در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

Madhklf · 20/8/21

مرتضی با شنیدن این حرف از جانب دلارام، بسیار خشمگین گشت. دلارام از حالت چهره‌ی بهت‌زده و خشمگین مرتضی، سر به زیر آورد و توام با ترس و صدایی گرفته گفت:
- منو ببخشید آقا مرتضی...باور کنید من...من چیزی از این ماجرا نمی‌دونستم. من...متأسفم بابت امشب. می‌تونم درکتون کنم که چه حالی دارید. خانواده‌ی من اصلاً کار درستی نکردن که بدون هماهنگی با من نامزدی رو بی دلیل بهم زدن و شما رو دعوت کردن.
هر حرفی که از دهان دلارام خارج میشد مرتضی را بیش‌تر عصبی و ناراحت می‌کرد. مغموم گفت:
- آقا سعید حق نداشت این کارو کنه. آخه مگه من بازیچه‌ام؟
دلارام صورتش از خجالت سرخ شد. کف دستانش عرق کرده و به شدت گرمش شده بود. دلش برای پسرک سوخت. به خاطر حرف‌هایش از این‌ها بیش‌تر دلارام از پسرک انتظار داشت. مرتضی دیگر...

Madhklf · 24/8/21

نه و دوازده دقیقه جمعه شب بود. محمد با زدن دو ضربه به در قدمی به عقب برداشت و منتظر ماند. پس از لحظه‌ای در باز شد و کیاوش لبخند به لب با خوشرویی گفت:
- سلام آقا محمد گل. چطوری تو؟
محمد لبخندی زد و گفت:
- سلام. ممنون خوبم. تو خوبی؟
خواست وارد شود که کیاوش خیره به کفش‌های محمد گفت:
- کفشات رو در بیار لطفاً.
محمد همان‌طور که کفش‌هایش را در می‌آورد «خیلی خب» گفت و سپس وارد شد.
کیاوش قدم به سمت آشپزخانه نهاد و با ذوق گفت:
- خیلی خوش اومدی به کلبه‌ی درویشیم.
محمد همان‌طور که خانه را کنکاش می‌کرد گفت:
- کلبه‌ی درویشی یا خونه مجردی؟
کیاوش خندید. دو لیوان از کابینت درآورد و سپس رو به محمد گفت:
- دلستر، قهوه، چای؟
محمد نگاهی به کیاوش کرد و گفت:
- قهوه لطفاً!
کیاوش سری تکان داد و زیر کتری را روشن...

Madhklf · 28/8/21

کیاوش قهوه را جلوی محمد قرار داد و خیره در چشمانش گفت:
- من پدر بالا سرم بود و این راه رو انتخاب کردم. آدم باید ذات داشته باشه محمد. ذات آدم‌هاست که تعیین می‌کنه چه جور شخصیتی داشته باشن و یا اصلاً کی باشن.
حرف‌هایش از نظر محمد حق بود. کیاوش کمی از قهوه‌اش را نوشید و با نگاهی به جای جای خانه گفت:
- این‌جا رو به لطف عموی عزیزم تونستم بخرم.
نگاهش را به محمد دوخت و یک تای ابرویش را بالا برد.
- به جز عمو اردشیر کسی خبر نداره از این‌جا. تو هم به کسی چیزی نگو. مجبور شدم این‌جا بیارمت، چون ممکن بود خونه‌ی خودمون شاهی و عدنان شک کنن.
محمد سری تکان داد و کمی از قهوه‌اش را نوشید. کیاوش بر اُپن ضربه‌ای زد و گفت:
- خب، بریم سر کارمون.
خودش را بالا کشید و بر اُپن به حالت چهار زانو نشست. کاغذی را از...

