در حال تایپ رمان محفظه اکسی توسین | دینا کاربر انجمن یک‌رمان

Dina.H.89 · 13/9/25

کد رمان: 5674
ناظر: MAHLA.MI

خلاصه: عشق‌های فراموش شده مثل کبریتای جان‌واکر هستن‌؛ باید فقط با یک برخورد شعله‌ور بشن.
از طرفی دیگه، عشقایی که معشوقشونو رو گم کردن باید همدیگرو پیدا بکنن.
شاید فقط به یک مکان نیاز دارن تا دوباره باهم برخورد بکنن و یا همدیگرو پیدا بکنن،مثل بیمارستان، یا شایدم یک جایی مثل محفظه، یک محفظه بیمارستانی پر از آکسی‌توسین.

[پ. ن: آکسی توسین هورمون عشقه]

Raha~ · 13/9/25

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...

Dina.H.89 · 13/9/25

{مقدمه}
Neyi seversem, ya gider ya da ölür. Seni özlediğim kadar kelimeleri arayayım. Ve içimize sevgilerinin çiçeğini eken ve ona bakmadan gidenlere selam olsun..

کلُّ ما نحبه
یرحل أو یموت،ضع ال أبحث عن کلمات
إلی حجم افتقدک لک وسلام على من غرسوا ورودًا فی أرواحنا
و رحلوا دون رعایتها.

به هرچه دل می بازیم
می رود یا می میرد، بگذار در جستجوی کلماتی باشم
به اندازه ی دلتنگی ام برای تو و سلام بر آنان که گل عشقشان را در وجودمان کاشتند
و بدون مراقبت از آن رفتند.

Dina.H.89 · 13/9/25

جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید

Dina.H.89 · 14/9/25

یالچین پوذخندی زدو گفت:
- عمربه کنار اما تو و دکتر دمیرتم خیلی خوب جلوی همه برامون نمایش اجرا کردینو جوابمونو دادین، ییلدیز تو که اینارو میگی یادتم باشه کل شهرتتون از منو این بیمارستانو این سلطنته، فکرکنم یادته که وقتی استاد دمیرتو از اینجا بیرون انداختیم تبدیل به هیچی شد، تمام شهرتش دود شد رفت هوا، شما هرچی دارید از من دارین!.
ییلدیز تک خنده عصبی‌ای زدو بعد از چند لحظه مکث انگشتشو تهدیدوار توصورت یالچین گرفتو با چشما و دهنی که ازش آتیش می‌بیارید غرید:
- قسم میخورم! قسم میخورم زمانی که داری تاوان همه اینارو پس میدی میشنمو با خنده تماشات می‌کنم ذلتتو تماشا می‌کنمو برات کف میزنم!.
یالچین مثل نگاهش پوذخند سردی زدو و یه قدم به ییلدیز که آماده کور کردنش بود نزدیک شدو گفت:
- منم بی صبرانه...

Dina.H.89 · 16/9/25

دکتر هاکان به سمت دفترش می‌رفت که استادتورگوت پزشک‌ارشدو رفیق قدیمی هاکان، به یکی از چایی های گیاهی من‌دراوردی معروفش دعوت کرد. هاکان ازخدا خواسته هم با کله قبول کرد. تورگوت ماگ سفیدوبه هاکان دادو روبه‌روش روی مبل راحتی نشستو استارت گپو گفتو زد:
- خب، استاد هاکان چه‌خبر؟ چیکارا می‌کنی؟.
هاکان با لبخند به مبل تکیه دادو جواب داد:
- والا هیچی، این چند روزه خیلی خالی‌ایم همه‌چی خیلی عادیو رو روال پیش میره، تو اورژانس فقط یه شکستگی، چه میدونم یه بخیه میاد، به صورت کل و نتیجه همه‌چیز به طرز مشکوک و آزار دهنده‌ای آرومه، چند روزه اصلا هیچ هیجانی یا بحرانی نداریم.
تورگوت دستاشو به دعا باز کردو با پیاز داغ زیاد گفت:
- خدایا! لطفا این وضعیتو پایدار نگه‌دار بلکه یه نفس راحت بکشیم این دکتر...

Dina.H.89 · 24/9/25

عمر ماشینش رو روبه‌رو ساختمان بیمارستان اولوچنار نگه داشتو مشغول برسی بیمارستان شد، با دیدن سادگیو کوچیکی ساختمون نزدیک بود بشینه زارزار عربزنه گریه بکنه. آخه بیمارستان گوموشجوک‌ِ دوازده طبقه فول امکانات کجا، این بیمارستان سه طبقه‌ای که حتی کافه‌تریا نداشت کجا؟. ییلدیز که ظاهرا عاشق بیمارستان شده بود مثل بچه‌ها دستاشوبه هم کوبیدو با ذوق گفت:
- وایی چه جای فندوقی کوچولوی جالبی، چه جمعو جورو ساده‌اس! .
محلت جواب دادن به عمر ندادو سریع با برداشتن وسایلش پیاده شدو سرشو از پنجره خم کردو پرسید:
-تو نمیای؟.
عمر بی‌حوصله جواب داد:
- نه، میرم یچیزی بخورم بعدش میام .
ییلدیز باشه‌ای گفتو با بدوبدو به سمت بیمارستان رفت.
[ییلدیز]
وقتی وارد شدم با سالن آروموکم نور مواجه شد، دوتا مرد پشت...

Dina.H.89 · یکشنبه ساعت 11:52

احسان به نشونه ادب که خم بود بیشتر خودشو تا کردو گفت:
- بله، بله بسیار خوش‌اومدید به اینجا صبرکنید من کلید سوئیتتونو بیارم.
با لبخند باشه‌ای گفتمو به سمت پسر پرستار برگشتمو همونطور که دست همو میفشردیم مختصر خودمو معرفی کردم؛مردجوان با لبخندگرمش در جوابم گفت:
- منم پرستار اونور هستم، خوش‌اومدید استاد.
معلوم بود که پسر مهربونوخوش‌قلبی بودو واقعا ادبو متانتشو تحسین می‌کنم، البته هم‌خودش، هم احسان.
چنددقیقه بعد همراه با احسان به سمت مجتمع راه‌افتادیمو دم‌در سوئیتم بعداز چندتا توصیه راهمون رو جدا کردیم.
چرخی وسط اتاق زد، آشپرخونه خیلی نقلی با کابینتای نسکافه‌ای رنگ؛ میزغذاخوری‌کوچیک کنار اپن آشپزخونه؛ سالن نشیمن کوچیک که شامل تلوزیون متوسطو یه کاناپه و یه میز ست سبز پررنگ مخملی بود؛یه راهرو...

در حال تایپ رمان محفظه اکسی توسین | دینا کاربر انجمن یک‌رمان

گزینه‌های بیشتر

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Raha~

مدیر ارشد

امضا : Raha~

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

Dina.H.89

کاربر سایت

امضا : Dina.H.89

موضوعات مشابه