در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

[Madhklf]

درحالی که پنجه بوکس طلایی رنگِ در دستش را جابه‌جا می‌کرد نگاهی به محمد کرد، که دستان فرشید را از پشت گرفته بود و اجازه‌ی حرکتی از جانب او را نمی‌داد. نگاهی به چهره‌‌ی خون‌آلود فرشید کرد و هشتمین مشت را بر دهانش کوفت. فرشید در پاسخ به کنش شکیب، با صدای بلند خندیدن واکنش نشان داد. صدای خنده‌اش شکیب را عصبانی کرده بود. خنده‌اش برای چیست آخر؟ مشت بعدی را بر شکمش کوفت که فرشید صورتش از درد جمع شد، اما باز هم خندید.
شکیب سرش را به طرفین تکانی داد و توام با خشم گفت:
- از بیچارگیِ که می‌خندی، چون قراره بمیری می‌خندی.
و مشتی محکم بر صورتش کوفت. فرشید دیگر نا نداشت «آخ» بگوید، چه برسد به اینکه بخندد. آن پنجه بوکس دیگر دهانش را چفت کرده بود. ضربات دست شکیب سنگین بود. بیماری‌اش انگار قوای جسمانی‌اش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

محمد ناباورانه رو به شکیب کرد و خشمگین بر سرش فریاد زد:
- چیکار کردی احمق؟!
شکیب بی‌توجه به محمد، به فرشید نزدیک شد و دنبال موبایلش گشت. آن را در جیب شلوارش پیدا کرد. شماره‌ی صد و پانزده را گرفت و موبایل را به گوشش نزدیک کرد. با خوردن دومین بوق شکیب لحنی نگران به صدایش داد و گفت:
- آقا اینجا یه نفر چاقو خورده. خواهش می‌کنم هرچه سریع‌تر یه آمبولانس بفرستین...داره می‌میره... .
شخص پشت خط به میان کلامش آمد و گفت:
- لطفاً آروم باشید آقا. می‌تونید آدرس رو بگید؟
شکیب دستپاچه و هول آدرس را به مرد پشت خط داد. سپس تماس را قطع کرد و موبایل را به سمت فرشید پرت کرد. به سمت ماشین آمد و در سمت شاگرد جای گرفت. محمد نگاهش به فرشید بود که با تمام توانش گلویش را می‌فشرد. دلش می‌خواست کمکش کند، اما کاری از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شکیب خشمگین گفت:
- تو دخترت رو بهم فروختی. مثل یه کالا، می‌فهمی؟ تو پول گرفتی از من بابتش؛ و هنوز هم بابتش داری از من پول می‌گیری. دلیل اومدنت به اینجا هم فقط همینه، اخاذی، نه دیدن دخترت.
نعیم با جدیت گفت:
- اصلاً موضوع این نیست پسر. من نمی‌خوام دخترم پیش یه خلافکار بزرگ بشه و چشم و گوشش باز بشه.
شکیب با شنیدن این حرف، نعیم را به داخل خانه هدایت کرد و سپس با اخمی بر پیشانی گفت:
- کی بهت گفته من خلافکارم؟
نعیم با لبخندی مرموز گفت:
- بماند...حداقل وقتی پیش من بود لقمه‌ی حروم بهش ندادم.
شکیب توام با خشم گفت:
- بچه‌تون کجا به دنیا اومد؟ پیش یه مشت حروم خور. مادر این دختر کیه؟ خودت چیکاره‌ای؟ یه حروم خور. تو همونی نیستی که مواد می‌فروشه؟ آمارت رو دارم نعیم! چی تو این کله‌ی کثیفت می‌گذره که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

