در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

Madhklf · 17/9/21

کیاوش ملقب به Boss Kid، به معنای بچه رئیس بود؛ که دوستانش او را گهگاهی به اختصار B Ki صدا می‌کردند. این لقب را خوده کیاوش انتخاب کرده بود، و از عادتش بود که مأموریت‌هایش را با آهنگ شروع کند و سپس به اتمام برساند. به قول خودش، این کار به او هیجان می‌داد. اسلحه MP5 را برداشت و وقتی که مطمئن شد خشاب پر است شیشه‌ی سمت چپ عقب را پایین آورد. بالا تنه‌اش را بیرون آورد و بی‌امان شروع به شلیک کرد. گلوله‌ها به سپر و بدنه‌ی سه بنز پلیس برخورد می‌کردند. سرنشینان هرسه بنز پلیس وقتی دیدند دزدان مسلح هستند پناه گرفتند تا آسیب نبینند. کیاوش با تمام شدن خشاب اسلحه‌اش خودش را به داخل ماشین کشاند که در همین حین از سوی مأموران تیراندازی شد. گلوله‌ها یکی پس دیگری برای متوقف کردن دزدان شلیک می‌شد. کیاوش در...

Madhklf · 21/9/21

کیاوش به تندی دراز کشید و MP5 را به طرفی پرتاب کرد. برونینگ طلایی رنگش که با کمی رنگ نقره‌ای میکس شده بود را از کمربندی که دور کمرش بسته بود در آورد و هیجان‌زده گفت:
- ببینم تو چیکار می‌کنی!
محمد سرش را به طرف چپ تکانی داد و لبخندی گوشه لبش نشاند. همین که چهار چرخ ماشین می‌چرخید و تا به الآن صدمه‌ای از جانب مأموران ندیده بودند، این نشان از مهارتش می‌داد؛ که کیاوش این امر را متوجه نشده بود. تیراندازی از سوی مأموران از سر گرفته شد. کیاوش خیره به کلتش متن آهنگی که از ضبط پخش می‌شد را به فارسی زمزمه کرد:
- «نمی‌خوام برم مدرسه. من فقط می‌خوام قوانین رو زیر پا بذارم. پسران و دختران در سراسر جهان، کفش‌های رقص خود را بپوشید.»
صدای تیراندازی از جانب مأموران که به گوشش نرسید، از جا برخاست و...

Madhklf · 28/9/21

وارد ساختمان پزشکان شد، که نگهبان از درون اتاق کوچکش خارج شد و فریادکنان درحالی که دستش را در هوا تکان می‌داد، به سمت پژو چهارصد و پنجی که حال توقف کرده بود آمد. محمد از ماشین پیاده شد و در حینی که اسلحه‌اش را به سمت نگهبانی که پیرمردی چاق با ریش و موهای سپید بود نشانه می‌گرفت، فریاد زد:
- جلوتر نیا!
نگهبان با دیدن هیبت محمد و همچنین اسلحه‌ی در دستش ترسید. هراسان قدمی به عقب برداشت، که سکندری خورد و بر زمین افتاد. کیاوش کیف را در دست گرفت و قبلِ آنکه از ماشین پیاده شود، USB را از ضبط در آورد و در جیبش گذاشت. پیرمرد دستانش را بر سرش گذاشت و درحالی که اشک از چشمانش جاری شده بود توام با عجز گفت:
- خواهش می‌کنم...با من کاری نداشته باشید! من یه نگهبان ساده‌ام... .
محمد بی‌توجه به حرف‌های...

Madhklf · 28/9/21

کیوان صحبتش را قطع کرد و به همراه رُها به جاوید چشم دوخت. کیاوش و محمد هم کنجکاوانه نگاهش کردند. جاوید رو به دوستانش با اخمی بر پیشانی گفت:
- خبرا رو خوندین؟
کیاوش به قهوه‌اش که طرحی بیشتر شبیه به شاخه‌های درخت داشت تا یک قلب، چشم دوخت و بی‌تفاوت گفت:
- چطور؟
جاوید خیره به صفحه‌ی موبایلش قسمتی از متن را شروع به خواندن کرد.
- دزدی دو فرد مسلح از مردی که از بانک وام گرفته بود!
رُها شگفت‌زده رو به جاوید گفت:
- اوه! موفق شدن فرار کنن؟
جاوید خیره به موبایلش پاسخ داد:
- آره؛ اما پلیس دنبالشونه.
کیوان کمی از قهوه‌ی تلخش را نوشید و سپس پرسید:
- چقدر به جیب زدن؟
جاوید توام با حسرت گفت:
- سه میلیارد!
کیاوش ابروانش را رو به بالا سوق داد و با لبخندی که سعی داشت پنهانش کند، لیوان قهوه‌اش را به لبانش...