Madhklf · 28/8/21

محمد از جای برخاست و گفت:
- ممنون، باید برم. طلبت!
کیاوش به یخچال تکیه داد و گفت:
- داری میری پیشش؟
محمد نقشه را از روی اُپن برداشت و خیره به کیاوش گفت:
- تو از کجا می‌دونی پیش کی میرم؟
کیاوش بی‌توجه به سؤال محمد پرسید:
- حالش چطوره؟
محمد: حالش تعریفی نداره.
کیاوش با ناراحتی گفت:
- امیدوارم زودتر سلامتیش رو بدست بیاره.
محمد حرفی به میان نیاورد و قدم به سمت در نهاد.
کیاوش: می‌دونی محمد... .
محمد ایستاد و نگاهش کرد. کیاوش خیره به پنجره‌ی روبه‌رویش گفت:
- من نیاز دارم بعضی وقت‌ها پسر بده نباشم، خلافکار نباشم، دزد نباشم، اون آدم ترسناک نباشم، یه کثافت نباشم، یه آدم بی بند و بار نباشم و برای مدتی اون چیزی که بیرون هستم نباشم. من وقتی وارد این خونه میشم یه انسان خوبم، یه کیاوش دیگه‌ام.
نگاهش...

Madhklf · 1/9/21

لباس‌هایی که بر تنش بود را با یک دست پیرهن و شلوار جین مشکی رنگ عوض کرد. قهوه‌اش که کمی سرد شده بود را کامل نوشید و لیوان را بر روی میزش رها کرد. نگاهش را به آینه دوخت و با چنگ زدن به موهایش مرتبشان کرد. دستکش و نقاب مشکی رنگش را از کشوی اول میز برداشت و در جیب شلوارش گذاشت. به سمت کمد دیواری آمد. در کمد را باز کرد و به دو زانو نشست. اسلحه‌اش را از درون جعبه‌ای بیرون آورد و پشت پیرهنش پنهان کرد. از جای برخاست و در کمد را بست. به اتاق محیا آمد. به آرامی بوسه‌ای بر گونه‌اش نشاند و از اتاق بیرون آمد.
پوتینش را پوشید و بندهایش را محکم بست. از خانه خارج شد و سر خیابان به انتظار کیاوش ایستاد. ده دقیقه‌ای می‌شد منتظر بود؛ که با توقف یک پژو چهارصد و پنج نقره‌ای رنگ و دیدن کیاوش، سوار ماشینی که...

Madhklf · 6/9/21

محمد اسلحه‌ی در دستش را به طرفی پرت کرد. به سمت النترا آمد. دستگیره‌ی در را کشید، اما باز نشد؛ چراکه از داخل قفل شده بود. اسلحه برتا نقره‌ای رنگش را از پشت پیرهنش درآورد که مرد با دیدن آن، فریادکنان خودش را از شیشه فاصله داد. محمد بی‌معطلی به شیشه شلیک کرد؛ که پیرمرد بیچاره از ترس و وحشتی که به جانش رخنه کرد، در خودش مچاله شد تا از شیشه‌های خرد شده در امان بماند. محمد کیف را که زیر صندلی شاگرد بود کشید؛ که در همین حین متوجه شد کیف به وسیله‌ی دستبند به دستگیره‌ی درِ سمتِ شاگرد بسته شده است! شلیک کردن به دستبند فلزی فقط گلوله را مچاله می‌کرد.
توام با خشم به پیرمرد گفت:
- کیف و بازش کن!
پیرمرد بیچاره از ترس به لکنت افتاد و گفت:
- بِ...بِ... .
محمد که فهمید پیرمرد شوکه شده است، زیر لب...

Madhklf · 9/9/21

کیاوش که به کلی از رفتار محمد خشمگین شده بود، در عقب را باز کرد و فقط پای راستش را درون کف ماشین قرار داد. محمد کیف در دستش را به سمت کیاوش پرتاب کرد و سپس نگاهی به بنز پلیس کرد.
بنز پلیس به رگبار بسته شده بود! جای گلوله‌ها بر سپر و بدنه خودنمایی می‌کردند. دود از سپر بنز به هوا برخاسته، و بوی خون فضای اطراف را پر کرده بود؛ و اما سه سرنشین درونش...حالشان معلوم نبود.
مأموران پلیس به موقعیت رسیدند. کیاوش توام با استرس و نگرانی کیف به دست در صندلی عقب جای گرفت و بی‌آنکه در را ببندد، کیف را زیر صندلی جای گیر کرد. محمد پشت فرمان نشست. ماشین را کج جلوی النترا توقف کرده بود. فرمان را به سمت راست و سپس به چپ هدایت کرد که در همین حین کیف اسلحه‌ها از صندلی سُر خوردند. کیاوش دستش را دراز کرد تا بند...