به محض آنکه وارد خانه شد الناز نزدیکش آمد و کنجکاوانه پرسید:
- اون آقاهه کی بود شکیبی؟
شکیب در را پشت سرش بست و درحالی که خم شده بود تا رایلی را نوازش کند گفت:
- یه نیازمند.
الناز: منو از کجا می‌شناخت؟
شکیب با بی‌تفاوتی گفت:
- قبلاً تو رو دیده بود.
الناز لبخند به لب متعجب گفت:
- چه نیازمند خوشگلی بود! رنگ چشماش به من شباهت داشت.
شکیب ایستاد و با اخمی بر پیشانی زیر لب زمزمه کرد:
- خدا نکنه!
سپس دست الناز را در دستش گرفت و به سمت اتاق قدم نهاد. الناز بر تخت نشست و شکیب پس از برداشتن شانه از میز، کنار الناز جای گرفت. کش موهایش را باز کرد و شروع به شانه زدن موهای لخت و بلند دخترک کرد. یکی از فانتزی‌هایش، موی بلند بود.
- اصلاً دوست ندارم بزرگ بشی اِلیِ ناز. دوست دارم برام همون دختری که تنها...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شکیب در نظرش آمد خانه به واسطه‌ی رنگ مبل‌ها کمی دلگیر به نظر می‌رسد، اما با وجود کاغذ دیواری‌های کرم رنگ، فضا را از دلگیر بودن خارج کرده بود.
- حالم از قیافه‌ام مشخصه.
ابراهیم پس از ریختن چای در دو لیوان، سینی را در دست گرفت و به بیرون از آشپزخانه آمد.
- به بعدش فکر کن شکیب.
شکیب تلویزیون را که در سمت راست بود از نظر گذارند، که بر میز بزرگی قرار داشت. پذیرایی کوچک بود و پنجره‌ای در خانه قرار نداشت. چیدمان خانه بسیار ساده بود. انتظار نداشت خانه‌ی دوستش اینچنین باشد. فکر می‌کرد تجملاتی و بزرگ و دلباز باشد.
رو به ابراهیم می‌کند و می‌گوید:
- البته اگه بعدی باشه.
ابراهیم سینی را مقابل شکیب بر روی میز مستطیل شکل شیشه‌ای گذاشت و گفت:
- هست شکیب، هست. عینهو ماتم زده‌ها نباش.
و به آرامی خندید...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

دست در جیب شلوار راحتی‌اش کرد و موبایلش را درآورد. وارد گالری شد و سپس موبایلش را به طرف شکیب گرفت. شکیب خم شد و موبایل را در دستش گرفت. به مبل تکیه داد و به دخترکی خیره شد که چشم و ابرو مشکی، موهایی فر و صورتی سفید رنگ و گرد با رژی قرمز رنگ بر لبش‌هایش که بسیار زیبایش کرده بود.
- خیلی زیباست!
ابراهیم توام با شوق و لذت گفت:
- دلبریِ برای خودش.
شکیب موبایل را به سمت ابراهیم گرفت و گفت:
- چطور باهاش آشنا شدی؟
ابراهیم موبایل را می‌گیرد و بر میز می‌گذارد.
- از طریق یه واسطه.
- دوست داره؟
ابراهیم دستی به ته ریش نامرتبش می‌کشد.
- خیلی بهم علاقه داره.
شکیب اجزای صورتش را از نظر می‌گذراند. چشم‌هایی کشیده، ابروهای پرپشت مشکی رنگ، بینی و لب نسبتاً بزرگ و صورتی که به فرم مربع بود. لاغر بود که در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

نگاهش را به دوستش دوخت که تکیه‌اش را از در گرفته بود و به سمت ابراهیم قدم بر می‌داشت. کنار ابراهیم ایستاد و نگاهش را در چشمان از حدقه در آمده و دهان نیم بازش و گردنی که رد سیم بر جای مانده بود چرخاند. خم شد و با انگشت اشاره‌اش خون بر قالی را لمس کرد. به کنار اُپن آمد و با خون بر روی دستکش چرمش شماره‌ای شش رقمی نوشت. پیام مهمی را برای دوستان ابراهیم بر جای گذاشته بود. پیام خبر از اتفاق بعدی بود. فقط باید رمز گشایی می‌شد.
***
لباسش را پوشیده و آماده‌ی رفتن بود؛ ناگهان امیر را دید که داشت وارد اتاق میشد. خشمگین رو به او گفت:
- اینجا چیکار می‌کنی؟
امیر درحالی که نفس‌نفس می‌زد گفت:
- کارم مهم بود شاهین...نمی‌تونستم ایمیل بزنم.
شاهین با اخمی بر پیشانی گفت:
- چی شده؟
امیر بی‌آنکه مِن مِن کند با...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

