همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[HEYDAR]

به چشمک اینهمه مژگان به هم مزن یارا
که این دو فتنه بهم می زنند دنیا را
چه شعبده است که در چشمکان آبی تو
نهفته اند شب ماهتاب دریا را

 

[HEYDAR]

از نسیم سحر آموختم و شعله شمع
رسم شوریدگی و شیوه شیدائی را
جان چه باشد که به بازار تو آرد عاشق
قیمت ارزان نکنی گوهر زیبائی را

 

[HEYDAR]

بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را
هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید
نو کرد داغ ماتم یاران رفته را

 

[HEYDAR]

«« تا دهن بسته ام از نوش لبان میبرم آزار »»
«« من اگر روزه بگیرم رطب آید سر بازار »»
«« تا بهار است دری از قفس من نگشاید »»
«« وقتی این در بگشاید که گلی نیست به گلزار »»
«« شهریارست و همین شیوه شیدایی بلبل »»
«« بگذارید بگرید بهوای گل خود زار »»

 

[HEYDAR]

★تورکون دیلی تک سئوگیلی ایسته کلی دیل اولماز
★اؤزگه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز
★اؤز شعرینی فارسا – عربه قاتماسا شاعیر
★شعری اوخویانلار ، ائشیدنلر کسیل اولماز
★فارس شاعری چوخ سؤزلرینی بیزدن آپارمیش
★ صابیر » کیمی بیر سفره لی شاعیر پخیل اولماز
★تورکون مثلی ، فولکلوری دونیادا تک دیر
★خان یورقانی ، کند ایچره مثل دیر ، میتیل اولماز
★آذر قوشونو ، قیصر رومی اسیر ائتمیش
★کسری سؤزودور بیر بئله تاریخ ناغیل اولماز
★پیشمیش کیمی شعرین ده گرک داد دوزو اولسون
★کند اهلی بیلرلر کی دوشابسیز خشیل اولماز
★سؤزلرده جواهیر کیمی دیر ، اصلی بدلدن
★تشخیص وئره ن اولسا بو قدیر زیر – زیبیل اولماز
★شاعیر اولابیلمزسن ، آنان دوغماسا شاعیر
★مس سن ، آبالام ، هر ساری کؤینک قیزیل اولماز
★چوخ قیسسا بوی اولسان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HEYDAR]

حیدربابا گؤیلر بوْتوْن دوماندی

گونلریمیز بیر-بیریندن یاماندی

بیر-بیروْزدن آیریلمایون، آماندی

یاخشیلیغی الیمیزدن آلیبلار

یاخشی بیزی یامان گوْنه سالیبلار



ترجمه فارسی
حیدربابا تمام جهان، غم گرفته است

وین روزگارِ ما همه ماتم گرفته است

ای بد، کسی که که دست کسان کم گرفته است

نیکی برفت و در وطنِ غیر لانه کرد

بد در رسید و در دل ما آشیانه کرد

 

[امیر.ع]

اینکه خاک سیهش بالین است / اختر چرخ ادب پروین است
گر چه جز تلخی از ایام ندید/ هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آنهمه گفتار امروز/ سائل فاتحه و یاسین است
دوستان به که ز وی یاد کنند /دل بی دوست دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان فرساست / سنگ بر سینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد / هر که را چشم حقیقت بین است
هر که باشی و زهر جا برسی / آخرین منزل هستی این است
آدمی هر چه توانگر باشد/ چو بدین نقطه رسد مسکین است/

پروین اعتصامی

 

[roro nei30]

خواب نمیبرد مرا،
یار نمیخرد مرا

مرگ نمیدرد مرا،
آه چه بی بها شدم!:)

|عباس معروفی|​

 

[roro nei30]

یکی زین سفره نان خشک برد آن دیگری حلوا
قضا گوئی نمی‌دانست رسم میزبانی را

|پروین اعتصامی|​

 

[roro nei30]

‏ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ،
ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
‏ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ می‌خندﺩ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ...

|وحشی بافقی|​