Madhklf · 5/10/21

صدای آیفون را که شنید، متعجب از جا برخاست. یعنی محمد به همراه دوستانش موقع تماس پشت در بودند؟
رایلی نگاهش را به سمت صاحبش دوخت و سپس بی‌آنکه به خودش زحمت دهد بلند شود، خیره به تلویزیون گشت. شکیب با دیدن الناز، آیفون را برداشت و گفت:
- سلام. مگه کلید نداری اِلیِ ناز؟
الناز بینی‌اش را به لنز دوربین آیفون چسباند و با لبخندی گفت:
- سلام. تو خونه جا گذاشتم شکیبی. حالا این دفعه رو اجازه بده بیام.
شکیب از حرکات مضحک الناز خنده‌اش گرفت.
- بیا تو دختره‌ی لوس.
دکمه را فشرد و سپس در پذیرایی را برایش باز کرد. الناز مسیر حیاط را با وجود گل‌های رز رنگارنگِ خوشبو پیمود و از پله‌های قبل ورودی بالا آمد. کفش‌های اسپرت مشکی و قرمز رنگش را از پا در آورد و، به محض وارد شدن شکیب را در آغوش گرفت. بی‌حالی و...

Madhklf · 9/10/21

پس از اتمام کارش وارد اتاق شکیب شد. به در تکیه داد و نگاهش را سمتش دوخت که روبه‌روی آینه ایستاده بود و سر به زیر گرفته داشت دکمه‌های پیرهنش را با اندک نوری که از آباژورهای کنار تخت می‌تابید می‌بست. پیرهن مشکی رنگش را با شلوار جین مشکی ست کرده بود. دخترک هیچ وقت نتوانست بفهمد علت تیره پوشیدن لباس‌های شکیب چیست؛ و یا چرا در خانه‌ی خودش با لباس راحتی نمی‌چرخد! رفتارهای شکیب الناز را متعجب کرده بود. کلاً پسرک عجیبی بود برایش. این جمله را الناز بارها به او گوشزد کرده بود.
شکیب کلاه بر سرش را برعکس گذاشت؛ به طوری که لبه‌ی کلاه پشت قرار گرفت. از میز آرایشی فاصله گرفت. خواست از اتاق خارج شود که الناز با گذاشتن دستش بر چارچوب در مانع از رفتنش شد. شکیب یک تای ابرویش را بالا برد و با حالتی...

Madhklf · 17/10/21

جاوید پس از ورود به خانه با دیدن دوستش که بسیار تغییر کرده بود، اشک در چشمانش حلقه بست. شکیب را در آغوش گرفت و بوسه‌ای بر گونه‌اش نشاند. محمد، کیوان و رُها «هو» گویان و با شوخی و خنده جاوید را دلداری دادند. سپس او را به پذیرایی آوردن و بر روی کاناپه نشاندنش. شکیب آب پرتقالی از روی میز برداشت و به دهان جاوید نزدیک کرد که کمی از آبمیوه بر پیرهن سورمه‌ای رنگ و شلوار جین جاوید ریخت. کیوان شانه‌های جاوید را ماساژ داد و محمد با دست‌هایش صورتش را باد می‌زد. سوژه‌اشان که جاوید باشد، جور شده بود! الناز که کنار در ورودی ایستاده بود، به آرامی به رفتارشان می‌خندید. اولین بار بود که دوستان شکیب را می‌دید. درست به مانند خودِ شکیب یک تخته‌شان کم بود.
با اشاره‌ی شکیب به سمتش آمد و کنارش جای گرفت. شکیب...

