزمه می‌کند.
-چنان که چشمه آبی لالایی را-
و من در آن آینه‌ی آبی زلال
تو را جستجوگرانه
می‌اندیشم.
-در پشت حصار عقل ناقص-​

 

[salaman]

و مدام زمستان‌های سرد و سرمه‌ای
در چرخ و فلک روزگار
به گردش در می‌آیند
و این از شانس نحس است
که گرودنه‌ی گردن شکسته‌ی اقبالت
درست روی زمستان از حرکت باز می‌ایستد
و تو محکوم می‌شوی
به سرد زیستن​

 

[salaman]

نگاه را که باختیم
و انتظار را
به مسلخ بردیم
دو چشم را
به جرم فهمیدن​

 

[salaman]

فرشته‌های خیالی و کاغذ بی‌خط
که پیوند خورده بودند بهم
و آرزو را به عقل کال بشر
هدیه آورده بودند
از سرزمینی پوچ
امروز فقط تکه چوب هایی هستند
که زمستان را تحمیل پذیر می‌کنند ​

 

[salaman]

صدای ساطوری که به استخوانت خورد
و چشم‌های تو که به آب خشکیدند
فرشته‌های قصاب دوره‌ات کردند
و ابرهای تیره بخت گریستند
و من که شاهد شوم صحنه های تو
شبیه مترسک‌های خسته‌ی جالیز
​

 

[salaman]

انگار آخر قصه باشد
هرچند کلاغ سال هاست
دیگر از خانه خارج نشده است
و برگشتنش برای کسی مهم نیست
مثل تو که دیگر انگار هیچ وقت
نبوده‌ای
-ای منِ در آینه-
​

 

[salaman]

و مرگ...
این مرگ عزیز
که همواره به تو می‌اندیشد
چه آرام و صبور نظاره می‌کند
اشک‌ها و لبخندهایت را
و تو چه بی‌رحمانه
او را نادیده گرفته‌ای
همان‌طور که سایه‌ات را​

 

[salaman]

چشم انتظار طلوع
در وقت گرگ و میش
و تلاطم ساعت
برای زایمان صبح
شروع است یا پایان؟​