Madhklf · 17/9/21

کیاوش ملقب به Boss Kid، به معنای بچه رئیس بود؛ که دوستانش او را گهگاهی به اختصار B Ki صدا می‌کردند. این لقب را خوده کیاوش انتخاب کرده بود، و از عادتش بود که مأموریت‌هایش را با آهنگ شروع کند و سپس به اتمام برساند. به قول خودش، این کار به او هیجان می‌داد. اسلحه MP5 را برداشت و وقتی که مطمئن شد خشاب پر است شیشه‌ی سمت چپ عقب را پایین آورد. بالا تنه‌اش را بیرون آورد و بی‌امان شروع به شلیک کرد. گلوله‌ها به سپر و بدنه‌ی سه بنز پلیس برخورد می‌کردند. سرنشینان هرسه بنز پلیس وقتی دیدند دزدان مسلح هستند پناه گرفتند تا آسیب نبینند. کیاوش با تمام شدن خشاب اسلحه‌اش خودش را به داخل ماشین کشاند که در همین حین از سوی مأموران تیراندازی شد. گلوله‌ها یکی پس دیگری برای متوقف کردن دزدان شلیک می‌شد. کیاوش در...

Madhklf · 21/9/21

کیاوش به تندی دراز کشید و MP5 را به طرفی پرتاب کرد. برونینگ طلایی رنگش که با کمی رنگ نقره‌ای میکس شده بود را از کمربندی که دور کمرش بسته بود در آورد و هیجان‌زده گفت:
- ببینم تو چیکار می‌کنی!
محمد سرش را به طرف چپ تکانی داد و لبخندی گوشه لبش نشاند. همین که چهار چرخ ماشین می‌چرخید و تا به الآن صدمه‌ای از جانب مأموران ندیده بودند، این نشان از مهارتش می‌داد؛ که کیاوش این امر را متوجه نشده بود. تیراندازی از سوی مأموران از سر گرفته شد. کیاوش خیره به کلتش متن آهنگی که از ضبط پخش می‌شد را به فارسی زمزمه کرد:
- «نمی‌خوام برم مدرسه. من فقط می‌خوام قوانین رو زیر پا بذارم. پسران و دختران در سراسر جهان، کفش‌های رقص خود را بپوشید.»
صدای تیراندازی از جانب مأموران که به گوشش نرسید، از جا برخاست و...

Madhklf · 28/9/21

وارد ساختمان پزشکان شد، که نگهبان از درون اتاق کوچکش خارج شد و فریادکنان درحالی که دستش را در هوا تکان می‌داد، به سمت پژو چهارصد و پنجی که حال توقف کرده بود آمد. محمد از ماشین پیاده شد و در حینی که اسلحه‌اش را به سمت نگهبانی که پیرمردی چاق با ریش و موهای سپید بود نشانه می‌گرفت، فریاد زد:
- جلوتر نیا!
نگهبان با دیدن هیبت محمد و همچنین اسلحه‌ی در دستش ترسید. هراسان قدمی به عقب برداشت، که سکندری خورد و بر زمین افتاد. کیاوش کیف را در دست گرفت و قبلِ آنکه از ماشین پیاده شود، USB را از ضبط در آورد و در جیبش گذاشت. پیرمرد دستانش را بر سرش گذاشت و درحالی که اشک از چشمانش جاری شده بود توام با عجز گفت:
- خواهش می‌کنم...با من کاری نداشته باشید! من یه نگهبان ساده‌ام... .
محمد بی‌توجه به حرف‌های...

در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

راجع به زندگی شخصیِ کدام یک از اعضای گروه اتُمیک کنجکاو هستید که نویسنده بیشتر بنویسه؟

ا. جاوید

۲. طاهر

۳. شکیب

۴. محمد

۵. شاهین

۶. جمشید

۷. کیاوش

۸. کیوان

۹. امیرحسین

۱۰. همه‌ی شخصیت‌های گروه اتمیک معرفی شوند

گزینه‌های بیشتر

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

Madhklf

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 5)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 0, کاربر: 0, مهمان: 0)