Madhklf · 19/10/21

محمد ماشین را روبه‌روی در آپارتمان متوقف کرد. الناز دستش را به دستگیره رساند و خیره به ساختمان با صدایی گرفته گفت:
- نمیای بالا؟
محمد نگاهش کرد و گفت:
- نه ممنون؛ تنهایی که مشکلی نداری؟
الناز نگاهش کرد.
- این طوری بهتره محمد...خدافظ.
محمد: مراقب خودت باش.
الناز بی‌آنکه چیزی بگوید از ماشین پیاده شد. محمد خیره به رفتنش زیر لب گفت:
- لعنت بهت شکیب.
وارد خانه شد. قبل از آنکه در را ببندد، چراغ‌های خانه را روشن کرد و سپس در را بست. شال را از سرش برداشت و بر اُپن گذاشت. همان‌طور که با دستانش موهایش را مرتب می‌کرد، زنگ خانه به صدا در آمد. فکر کرد محمد و یا خانم همسایه‌ست؛ به همین خاطر بی‌آنکه از چشمی نگاه کند در را باز کرد. با دیدن فرشید هراسان در را بست و به آن تکیه داد. فرشید که انتظار چنین...

Madhklf · 26/10/21

الناز سرش را بالا گرفت و با صدایی لرزان گفت:
- نقشه‌مون یادت رفت؟
فرشید توام با خشم فریاد زد:
- گور بابای نقشه!
الناز بازوی فرشید را به تندی گرفت و ترسیده گفت:
- خواهش می‌کنم فرشید، آروم باش!
فرشید درحالی که ضربان قلبش بالا رفته بود، به ناچار تن صدایش را پایین آورد و توام با خشم گفت:
- می‌خوام همه چی رو به شکیب بگم. از این بازی که راه انداختیم خسته شدم. از اینکه نقش یه آدم بد رو بازی کنم متنفرم؛ اونم وقتی که عشقم نسبت بهت پاکِ پاکِ.
الناز بهت‌زده از حرف‌هایش بغض کرد و گفت:
- تو این کارو نمی‌کنی فرشید! تو بهم قول دادی... .
جدیت نگاه فرشید را که دید بغضش ترکید، به پایش افتاد و درحالی که گریه می‌کرد گفت:
- تو رو خدا چیزی بهش نگو! مریضِ، من دیدم بیماریش باهاش چیکار کرده...خواهش می‌کنم...

Madhklf · 7/11/21

فرشید نگاهش را به پنجره دوخت و گفت:
- می‌دونم، اما این دلم...این دل بی‌صاحب می‌گفت همراهت بشم.
الناز با بغض در صدایش گفت:
- متأسفم فرشید؛ من مجبورم برای رسیدن به خواستم بد باشم.
فرشید نگاهش را به الناز دوخت و مغموم نگاهش کرد. حرفش برایش سنگین بود. از جا برخاست و همان‌طور خیره در چشمان الناز با جدیت و لحنی مطمئن گفت:
- می‌دونی کِی قدر تو رو می‌دونه؟ وقتی که تو رو از دست بده! وقتی که بفهمه دیگه النازی نیست. اون وقته که می‌فهمه حسی که بهت داشت فراتر از یه دوست داشتن بوده.
راهش را به سمت خروجی در پیش گرفت و ادامه داد:
- اگرچه از یه پسر بی‌احساسی مثل شکیب بعید می‌دونم.
بی‌خداحافظی خانه را ترک کرد و الناز خیره به قالی حرف‌های فرشید را در ذهنش مرور می‌کرد.
و خانم همسایه پشت پنجره خیره به شخصی...

در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

راجع به زندگی شخصیِ کدام یک از اعضای گروه اتُمیک کنجکاو هستید که نویسنده بیشتر بنویسه؟

ا. جاوید

۲. طاهر

۳. شکیب

۴. محمد

۵. شاهین

۶. جمشید

۷. کیاوش

۸. کیوان

۹. امیرحسین

۱۰. همه‌ی شخصیت‌های گروه اتمیک معرفی شوند

گزینه‌های بیشتر

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 6)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 0, کاربر: 0, مهمان: 0)