شعر مجموعه اشعارِ لاله‌ها و یک الهه | ارغوان اکبری کاربر انجمن یک رمان

[•серо•]

به نامِ الهه‌ی خالقِ هر برگِ لاله
نام: لاله‌ها و یک الهه
قالب: دوبیتی
به قلمِ: ارغوان اکبری
مقدمه:
« لاله‌ها با بادِ بهرِ هر بهاری آمده‌اند
با شناسه، با طبیعت، با الهی آمده‌اند
رویه‌ی پوشیده از گل، از برای من چه سود؟
لاله‌هایم از همان یک لاله بیرون آمده‌اند.

 

[Kalŏn]

•| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛ لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
"قوانین بخش اشعار کاربران"
***
پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
"تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار"
***
پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ دهید و از کیفیت اشعار خود آگاه شوید....​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[•серо•]

« لاله‌ها از خشکیِ دریا به فریادی شدند
آب بودی تو برای خشکی دریاچه‌ها
هر گلی از بوی تو سر م**س.ت شدند
جام بودی تو برای تشنه‌ی پروانه‌ها.

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[•серо•]

« نوشیدم بسی دارو از لب‌های سرمستش
سرمستم بسی از بویِ بس خوشِ دستش
نوشیدم بسی نوشی، از آن لاله‌ی ساغر
در دستش بسی هستم، از آن رویِ خوش آور.

 

[•серо•]

« لاله‌ها مرداب دیدند که در عالم یکی‌ست
لاله‌ها هرچه بدیدند که در حالم تکی‌ست
لاله‌ها بویِ تمامِ هر چه بود را برده‌اند
لاله‌ها سویی بدادند که در فالم یکی‌ست.

 

[•серо•]

« لاله‌ای در روزگاران قدیم بود از نخی
نخ که از ریشه بدادند به او آبِ یخی
مختصر گویم، به یخ داد دلِ معشوق خود
لاله واژگون شد در این بی‌دینی‌و بی‌سرنخی.

 

[•серо•]

« لاله‌ها تنها برای منِ تنها بوده‌اند؟
یا که چون نفرینِ یک ریشه جداها بوده‌اند؟
لاله‌ها را دیده‌ام، رنگی بُوَند، نورین و رخش
یا که چون مِه ابری ‌و سالِ کاره‌ها بوده‌اند؟

 

[•серо•]

« لاله‌ها آری، میان جنگلِ دستانِ من
گم شدند و دیده‌ام همچون نمایان میشدی
رفت از باری، دیار بکر زیبا رویِ من
دیده‌ام همچون بهاران سبز و مستان میشدی.

 

[•серо•]

« میان لاله‌ها گشته‌ام همینک
میان لاله‌ها هرچه بگردم نیست مثلت
لاله‌ای بودی شکفته در میان رویِ گیلک
بهر هر لاله بگردم نیست شکلت.

 

[•серо•]

« لاله‌ها را از برای تشنه لب‌هایم گرفتم
ولی اینک نه تنها تشنه‌ام، سیرآب نمیشم
همان یک دانه لاله بس برای هرچه دارم
من اینک با همین یک‌دانه‌ام، چندرو نمیشم.