در حال تایپ رمان مارانا | ملیکا دانایی کاربر انجمن یک رمان

[Melikadanayii09]

***
مارانا
نیم‎‎‎‎‎‎‎‎ ساعتی بود که اومدم خونه، کلافه روی تخت دراز کشیدم و به سقف زل زدم، خودمم اصلاً نمی‎‎‎‎‎‎‎‎‎فهمیدم می‎‎‎‎‎‎‎‎خوام چیکار کنم، اصلاً من نفهم چرا آدرس مادر شهاب رو می‎‎‎‎‎‎‎خواستم ولی از یه‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ور دیگه باید باهاش صحبت می‎‎‎‎‎‎‎‎‎کردم که به سرش نزنه بیاد این اطراف که بابای ساده‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎لوح من دوباره هوایی بشه، تمام اتفاق‎‎‎‎‎‎ها و حقیقت‎‎‎‎‎‎‎‎‎های که فهمیده بودم مثل خوره به جونم افتاده بود، یعنی این همه مدت توی این چهار سال الکس داداشم بوده، واقعاً به عقل جن هم نمی‎‎‎‎‎‎‎‎رسه این‎‎‎‎‎ که منم، اماّ اگه بخوام شباهت زیاد چشم‎‎‎‎‎‎‎‎‎های الکس و پدرم رو فاکتور بگیرم، از این همه بدتر احساسات خودم بودن ولی باید هرجور شده این احساساتم رو کنترل می‎‎‎‎‎‎‎‎کردم چون شهاب بعد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

الکس با صدایی پر از شرمندگی و با بغضی که سعی داشت پنهانش کنه گفت:
- شرمنده‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎تم ملیکا، باور کن اندازه کل این سال‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎های که عذاب کشیدی و گریه کردی شرمندم من نباید باجونیت باآرزوهات این‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کارو می‎‎‎‎‎‎‎‎کردم، نباید تو رو وارد این بازی‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎های کثیف می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کردم.
از این‎‎‎‎ حرف‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎های الکس بغضی که توی گلوم پینه بسته بود شکست و اشک‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هام پشت‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎سر هم روی گونه‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هام می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎اومدن، باصدایی لرزون و پر از دل‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎تنگی گفتم:
- نه الکس، خواهش‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کنم این‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎جور نگو، من باهمه این موضوعات تو رو بخشیدم و برگشتم پیشت، لازم نیست خودتو ناراحت کنی، این سرنوشت من بوده و باید...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

خوب از هرطرف که می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎خواستی نگاه کنی الکس بیشترین حق رو توی این اتفاق داشت ولی خوب تا آخر عمر که نباید حسرت خورد، نفسی کشیدم و بامهربونی گفتم:
- درسته حق کاملاً باتوئه ولی خوب تا آخر عمرت که نمی‎‎‎‎‎‎‎‎تونی حسرت گذشته و بچه‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎گی تو بخوری عزیزم، ماهی رو هرموقعه از آب بگیری تازست.
الکس بالحن تلخی که جیگرمو سوزند گفت:
- ولی ماهی‎‎‎‎‎‎‎‎‎ای که مرده باشه رو از آب بگیری دیگه به درد نمی‎‎‎‎‎‎‎‎‎خوره.
- خواهش‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کنم خودتو اذیت نکن الکس باور کن لایق خوشبختی هستی، اجازه بده پدرم گذشته رو حداقل کمی جبران کنه، گذشته درسته فراموش نمیشه ولی کم‎‎‎‎‎‎‎‎رنگ میشه.
- ملیکا باور کن اندازه تمام این سال‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ها خسته‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎م اونقدری دیگه جون توی تنم نیست که حتی حوصله...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

این مردک دیوونه اصلاً متوجه بود داشت چی بلغور می‎‎‎‎‎‎‎‎‎کرد برای خودش، نفس تو سینه‎‎‎‎‎‎‎‎م حبس شد، چشم‎‎‎‎‎‎‎‎های معصوم ملیکا اومد جلوی چشم‎‎‎‎‎‎‎‎‎هام، با عصانیت غریدم.
- ببین جنازت‎‎‎‎‎‎‎‎رو تحویل مادرت میدم اگر تا یک‎‎‎‎‎‎‎‎‎ساعت دیگه مارانا رو پیداش نکنید.
اجازه ندادم که بهونه‎‎‎‎‎‎ای بیاره یا حرفی بخواد بزنه گوشی رو قطع کردم و با تمام قدرتی که توی دست‎‎‎‎‎‎‎‎هام بود پرتش کردم توی دیوار رو‎‎‎‎‎‎به‏‎‎‎‎‎‎‎روم، دست‎‎‎‎‎‎هام می‎‎‎‎‎‎لرزیدن از روی صندلی بلند شدم و از اتاق با پاهایی که داشتن از ترس از دست دادن ملیکا می‎‎‎‎‎‎‎‎لرزیدن رفتم بیرون و رفتم سمت اتاق محسن یا همون بابای عزیزم، چند قدم مونده بود به اتاق محسن که دیگه توانی توی پاهام نبود که با جفت زانو‎‎‎‎‎‎‎‎هام خوردم زمین، بغض...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

