مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[m.sina]

نگران

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست

عشق
یک ساعت عشق صد جهان بیش ارزد
صد جان به فدای عاشقی باد ای جان

 

[paaa]

عشق
یک ساعت عشق صد جهان بیش ارزد
صد جان به فدای عاشقی باد ای جان

جهان

تار و پود موج این دریا به هم پیوسته است
می‌زند بر هم جهان را هرکه یک دل بشکند.

 

[m.sina]

جهان

تار و پود موج این دریا به هم پیوسته است
می‌زند بر هم جهان را هرکه یک دل بشکند.

دل

دل میرود و دیده نمیشاید دوخت
چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت
پروانهٔ مستمند را شمع نسوخت
آن سوخت که شمع را چنین میافروخت

 

[paaa]

دل

دل میرود و دیده نمیشاید دوخت
چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت
پروانهٔ مستمند را شمع نسوخت
آن سوخت که شمع را چنین میافروخت

شمع

دور از تو منِ سوخته در دامنِ شب‌ها
چون شمعِ سحر یک مژه خفتن نتوانم

 

[Fateme Amade]

شمع

در این شب سیاهم گمگشه راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت

 

[m.sina]

شمع

در این شب سیاهم گمگشه راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت

گمگشته

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[paaa]

گمگشته

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

احزان

گله‌ای کردم و از یک گله بیگانه شدی
آشنایا گله دارم ز تو چندان که مپرس
مسند مصر تو را ای مه کنعان که مرا
ناله هائی‌ست در این کلبه احزان که مپرس

 

[m.sina]

احزان

گله‌ای کردم و از یک گله بیگانه شدی
آشنایا گله دارم ز تو چندان که مپرس
مسند مصر تو را ای مه کنعان که مرا
ناله هائی‌ست در این کلبه احزان که مپرس

بیگانه

شنا خواهی گر ای دل با خود آن بیگانه را
اول از بیگانه باید کرد خالی خانه را
آشنایی‌های آن بیگانه پرور بین، که من
می‌خورم در آشنایی حسرت بیگانه را

 

[paaa]

بیگانه

شنا خواهی گر ای دل با خود آن بیگانه را
اول از بیگانه باید کرد خالی خانه را
آشنایی‌های آن بیگانه پرور بین، که من
می‌خورم در آشنایی حسرت بیگانه را

بیگانه

منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم

 

[m.sina]

بیگانه

منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم

چشم

چشمم چو به چشم خویش چشم تو بدید
بی چشم تو خواب چشم از چشم رمید‌
ای چشم همه چشم به چشمت روشن
چون چشم تو چشم من دگر چشم ندید