مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[Delaram*☆♡]

تو همه بود ونبودی
توهمه شعر وسرودی
چه گریزی ز بر من که ز کویت نگریزم
گر بمیرم ز غم دل، بی تو هرگز نستیزم

 

[♡°DINA°]

تو همه بود ونبودی
توهمه شعر وسرودی
چه گریزی ز بر من که ز کویت نگریزم
گر بمیرم ز غم دل، بی تو هرگز نستیزم

ماندم جدا ز کویت و کارم به جان رسید
دیگر به آستان تو مشکل توان رسید

 

[m.sina]

ماندم جدا ز کویت و کارم به جان رسید
دیگر به آستان تو مشکل توان رسید

نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت
که دگر به خانه رفتن کنم آرزو ز کویت

به هوای رنگ و بویت چه روم به طوف بستان
نه شکوفه راست رنگت نه بنفشه راست بویت

 

[♡°DINA°]

نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت
که دگر به خانه رفتن کنم آرزو ز کویت

به هوای رنگ و بویت چه روم به طوف بستان
نه شکوفه راست رنگت نه بنفشه راست بویت

شکوفه زد درخت دل به عشق بی مثال تو
کجای سرنوشتمی که مردم از خیال تو

 

[m.sina]

شکوفه زد درخت دل به عشق بی مثال تو
کجای سرنوشتمی که مردم از خیال تو

ناصح از بیماری عشق از چه بیم آری مرا
خوشتر از صحت بود این گونه بیماری مرا

تا در این بیماریم از بی پرستاری چه باک
میکند بیماری از شفقت پرستاری مرا

 

[Delaram*☆♡]

ناصح از بیماری عشق از چه بیم آری مرا
خوشتر از صحت بود این گونه بیماری مرا

تا در این بیماریم از بی پرستاری چه باک
میکند بیماری از شفقت پرستاری مرا

بار ☆محبت☆ازهمه باری گرانتر است
وآن کس کشد که از همه کس ناتوانتر است

 

[.Mobina.]

مهربانی همچون باران باش

که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست

 

[♡°DINA°]

مهربانی همچون باران باش

که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست

سرخ است اگر دلم ، تو خونش کردی
از کوزه همان برون تراود که در اوست

 

[Delaram*☆♡]

زندگی باید کرد گاه یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ، گاه با سوسوی امیدی کمرنگ
زندگی باید کرد، گاه با غزلی از احساس
گاه با خوشه ای از عطر گل یاس

 

[m.sina]

زندگی باید کرد گاه یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ، گاه با سوسوی امیدی کمرنگ
زندگی باید کرد، گاه با غزلی از احساس
گاه با خوشه ای از عطر گل یاس

من به دنبال کسی می‌گردم که دلش چون یاس است
چشم‌هایش به صفای گل سرخ
دست‌هایش پلی از احساس است
من به دنبال کسی می‌گردم که سرانجام نگاهش آبیست