مشاعره مشاعره با اشعار مهدی اخوان ثالث

[sad.dracula]

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش.
باغ بی برگی،
روز و شب تنهاست،
با سکوت پاکِ غمناکش.

 

[Es_shima]

شاتقی هم آدم است ، ای دادِ بر من ، داد !

ای فغان ! فریاد !

من نمی دانم چرا طاووس من این را نمی داند ؟

که من ِ بیچاره هم در سینه دل دارم .

که دل ِ من هم دل است آخر ؟

سنگ و آهن نیست .

او چرا این قدر از من غافل است آخر ؟

آه ، آه ای کاش

 

[sad.dracula]

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها
دلم تنگ است

بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه

در این ایوان سرپوشیده، وین تالاب مالامال
دلی خوش کرده‌ام با این پرستوها و ماهی‌ها
و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی
بیا ای همگناه ِ من درین برزخ

بهشتم نیز و هم دوزخ

به دیدارم بیا، ای همگناه، ای مهربان با من

 

[Faranak]

آقا، کجایی که این جمعه هم بی تو به سر شد

غم دوری ات بی تو، در به در شد

کجایی که بینی دله پر غصهٔ مان را

چشمان منتظر آمدنت را

این چشمان از بس که ریختند

اشک تار شده اند می‌ترسند

از که روزی رسد و تو بیایی

چشمان کور شوند و روی نتوان دیدی

 

[sad.dracula]

بافته بس شعله ی زرتار پودش باد .
گو بروید ، هرچه در هر جا که خواهد ، یا نمی خواهد .
باغبان و رهگذران نیست .
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر زچشمش پرتو گرمی نمی تابد ،
ور برویش برگ لبخندی نمی روید ؛
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست ؟​

 

[Faranak]

چه قدر کنیم صبر آقا جانم
تو بگو کی می‌آیی شاه شاهانم؟!

بگو کی می‌آیی که کنم شهر را زرین
کنم اطاعت از شاه غلامان

 

[sad.dracula]

نفس ، کز گرمگاه سینه می اید برون ، ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت .
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیحای جوانمرد من ! ای ترسای پیر ِ پیرهن چرکین !
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی...
دمت گرم و سرت خوش باد !
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای!​

 

[Faranak]

شهر به شهر نه، ره به ره تورا
کوی به کوی نه، خانه خانه تورا

گشته ام آقا

قطره قطره نه، ذره ذره آب شدم
کم نه زیاده زیاد غصه تورا خورده ام

 

[sad.dracula]

من دلم تنگ است ، یک ذره است ؟
شاتقی هم آدم است ، ای دادِ بر من ، داد !
ای فغان ! فریاد !
من نمی دانم چرا طاووس من این را نمی داند ؟
که من ِ بیچاره هم در سینه دل دارم .
که دل ِ من هم دل است آخر ؟
سنگ و آهن نیست .
او چرا این قدر از من غافل است آخر ؟
آه ، آه ای کاش
گاهگاهی بچه را نیز می آورد.​

 

[Faranak]

روزی آید که همه هستی
به بودنشان درآن لحضه ی

خوب می،نازند
چون آن روز مهدی(عج) می‌آید