الناز ناباورانه از وضعیت فرشید دستانش را جلوی دهانش گرفت. نصف صورتش کبود و گردنش باندپیچی شده بود. هنوز باور نکرده بود که نقشه‌اش با زندگی خودش و فرشید چه کرده است. خدا را شکر کرد که حداقل زنده‌ست. آمد و سر بر سینه‌اش گذاشت و درحالی که هق‌هق می‌کرد گفت:
- ببخشید فرشید، من واقعاً متأسفم. منو ببخش؛ من نمی‌خواستم اینطوری بشه.
فرشید دست راستش را بر شال مشکی رنگ دخترک کشید. پیرهن آبی رنگی که بر تنش بود خیس از اشک‌های دخترک شده بود. لبخندی بی‌جان بر لبش نقش بست. اگر این بلا سرش نمی‌آمد الناز چطور در آغوشش می‌گرفت؟ دردهایش را فقط برای لحظه‌ای فراموش کرد. فقط برای لحظه‌ای این حس خوب از خاطرش برد که چه اتفاق وحشتناکی برایش رخ داده بود. دخترک نگاهش کرد و با بغض در صدایش گفت:
- ببخشید فرشید.
فرشید...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شکیب خیره در چشمان الناز خشمگین صدایش را بالا برد و گفت:
- به خاطر چی؟ ها؟ مگه نگفتی اذیتت می‌کنه؟ من چیزی که لایقش بود رو بهش دادم. بهش اخطار دادم، اما سرسری گرفت.
الناز توام با خشم و نفرت بر تخت سینه‌ی شکیب کوفت و هولش داد.
- وحشی، کثافت، تو یه کفتاری! یه آشغال به تمام معنا!
دوباره بر تخت سینه‌ی پسرک کوفت و توام با خشم فریاد زد.
- هیچ بویی از انسانیت نبردی. پستی، رذلی، خودخواهی، عوضی و عقده‌ای هستی، یه آدم خرابی که فکرش پر از کثافت و نجاسته!
حرف‌هایش حسابی شکیب را خشمگین کرد. از هرکسی انتظار این حرف‌های زشت را داشت به جز اِلیِ نازش! به اندازه‌ی کافی رفتار و حرف‌هایش را تحمل کرده بود. هولش داد که دخترک بر کاناپه افتاد. یقه‌ی مانتوی الناز را گرفت و به خودش نزدیک کرد. توام با خشم و صدای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

وارد خانه شد. شکیب را دید که تکیه به دیوار بر سرامیک نشسته و سرش را پایین گرفته است. رایلی بی سروصدا کنار شکیب دراز کشیده بود و به صاحبش خیره بود‌. قدمی به سمت دوستش نهاد، بر دو زانو نشست و دستش را بر شانه‌اش گذاشت.
- خوبی شکیب؟
سرش را بالا گرفت. محمد وقتی چشمان به اشک نشسته‌ی دوستش را دید با نگرانی گفت:
- حالت خوبه؟
شکیب با بی‌رغبتی سر تکان داد. محمد با دستانش اشک‌هایش را پاک کرد و گفت:
- برای چی گریه می‌کنی؟
سپس دستانش را برداشت. شکیب آب دهانش را بلعید و با صدایی گرفته و بغض‌آلود گفت:
- الناز اینجا بود. فهمیده بود چه بلایی سر فرشید اوردم.
محمد نفسش را عمیق به بیرون دمید. خب پس از ماجرای ابراهیم هنوز چیزی نفهمیده بود.
- چیا بهش گفتی حالا؟
شکیب دستی به چشمان نمناکش کشید و گفت:
- بهش گفتم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.