متوسط مجموعه دلنوشته‌‌های شب‌ های بدون خواب | Melikadanayii09 کاربر انجمن یک رمان

[Melikadanayii09]

یک چیزی رو خوب تجربه کرده ام..
هیچ کسی رو...
با تمام وجودت دوست نداشته باش...
چون اگر روزی ترکت کنند...
دیگر نای زندگی کردن هم برایتان نمی‌ماند..

 

[Melikadanayii09]

من، تنها به دنیا آمده ام..
و در آینده قرار است...
در خانه ابدی هم...
تنها بمانم...
آری اینست...یک حقیقت تلخ
....

 

[Melikadanayii09]

سرم این روز‌ها، عجیب درد می‌کنه!
نمی‌دانم توی کدوم ساعت، یا توی کدوم روزی دارم نفس می‌کشم...
هرشب منتظر مهمانم هستم...
ولی او همچنان مرا منتظر می‌گذارد...
ولی من باز هم منتظر می‌مانم...
شب‌ها...
روز‌ها...
ساعت‌ها...

 

[Melikadanayii09]

توی این شب‌های سرد!
کسی نیست که درد این دل را بفهمد...

 

[Melikadanayii09]

امشب‌هم باز خواب به دو چشم‌هایم نیامد...
وای زندگی تورو که نمی‌دانم...
ولی رسم روزگارت عجیب نامرد است...
بازهم اشک‌هایم روی گونه‌هام...
باز‌هم بغض مخفی شده‌ام...
حتی دیگر آغوش خدا هم آرامم نمی‌کند...

 

[Melikadanayii09]

قلب توی سینه‌ام دیگر کشش تپیدن نداره!
اشک‌های چشم‌هام خشک شده...
لبم خندیدن را فراموش کرده...
قلبم خوش‌حال بودن رو از یاد برده...

 

[Melikadanayii09]

چشمانت جوری مرا دیوانه کرده، که هیچ‌کدام از تیمارستان‌ها هم مرا قبول نمی‌کنند.
آهای عشق چشم مشکی من تو حتی نمی‌دانی که چه‌قدر دوستت دارم.

 

[Melikadanayii09]

در کوچه پس کوچه‌های این شهر، در باریک ترین جای دنیا، گوشه‌ای کز کردم، قلبم غمگین چشمانم بارونی است...
دلم تورو می‌خواهد ولی غرورم چیز دیگری..!
وقتی صدای قدمهایت به گوشم می‌رسد سرم رو از روی زانوهایم برمی‌دارم، در تاریکی فقط بهت خیره می‌شوم..!
اماّ وقتی به خودم می‌آیم می‌بینم تو نبودی آن سایه‌فقط تصورات من بوده‌است...

 

[Melikadanayii09]

تو چه می‌دانی از حس درون من، آهای آدم به ظاهر عشاق، این درد های که من الان دارم حس می‌کنم برایم هیچ است!
من بد‌تر از این‌هارا تجربه کردم؛ تو خوب‌های درون منو فهمیده‌ای، اما هنوز درد‌هایی که درونم شناور هستن رو نفهمیده‌ای!..
من همان عشاق مغروری هستم که غم توی دلش رو داخل چشم‌هایش مخفی کرد؛ جوری زل می‌زد که حتی خدا هم شک می‌کرد که آیا این همون بنده دلشکسته‌اش هست..
آری ما زهر خورده های رسم روزگار هستیم…

 

[Melikadanayii09]

از رسم روزگار دلگیرم، دقیق خودمم نمی‌دونم چه دردم است!..
فقط گوشه‌ای از دلم گرفته‌‌است…
انگار که هوا کم‌است اکسیژن برای نفس کشیدن نیست…
دست‌هایم یخ کرده…
پاهایم سست شده…
قلبم بدجوری ضربه خورده، مغزم فرمان مرگ می‌دهد..
و اما رسم روزگار دلش میخواهد من حالا حالا باشم ‌و عذاب بکشم