مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[zahra99]

زلف
دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت
از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست
بی گفت و گوی زلف تو دل را همی‌کشد
با زلف دلکش تو که را روی گفت و گوست

 

[شَفَــق]

زلف
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
جونتون دراد بقیشوهم بلد نیستم

 

[sara.gh]

گله
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس
کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

 

[.:|Reihane|:.]

گله
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس
کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

امید
وقتی از غربت ایام دلم میگیرد
مرغ امید من از شدت غم میمیرد

 

[شَفَــق]

غم
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه‌ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[sara.gh]

گلستان
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس

 

[.:|Reihane|:.]

گلستان
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس

من
من من من من من بی‌رنگ و بی‌تاثیر نیست
هیچ کس با من من من مثل من درگیر نیست
ای من بی من که با من من تر از من میشوی
هر چه هم من من کنی حاشا شوی چون من قوی

 

[شَفَــق]

من

مَن اگر با مَن نباشم می شَوَم تنها ترین
کیست با مَن گر شَوَم مَن باشد از مَن ماترین

 

[.:|Reihane|:.]

من

مَن اگر با مَن نباشم می شَوَم تنها ترین
کیست با مَن گر شَوَم مَن باشد از مَن ماترین

من
من ندانم کیستم من لیک یک من در من است
آنکه تکلیف منش با من من من روشن است

 

[شَفَــق]

من
من ندانم کیستم من لیک یک من در من است
آنکه تکلیف منش با من من من روشن است

روشن
روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
منت خاک درت بر بصری نیست که نیست