حق داشت، اگه سقف این خونه رو هم روی سرم خراب می‎‎‎‎‎‎‎‎‎کرد باز حق داشت، توی ذهنم فکری جرقه زد، رو کردم سمت محسن و گفتم:
- همین الان هرچی که لازم داری رو جمع کن، با اولین پرواز بریم ترکیه.
محسن از روی زمین بلند شد و دستش رو دراز کرد سمت من و با لبخند بی‎‎‎‎‎‎‎‎جونی گفت:
- پاشو پسرم، پاشو که بریم ملیکا رو پیدا کنیم.
نگاه کوتاهی به دستش انداختم، قلبم یه گرمای خاصی بهش تزریق شد، از این‎‎‎‎‎‎‎‎‎که توی این‎‎‎‎‎‎‎‎‎راه تنها نیستم و پدرم پشتم هستش از این‎‎‎‎‎‎‎‎که زندگی دخترش رو به گند کشیدم و بازهم بالبخند نگاهم می‎‎‎‎‎‎کنه برام بسته، دستم رو بلند کردم و دست‎‎‎‎‎‎‎‎های محسن رو گرفتم و با باقی مونده از توانم بلند شدم و آروم گفتم:
- من عصبی شدم گوشیم رو زدم توی دیوار، فعلاً وقت ندارم که برم گوشی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

دیگه حرفی بهش نزدم و گوشی رو قطع کردم، حس ششم لعنتیم بدجوری الان روی عصابم بود ولی فعلاً بی‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎خیالش شدم و شماره تلفن یکی از بچه‎‎‎‎‎‎‎ها که توی فرودگاه کار می‎‎‎‎‎‎‎کرد رو گرفتم، پنجمین بوق صدای همیشه شاد آرش پشت گوشی پیچید.
- الو، بفرمائید؟
- الو، سلام آرش‎‎‎‎‎‎‎‎جان منم الکس‎‎‎‎‎‎‎‎چلپی.
- به‎‎‎‎‎به آقا‎‎‎‎‎‎الکس دیگه داشتم فکر می‎‎‎‎‎‎‎کردم مارو فراموش کردی!
خنده‎‎‎‎‎‎‎ی بی‎‎‎‎‎‎‎حوصله‎‎‎‎‎‎‎‎ای کردم و گفتم:
- آرش راستش داداش یه کار خیلی مهم برام پیش اومده که گره اون کارهم با دست‎‎‎‎‎‎‎های تو باز میشه.
- تو جون بخواه داداش، هرچی بگی یک‎‎‎‎‎‎‎‎ساعت نشده ردیفه.
- نزدیک‎‎‎‎‎‎‎ترین پرواز رو می‎‎‎‎‎‎‎خوام به .. ترکیه.
- تا چنددقیقه دیگه می‎‎‎‎‎‎‎‎تونی اینجا باشی داداش بگم هواپیما...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

از اتاق رفتم بیرون و به سمت حیاط رفتم، هر قدمی که برمی‎‎‎‎‎داشتم بغض توی گلوم سنگین‎‎‎‎‎‎‎تر می‎‎‎‎‎‎‎شد، دیگه کشش این همه مشکلات رو باهم نداشتم، یعنی اگه بخوام درست‎‎‎‎‎‎‎‎‎تر بگم دیگه گنجایشی نداشتم؛ رسیدم به ماشینم و درش رو باز کردم و نشستم روی صندلی، ماشین رو روشن کردم و راه افتادم، لامصب اونقدری این چند مدت از دنیای دور و اطرافم دور شدم که نفهمیدم دشمن‎‎‎‎‎‎‎ها از کجا دارن بهم حمله می‎‎‎‎‎‎کنن، خیر سرم ملیکا رو فرستادم تا اونجا در امان باشه بدتر انداختمش توی دردسر، با یادآوری پریزاد دختر منصور دوباره اخم‎‎‎‎‎‎‎هام توهم رفت، الان من توی این همه گرفتاری این رو دیگه کجای دلم بزارم، آدم مطمئن دورو اطرافم کم پیدا می‎‎‎‎‎‎‎‎شد ولی باز علی‎‎‎‎‎‎حیدر از همه اون‎‎‎‎‎‎‎ها بهتر بود،با یه دستم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

