مشاعره مشاعره با اشعار افشین یداللهی

[Delaram*☆♡]

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود

گاهی تمام حادثه از دست می رود



گاهی همان کسی که دم از عقل می زند

در راه هوشیاری خود م**س.ت می رود



گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست

وقتی که قلب خون شده بشکست می رود



اول اگر چه با سخن از عشق آمده

آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

دمی سکوت کن غزل کمی بخواب بی صدا

تو خسته ای نگاه کن چقدر زخم خورده ای
و اتفاق بود اگر هنوز هم نمرده ای

نشسته ام کنار تو نترس خوب می شوی
دوباره ماه قصه ها پس از  غروب می شوی

به خود که آمدی بگو بگو تمام درد را
بخوان که می شناسم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

دمی سکوت کن غزل کمی بخواب بی صدا

تو خسته ای نگاه کن چقدر زخم خورده ای
و اتفاق بود اگر هنوز هم نمرده ای

نشسته ام کنار تو نترس خوب می شوی
دوباره ماه قصه ها پس از  غروب می شوی

به خود که آمدی بگو بگو تمام درد را
بخوان که می شناسم این صدای دوره گرد را

من از مسیر دیگری به حس تو رسیده ام
هزار و یک شب تو را هزار بار دیده ام

کسی تو را ندیده در سوال چشم های تو
نگو که اشک می شود وبال اشک های تو

نترس عمر سادگی به انتها نمی رسد
همیشه راه گم شدن به ناکجا نمی رسد

دلخوش به فانوسم مکن اینجا مگر خورشید نیست
با...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.