***

شهاب

به تابلوی جاده نگاه کردم، هنوز پنجاه کیلومتر دیگه به تهران مونده بود، نمی‎‎‎‎‎‎‎‎دونم چرا یک‎‎‎‎‎‎‎‎دفعه‎‎‎‎‎‎‎ای استرس خیلی عجیبی گرفتم و فکرهای منفی می‎‎‎‎‎‎‎‎اومدن توی سرم، به ساعت ماشین نگاه کردم ساعت‎‎‎‎‎‎‎‎ حدوداً نزدیک‎‎‎‎‎‎‎های چهارصبح بود، دافنه که همون اول جاده خوابش گرفت، بدجوری کلافه شدم و خودمم دقیقاً نمی‎‎‎‎‎‎‎‎فهمم می‎‎‎‎‎‎خوام چی‎‎‎‎‎‎‎کار کنم یا اصلاً چی می‎‎‎‎‎‎خوام، دلم از یک‎‎‎‎‎‎طرف میگه دست دافنه رو بگیر بی‌‎‎‎‎‎‎سرصدا برو پیش مامانت با خیال راحت زندگی‎‎‎‎‎‎‎تو بکن، اماّ تهِ‎‎‎‎‎‎‎قلبم میگه ملیکا رو به‎‎‎‎‎‎‎دست بیار ولی اگه ملیکا منو دیگه نخواد چی، شاید فراموشم کرده وگرنه حاضر نمی‎‎‎‎‎‎شد بازهم با الکس بمونه ولی من باور نمی‎‎‎‎‎‎کنم شاید الکس اینم جزو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

***
مارانا
از درد زیاد از خواب بلند شدم، کل بدنم قفل شده بود انگار، باهزار بدبختی لای چشم‎‎‎‎‎‎‎‎‎هامو باز کردم که اولین چیزی که دیدم تصویر خودم توی آیینه بود، بادیدن خودم روی صندلی اونم با طناب کل دست‎‎‎‎‎‎‎‎هام رو از پشت بسته بودم و پاهامم بسته بودن به صندلی، من اینجا چی‎‎‎‎‎‎‎کار می‎‎‎‎‎کردم اصلاً کی من رو اورده اینجا، سرم داشت می‎‎‎‎‎‎ترکید از این همه فشار روحی‎‎‎‎‎‎‎‎‎ای که روم بود، من که آخرین‎‎‎‎‎‎‎‎بار توی دریا بودم پاهام لیز خوردن و بی‎‎‎‎‎‎‎‎هوش شدم پس اینجا چه‎‎‎‎‎‎‎‎کار می‎‎‎‎‎‎‎‎کردم؛ یکم بدنم رو روی صندلی جا‎‎‎‎‎‎به‎‎‎‎‎‎‎‎جا کردم که بدتر دردهای بدنم توی ذوقم خورد، حالا باز خوبه هر لعنتی‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ای که بوده دهنم رو نبسته چون دیگه تحمل اینجا زیر صفر می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎شد، یکم که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Melikadanayii09]

این اتفاق‎‎‎‎‎‎های شوم کی پس می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎خوان تموم بشن رو فقط خدا می‎‎‎‎‎‎دونه، اماّ ذهنم بدجوری درگیر شده، آخه کسی نمی‎‎‎‎‎‎دونست که من زنده‎‎‎‎‎‎‎‎م الکس اون‎‎‎‎‎‎جوری که وانمود کرده بود من مردم که همه باور کرده بودن حتی شهاب، پس کی فهمیده که من زنده‎‎‎‎‎‎‎م و خواسته از طریق من از الکس انتقام بگیره رو فقط خدا می‎‎‎‎‎دونه؛ توی حال و هوای خودم بودم که صدای چرخش کلید توی قفل در اومد که سرم رو گرفتم بالا و به در خیره شدم تا ببینم این شاه‎‎‎‎‎‎‎‎دزد کیه، درباز شد و بادیدن مردی که توی چهارچوب در ایستاده لحظه‎‎‎‎‎‎ای جناب عزارئیل رو دیدم، دهنم برای حرف زدن باز شد ولی چیزی نمی‎‎‎‎‎‎تونستم بگم فقط مثل ماهی‎‎‎‎‎‎ای که آب بهش نرسیده و فقط دهنش باز و بسته میشه شده بودم، چندباری پلک زدم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.